ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
เพิ่งมีเวลามาเขียนบันทึก ช่วงนี้ใกล้สอบโดยเฉพาะ คุณครูต้องติวการสอบ NT กันยกใหญ่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ครูทุกท่านน่ะค่ะ และขอขอบคุณกำลังใจทุกคนที่มีให้ครูแอนน่ะค่ะ
วันนี้ก็มีความสุขเช่นทุก ๆ วัน เพราะรู้สึกว่าเราสามารถทำให้เด็ก ๆ มีความสุขกับการเรียนภาษาอังกฤษได้ สร้างเจตคติที่ดีต่อการเรียนการสอน การที่จะทำให้นักเรียนมีเจตคติที่ดีต่อวิชาเรียน นักเรียนต้องมีเจตคติที่ดีต่อตัวครูก่อน
วันนี้สังเกตดูนักเรียนก่อนเข้าชั้นเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ทุกคนเหมือนเครียด อาจจะเรียนมาทั้งวัน วิชาหนัก ๆ หรืออาจเรียนไม่รู้เรื่อง
ดูซึม เบื่อ ๆ ครูแอนก็เลยอาสาร้องเพลงภาษาอังกฤษให้ฟัง ก่อนที่จะเรียนหลักภาษาตามแผนการสอนที่เตรียมไว้ วันนี้ก็เลยปรับแผนมาร้องเพลงด้วยกัน ก็เลยทราบว่าครูสอนวิชาดนตรีสั่งให้ไปฝึกร้องเพลงสากลและจะสอบร้องให้คะแนนด้วย ก็เลยเป็นผลพลอยได้โดยบังเอิญแต่แค่เห็นรอยยิ้มเด็ก ๆ ก็มีความสุขแล้วล่ะสำหรับวันนี้
ความจริง เด็ก ๆ มีความสุขแม้อาจจะฟังเสียงเพลงที่ไม่ค่อยจะไพเราะเอาซะเลย ก็เป็นกำลังใจให้ครูแอนร้องเพลงเพราะ ๆ ล่ะกัน แต่ก็คงจะมีแต่เด็ก ๆ ที่นี่แหละที่ได้ฟังครูแอนร้องเพลง
การที่เราจะทำสิ่งใดใดให้ได้ดีนั้น เราต้องรักและศรัทธาในสิ่งนั้น ๆ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น
และยินดีมากหากคุณครูจะมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์การสอนด้วยกัน
ความเห็น (6)
อ่านบันทึกนี้ของคุณครูแอนแล้ว ต้องขอบอกค่ะ ว่าแอบยิ้มไปด้วย เพราะว่าคุณครูน่ารักมากค่ะ ร้องเพลงให้นักเรียนฟังด้วย เด็ก ๆ จะได้มีความสุขด้วยนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะคุณมะปราง
คุณมะปรางน่ารักมากค่ะ น่าจะเป็นมะปรางหวานน่ะค่ะ การทำงานในสิ่งที่เรารัก เราจะทำได้ดี และไม่รู้สึกท้อเลยสักครั้งเดียว
เพิ่งมีโอกาสรู้จักคุณมะปราง ก็ได้อ่านบันทึกเรื่องระเบิด ในความโชคร้าย ก็มีความโชคดี ก็ขอให้คุณมะปรางพบเจอแต่สิ่งดี ดี น่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ มีความสุขทุก ๆ วัน
เขียนมาคุยกันบ่อย ๆ น่ะค่ะ และก็ยินดีต้อนรับสู่เมืองปาย แม่ฮ่องสอน ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณมะปรางเคยมาเที่ยวปายแล้วหรือยังค่ะ?
ครูแอนขอตัวไปสอนก่อนน่ะค่ะ
โชคดีค่ะ
แวะมาทักทายครูแอน ค่ะ
รออ่านบันทึกอยู่นะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องมะปราง ช่วงนี้กำลังยุ่ง ๆ น่ะค่ะ มีโอกาสได้พานักเรียนไปเที่ยวย่านนักท่องเที่ยวตัวเมืองปาย เพราะเมื่อตอนที่ครูแอนเล็ก ๆ เห็นฝรั่งก็ต้องเผ่นเหมือนกัน พอขึ้นชั้นมัธยมคุณครูสอนภาษาอังกฤษแก้ปัญหานักเรียนกลัว และไม่กล้าพูดกับชาวต่างชาติ ก็เลยเชิญฝรั่งมารที่โรงเรียนโดยให้มีฝรั่ง 2 คน แล้วให้นักเรียนเข้าไปในห้องเพื่อพูดคุย ทีละคน คนละ 10 ที่ เอาละหว่า....ทำไงดี ไอ้รู้ว่าจะพูดอะไรเนี๊ยะมันรู้แต่ความไม่กล้ามีมากกว่า ฝรั่งเขาก็ชวนพูดน่ะครูแอนเลยมีความรู้สึกว่าถ้าเราได้มีโอกาสพูดคุยหรือสัมผัสกับฝรั่งบ่อย ๆ เราจะกล้าพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น
หลังจากที่จัดค่ายภาษาอังกฤษไปแล้ว เมื่อปีที่แล้ว นักเรียนก็มีความกล้ามากขึ้น จากประสบการณ์ของครูแอนเพราะเรามีเพื่อนฝรั่งเยอะ เราไม่กลัวเพราะเรารักที่จะพูด ที่จะพัฒนาตัวเอง ก็เลยนำนักเรียนชุมนุมมัคคุเทศก์น้อยฯของโรงเรียนจำนวน 16 คน ไปเที่ยวโดยให้ใบงาน และสังเกตการณ์ในการฝึกทักษะการสื่อสารของนักเรียน
เด็ก ๆ สนุกสนานกันมากเลย พอดีวันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์พอดี ครูแอนก็สังเกตดูว่านักเรียนเขิน ๆ ที่จะทักทายฝรั่งก่อน ก็เลยซื้อสติกเกอร์รูปหัวใจให้แต่ละกลุ่ม เอาติดเสื้อของนักท่องเที่ยวแล้ว Happy Valentine แก่พวกเขา นักเรียนไม่เก้อเขินที่จะไปทักก่อน
เขียนมาซะยาวเชียว ...ครูแอนก็รู้สึกดีใจน่ะเพราะโรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนเล็ก ๆ ที่ยังต้องพัฒนาอีกมาก เป็นกำลังใจกันต่อไปน่ะค่ะ
หากมีเวลาก็มาเยี่ยมเยือนกันอีกน่ะค่ะ
- เห็นพูดถึง English Camp เลยเอามาฝาก
- ที่
http://gotoknow.org/blog/yahoo/23041
English camp
http://gotoknow.org/blog/yahoo/28339
เพลง English Camp
http://gotoknow.org/blog/yahoo/28058
เกม Bird in the nest
http://gotoknow.org/blog/yahoo/27252
เกม collecting money
http://gotoknow.org/blog/yahoo/25173
เกมต่อคำ
http://gotoknow.org/blog/yahoo/36018English camp activities http://gotoknow.org/blog/yahoo/73667Satrichaiyaphum School English Camp(1) http://gotoknow.org/blog/yahoo/73751Satrichaiyaphum School English Camp(2) http://gotoknow.org/blog/yahoo/73828Satrichaiyaphum School English Camp(3) http://gotoknow.org/blog/yahoo/73872Satrichaiyaphum School English Camp(4) อันนี้ล่าสุดครับ - http://gotoknow.org/blog/yahoo/79680
สวัสดีค่ะ ครุแอน อ่านบันทึกของครุแอนแล้วมีความสุขจังเลย