วิถี <21> : วันนี้เด็ดเดี่ยวมาก
วันนี้เด็ดเดี่ยวมาก...อีกครั้งหนึ่งในชีวิตต่อการเปลี่ยนแปลง
Text : Ka-Poom
.......................................................................................................................
--------->ดิฉันจำได้ว่าเมื่อตอนอายุ 19 ปี มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นในร่างกายตนเอง
เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น ก็มีความกังวลนิดๆ ว่าจะจัดการอย่างไรกับสิ่งแปลกปลอมในร่างกายของตนเองในตอนนั้น
เฝ้าและพิจารณาดู...อยู่เรื่อยพร้อมกับครุ่นคิด..
สุดท้ายจึงได้ตัดสินใจว่า...เก็บสิ่งแปลกปลอมนั้นไว้ดีกว่า
ให้ตายไปพร้อมกับชีวิตเรา...
เวลาล่วงเลยมานาน...เป็นทศวรรษ
จนมาถึงวันนี้...
ความรู้สึก...อันเด็ดเดี่ยว ผลุดขึ้นมาถาโถมอย่างแรงกล้าในใจ
ไม่เคยที่จะรู้สึกอย่างนี้มาก่อน...
--------->ตอนช่วงบ่ายจึงโทรปรึกษาครูสอน "ธัม"...ว่า..."หากไปทำบางสิ่งบางอย่างที่ยากมากต่อชีวิตเรา ต้องหยุดวิ่งหรือเปล่า"...
ครูบอกว่า...หากไม่ร้ายแรงไม่ต้องหยุด...
ให้พิจารณา...ครูเลยถามว่า "จะไปทำอะไรเหรอ"...
"กะปุ๋มจะผ่าตัดค่ะ..." โห...ทำให้ฟังดูยิ่งใหญ่ค่ะ...ผ่าตัดนี่..ต้องสำคัญมาก
"กะปุ๋มเก็บบางสิ่งบางอย่างไว้กับตนเอง...มาเป็นเวลาสิบกว่าปี"
"วันนี้ตั้งใจ...และรู้สึกเด็ดเดี่ยวมากค่ะ...จึงตัดสินใจจะไปหาหมอให้หมอผ่าตัดให้"...
"ครู...ก็เลยบอกว่า..งั้นไปวิ่งก่อน...จากนั้นค่อยไปหาหมอนะ..."
--------->ตอนเย็นไปวิ่งค่ะ...ตามระลึกรู้การเคลื่อนไหวร่างกายเช่นเดิม...
และเริ่มจัดท่าใหม่...ตามครูสอน...เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานค่ะ...
สดชื่นค่ะ..หลังจากวิ่ง..แล้วยังไปแวะร้านหนังสือ และเครื่องเขียน
ได้กระดาษ..มาทำปกหนังสือ"สมุดบันทึก"ด้วย
กลับมาถึงบ้าน..ก็มานั่งทำหนังสือ..ทำมือค่ะ (ทำด้วยมือ)...ได้สามเล่ม
นึกได้ว่า...วันนี้ตั้งใจจะทำอะไรบางสิ่งบางอย่าง...แก่"ชีวิต"...
จึงเดินไปหาแม่ในห้องครัว...ตอนนั้นก็เวลาเกือบทุ่มครึ่งค่ะ..ไปบอกแม่ว่า "จะไปหาหมอนะคะ.."
--------->จากนั้นก็ขอกะตังค์คุณแม่ติดกระเป๋าด้วยค่ะ...
และถอยรถ..ขับออกจากบ้านไปคนเดียว...ไปถึงคลินิกหมอ..ก็แจ้งความประสงค์
จากนั้นก็นั่งรอประมาณยี่สิบนาที...ก็ถูกเรียกชื่อเข้าไป
ขอบอกว่า..."ตื่นเต้น"..ค่ะ เพราะห่างหายบรรยากาศเช่นนี้มานานมาก
หลังจากที่ได้รับประสบการณ์...บางอย่างตอนเด็ก....
--------->เดินเข้าไป..นอนรอหมอบนเตียง...สักครู่คุณหมอยังสาวก็เดินมาถามว่า "หนูมาทำอะไรคะ..."
โห...เรียก "หนู..." ด้วยค่ะ...ยิ้มแฉ่งเลยค่ะ..."มาผ่าฟันครุดค่ะ..." ..ว่าแล้วก็อ้าปากให้คุณหมอดูค่ะ..
คุณหมอบอกว่า "โห..ต้องผ่าจริงๆ ด้วย...ดูท่าจะยากนะ คุณแม่มาด้วยหรือเปล่าคะ"...แหม..คุณหมอทำให้ดิฉันรู้สึกว่าเป็นเด็กอีกครั้งเลยค่ะ...ก็เลยบอกว่ามาคนเดียวค่ะ...คุณหมอก็ชวนคุยหลายอย่าง..ระหว่างที่ฉีดยาชา..และเตรียมการ..ดิฉันได้รับการฉีดยา..ตั้งสามเข็มค่ะ..เพราะคุณหมอบอกว่า "สภาพฟันล้มด้วย..น่าจะใช้เวลานานและทำยาก"...และก็ยากจริงๆ เลยค่ะ..คุณหมอบอกเล่าตลอดการทำด้วยค่ะ...ว่ากำลังทำอะไรอย่างไร..และแล้วคุณหมอก็ถอนใจว่า..หมอหมดแรง..."กระดูกแข็งมาก.."..."แก้มก็เยอะ..."...และที่สำคัญ.."เนื้อก็เหนียว.."...คุณหมอบอกให้อดทนค่ะ..
--------->ดิฉันก็เลยให้กำลังใจคุณหมอค่ะ.."คุณหมอทำเลยนะคะ..วันนี้กะปุ๋มตั้งใจมากค่ะ..สู้ตายเลยค่ะ.."..หมออารมณ์ดีค่ะหัวเราะขำเลยค่ะ...ขณะดิฉันทั้งปวดและกลัวมากด้วย...แต่ก็พยายามผ่อนคลาย..สติกระเจิงค่ะ..แต่กระเจิงได้ไม่นาน หลังจากที่คุณหมอ..พัก..เอาเรี่ยวแรงข้อมือกลับมาแล้ว..เราก็บอกว่า "ร่วมมือกันใหม่"...ดิฉันเป็นคนไข้ที่น่ารักค่ะ..ตอนนี้สติมาแล้วค่ะ...ผ่อนคลาย ไม่เกร็งเหมือนตอนแรกค่ะ...พยายามส่งพลังใจให้คุณหมอด้วยค่ะ..เพื่อที่จะดึงฟันอันแสนที่ดิฉันรักมากและคิดว่าเราจะตายไปพร้อมกัน...
บรรยากาศช่วงหลังนี้ เงียบและหมอก็ตั้งใจมากค่ะ
ทั้งคุณหมอ...ผู้ช่วยคุณหมอ..และดิฉัน
เราต่าง..ร่วมมือกัน...เป็นนานสองนานค่ะ..และก็ได้ยินเสียงคุณหมอบอกว่า "สำเร็จ"...ว้าว!!!....
แต่ยังไม่เสร็จค่ะ..เหลือขั้นตอนเย็บค่ะ..หมอบอกว่าดิฉันต้องเย็บสามเข็ม...เพราะแผลลึกและใหญ่มาก และที่สำคัญลักษณะฟันนั้นทำยากด้วย...เอ้าเป็นไงเป็นกันค่ะ..มาถึงขั้นนี้แล้วก็สุดแล้วแต่คุณหมอแล้วกันค่ะ...
สุดท้ายก็เสร็จค่ะ--------->
แต่กว่าจะออกจากคลินิกหมอได้..ดิฉันต้องสื่อสารกับเด็กที่คลินิกด้วยการเขียน..ตกลงดิฉันต้องประคบเย็นหรือร้อนก่อน...ดิฉันได้ยินคุณหมอบอกว่าประคบร้อนก่อน..แต่เด็กเดินเข้าไปถาม..บอกประคบเย็นก่อน..พูดไปพูดมางง..ค่ะ..ก็เลยหัวเราะขำ.."เอ้า..ประคบเย็นก็ประคบเย็น"...ว่าแล้วก็เดินยิ้มแฉ่ง..ออกจากคลินิกหมอ ขับรถเข้าบ้าน..พบทุกคนรออยู่ค่ะ..ยังไม่มีใครเข้าห้องนอน...อะตอมหลานชายสุด love ก็เข้ามาแนะนำว่า "น้าปุ๋มต้องทำอย่างนั้น..อย่างนี้..นะ"...
ต่อไปก็ต้องรอดูผลงานค่ะ..ว่าพรุ่งนี้หน้าจะเบี้ยวหรือเปล่า..
เพราะใครๆ ก็บอกว่า..หลังทำหน้าจะเบี้ยวค่ะ...
ความเห็น (33)
สวัสดีค่ะลูก....กะปุ๋ม
- ครูอ้อยถอนจะหมดปากแล้ว ไม่เห็นหน้าเบี้ยวเลยค่ะลูก...กะปุ๋ม
- อย่าไปเชื่อใครค่ะ
อิอิ.....ขำขำ
ครูแม่อ้อยคะ...
ตอนนี้กะปุ๋มพูดไม่ได้ค่ะ...นั่งอยู่หน้าจอเอาผ้าห่อน้ำแข็งประคบเย็นอยู่ค่ะ...แต่กะว่าจะเข้านอนเร็วกว่าปกติค่ะ..."ปลอบจิต"...ตนเองก่อนค่ะ...เพิ่งสามารถเอาชนะความกลัว "หมอฟัน"...ได้ค่ะ...(ยกเว้นคุณหมอนนท์นะคะ...ที่กะปุ๋มไม่กลัว..และอยากเข้าใกล้ด้วยค่ะ...อิอิ)...
^___^!!!
ตอนนอนลุ้นคุณหมอดึงฟันออกให้สำเร็จ...กะปุ๋มนึกถึง อ.หมอนนท์ด้วยค่ะ
และพอเข้ามาเจอครูแม่อ้อย...ด้วยแล้วยิ่งทำให้มีกำลังใจอันเด็ดเดี่ยวนี้มากเลยค่ะ....เพราะกะปุ๋มกลัวมากคือ หมอฟันนี่แหละค่ะ...
และนี่คือ..ค่ำคืนที่เผชิญผ่านความกลัวได้...ด้วยความกล้าหาญค่ะ..ครูแม่อ้อย (^_____^)
- แวะมาให้กำลังใจครับ
- คงหายปวดแล้วนะครับ
- สู้ สู้ สู้ นะครับ แล้วก็ยิ้มครับ
นอนหลับฝันดี..ฝันถึงฟันครุด นะคะ
โห...เก็บไว้ตั้งนาน ทิ้งไปซะแล้ว คิดถึงเค้ามั๊ยนะ..
ส่วนฟันของพี่ ทั้งครุดไม่ครุด ถอนจนเกือบหมดฟันกราม (เพราะเดิมมันมีเยอะเกินไป) จัดฟัน ค่ะ ใช้เวลานานมาก เกือบ 5 ปี ฟันมันแก่ จัดยาก
เจอมาหมดแล้ว ทั้งถอน ทั้งผ่า
อยากสวย...เลยต้องทนหน่อย
พอจัดเสร็จ...สวย ในระดับพอทนดูได้..เนอะ
ตื่นเต้นไปกับเรื่องที่เล่า...โอ้โหลุ้นอยู่นะเนี่ยว่า
แต่ยังไม่เสร็จค่ะ..เหลือขั้นตอนเย็บค่ะ..หมอบอกว่าดิฉันต้องเย็บสามเข็ม...เพราะแผลลึกและใหญ่มาก และที่สำคัญลักษณะฟันนั้นทำยากด้วย...เอ้าเป็นไงเป็นกันค่ะ.. นึกว่าปุ๋มจะบอกหมอว่า....ไม่เอาแล้ว...พอแล้ว....
สวัสดียามเช้าค่ะ ลูก...ดร.กะปุ๋ม
- อ่านบันทึกนี้หรือยังคะ กำหนดวันแน่นอนแล้ว..ลูกรัก
เรียนเชิญด้วยนะคะ จะได้พบกันในงานมงคลค่ะ
สวัสดี...กะปุ๋ม
โอ้ย...ตะโกนซะดังเลย ก็แหม ตกอกตกใจ นึกว่าจะไปผ่าตัดอะไร ผ่าฟันคุดนี่เอง เฮ้อ... เล่าซะสยองเลย
ดีนะแนนไปผ่ามาหมดแล้ว หุหุ ตอนนี้ 28 (จำนวนฟันในปาก) ฮ่าฮ่า
ครั้งแรกผ่าฟันซี่ที่มีปัญหา เมื่อห้าปีก่อน แล้วกะว่าจะเก็บน้องๆ อีกสามซี่ไว้กะเราจนแก่ ให้หลุดตอนจะใส่ฟันปลอมเอาแล้วกัน 555 แต่ก่อนมาเรียนเลยตัดสินใจไปเอาฟันอีกสามซี่ที่เหลือ แล้วก็เด็ดเดี่ยวมาก เอาออกพร้อมกันเลย เพราะมันยังไม่ครุดมาก มีต้องผ่าอยู่ซี่นึง แต่ไม่ได้ผ่าฟัน ผ่าเนื้อ โอ้ยยยย... ไม่รู้ตอนนั้นคิดได้ยังไง เพราะสามซี่เนี่ย มันสองข้าง แล้วเคียวอาหารก็ไม่ได้ ต้องกินโจ๊กอยู่ตั้งหลายวัน แต่ให้แก้มมันปวมให้เสร็จๆ ไปทีเดียว ไม่ค่อยอยากเจอหมอฟันเท่าไหร่ 555 (อ่านดีๆ อย่าคิดมาก)
ยินดีต้องรับคนไม่มีฟันครุดอีกคน 555
คิดถึงจัง
^_____^
(^________________________^)
ยิ้มให้พี่แอ๊ด...คุณอุทัย ..พี่นิดหน่อย...พี่จิ๊บ...ครูแม่อ้อย...และแนน..ในเช้านี้ค่ะ...
พี่แอ๊ดคะ...กะปุ๋มกะจะตายไปพร้อมกัน
ที่ไปถอนน่ะก็ไม่ได้ปวดนะคะ..แต่อ้าปากส่องกระจกทีไรรำคาญค่ะ...และฟันซี่ข้างๆ..กำลังจะเอียงมากค่ะ...ก็เลยเด็ดเดี่ยวค่ะ...จะรอฟังข่าวพี่แอ๊ดนะคะ....อิอิ
(^____^)
กะปุ๋ม
คุณอุทัยคะ...
สาวเมืองยศคนนี้ไม่ต้องเพาะยูคาก็ได้นะคะ..เดี่ยวจะเลี้ยงวัวหรือแพะเองค่ะ....555....(แซวครูบาค่ะ)
(^_____^)
กะปุ๋ม
อุ๊ยลืมขอบคุณ...คุณอุทัยค่ะ...สำหรับ
กำลังใจ...เอานี่ไปเลยค่ะ...
ยิ้มคะ...(^________________________^)
พี่นิดหน่อยคะ....เมื่อคืนกะปุ๋ม..ทานยาก่อนนอน...ปะคบเย็นเสร็จเข้านอน...หลับปุ๋ยเลยค่ะ....โชคดีมากเมื่อหมดฤทธิ์ยาชา...แล้วไม่ปวดเลยค่ะ...
แต่วันนี้ยังไม่แน่คะ..แม้ปวดก็จะอดทนค่ะ...เหตุการณ์เมื่อคืนตอนลุ้นหมอให้ดึงฟันออกให้สำเร็จนั้น...ก็สุดๆ แล้วคะ
(^_____^)
ขอบคุณนะคะที่แวะมาแบ่งปันประสบการณ์...
กะปุ๋ม
พี่จิ๊บคะ...เมื่อคืนถือว่าเป็นการบำบัด "โรคกลัวหมอฟันคะ"...
เดี๋ยวเจอกัน...ที่ขอนแก่นนะคะ...
(^_______^)
กะปุ๋ม
ครูแม่อ้อยจ๋า...ขอบคุณนะคะกะปุ๋มแวะไปแล้วค่ะ...แต่วันงานคงไม่ได้ไปร่วมด้วยนะคะ...
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ
(^________^)
กะปุ๋ม
โห...แนน
กะปุ๋มทำตาละห้อย...เอามือกุมแก้มข้างที่ผ่าฟันครุด...นั่งฟังแนนเล่า...ทำตาปริบๆ เลยคะ...
ประสบการณ์ก่อนห่างหายหมอฟัน...กะปุ๋มถูกถอนไปสี่ซี่พร้อมกัน...จากนั้นก็ไม่ได้เจอหมอฟันอีกเลยคะ...อิอิ..จนกระทั่งเมื่อคืนนี้...ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวมาก...แต่ก็มาเจอคนที่เด็ดเดี่ยวยิ่งกว่าเลยนะเนี๊ยะ...555...
(^______________^)
กะปุ๋ม
โถ ... อุตส่าห์ทะนุถนอม "ฟันคุด" ไว้ตั้ง .?. ปี เขาไม่รักดี (ทำให้ Ka-Poom ปวดไง ... ก็เอาเขาออกไปเถอะค่ะ)
... ไม่มาถอนกับ หมอนนท์ นะเนี่ยะ จะถอนให้แบบ 1 แถม 1 เลยค่ะ... ขอเป็นที่ โค-สะ-นา หน่อย ... ใครสนใจเชิญได้นะคะ ที่ คลินิกทันตกรรมป้องกัน กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข อ้อ จ.นนทบุรี ด้วยค่ะ
- เด็ดเดี่ยว...จริง ๆ หรือนี่
- ยังดีกว่า ถูกเด็ดคู่ หรือ สามซี่ นะครับ....5555
ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ
กลัวหมอนนท์ เฮ้ย หมอฟันเหมือนกันค่ะ
เดี๋ยววันศุกร์จะไปดูแก้มว่าโย้หรือเปล่า
แล้วจะไปวิ่งด้วยกันนะคะ (ถ้าเหงือกไม่อีกเสบ...ไม่มีไข้)
- สมัยพี่เม่ยยังสาว ไปผ่าฟันคุดนะ...ต้องหยุดงานตั้งอาทิตย์เพราะแก้มโย้ แถมต้องไปหาหมออีกรอบนึงเพราะแผลอักเสบต้องไป drain หนองออกอีก...
- โห...หลังจากนั้นไม่เคยไปหาหมอฟันอีกเลยค่ะ กลัวจริงๆ ยกเว้นหมอนนท์คนดีคนเดียวเท่านั้น ที่พี่เม่ยไม่กลัว แต่ก็ไม่กล้าไปทำฟันด้วยอยู่ดีค่ะ...เฮ้อ!
เย้...อ.หมอนนท์มาแล้ว....เอาเป็นว่าให้พี่แอ๊ด...ดร.ขจิต..ประเดิมถอนฟันครุดที่คลินิก อ.หมอนนท์แล้วกันนะคะ...
(^________^)
กะปุ๋ม
แหม...ท่านอ. Panda คะ...มาอย่างอารมณ์ขันเลยนะคะ...ตอนนี้กะปุ๋มเริ่มมีทัศนะคติที่ดีต่อหมอฟันบ้งแล้วค่ะ...เพราะคุณหมอเมื่อคืนน่ารักมากค่ะ...
(^______^)
ฟันครุดดีกว่ารักครุดค่ะ...555
กะปุ๋ม
นั่นสิคะ..."พี่หนู"...กะปุ๋มก็สงสัยเหมือนกันค่ะว่า...ทำไมถึงถามหาคุณหมอ..แต่ตอนนั้นคิดว่า...กะปุ๋มคงดูเป็นเด็กมากๆ...เลยค่ะ...555
(^______^)
กะปุ๋ม
พี่อึ่งอ๊อบ
กว่าจะถึงวันศุกร์...กะปุ๋มก็อาจมีใบหน้าที่เท่าเทียมกันแล้วล่ะค่ะ...555....ขอบคุณนะคะ..เดี๋ยววันศุกร์เจอกันค่ะ
(^_______^)
กะปุ๋ม
โห...พี่เม่ยจ๋า...กะปุ๋มอยากไปตัดไหมคะ...ไม่อยากไป drain หนองออกคะ..ตอนนี้ปฏิบัติตัวอย่างเคร่งครัดเลยค่ะ..งกลัวแผลอักเสบค่ะ...
"ยกเว้นหมอนนท์คนดีคนเดียวเท่านั้น ที่พี่เม่ยไม่กลัว แต่ก็ไม่กล้าไปทำฟันด้วยอยู่ดีค่ะ"....Me too ค่ะ ...555
นี่ดีนะที่วิทยาการสมัยใหม่ช่วยได้เยอะ
เคยดูหนังชาลีแชปปิ้นล์ถอนฟัน เอาเชือกผู้ฟันเข้ากับแมว หรือหมาจำไม่ได้ ปล่อยให้หมาวิ่ง คนกับหมา+ ฟันที่ปวด โอดโอยไปตลอดทาง คิดดูสิ ของเราสบายกว่าเขาเยอะเลย เอาใจช่วย ขอให้ยิ้มหวานกว่าเดิม
ขอน้อมคาราวะ....ท่านครูบาค่ะ
รู้สึกดีใจมากเลยค่ะ...ที่ท่านครูบาอุตส่าห์แวะมา กะปุ๋มถือว่ามาให้กำลังใจนะคะ...ว่าแต่ว่าท่านทราบได้อย่างไรคะว่ากะปุ๋มยิ้มหวาน....
มีแต่ยิ้นแป้นหน้าเป็นค่ะ....
(^__________^)
กะปุ๋ม
555....ขำขำค่ะ อ.หมอนนท์....แต่อ.หมอนนท์นี่แหละค่ะที่กะปุ๋มรู้สึกว่า "รัก"...หมอฟันคนแรก...อิอิ หลังจากเก็บความกลัวมาเป็นสิบกว่าปีค่ะ
ว่าแล้วพี่ๆ ทั้งหลายก็เรียงหน้า....ไปหา อ.หมอนนท์เลยนะคะ...
(^_______^)
กะปุ๋ม
- เป็นบันทึกที่ข่มใจให้อ่านจนจบ เพราะ...
- ครั้งหนึ่งจำต้องถอนฟัน รวมถึงผ่าฟันด้วยเช่นกัน ด้วยความที่ผมไม่เคยใช้บริการหมอฟันเลยในชีวิต พอท่านถามว่าชาหรือยัง ผมก็ตอบว่าชาแล้ว...
- แต่เอาเข้าจริง ทุกครั้งที่คุณหมอดึงฟัน ขาผมจะชี้โด่งขึ้นมาทุกครั้ง และเป็นอยู่อย่างนั้นจนแล้วเสร็จ
- หมอถามว่า เจ็บมั๊ย...ผมไม่ลังเลและตอบว่า "เจ็บ และเจ็บเป็นที่สุด
- หมอตกใจพร้อมกับถามว่า ทำไมผมไม่บอกล่ะว่ายังไม่ชา...
- ผมก็ตอบด้วยความซื่อว่า "ผมไม่เคยเลยไม่รู้ว่าอาการชาเป็นยังไง"........
- ทุกวันนี้เดินผ่านร้ายหมอฟัน...ผมขนลุกทุกครั้งเลยนะครับ....