เพราะโลกมันแคบ หรือโลกมันกลม ?
ผู้ใดบอกว่า โลกนี้กว้างใหญ่ไพศาล ...ข้าพเจ้าชักไม่อยากเชื่อเสียแล้ว
ยิ่งใครบอกว่า โลกอินเตอร์เนตมันไร้พรมแดน ตอนนี้ขอค้านหัวชนฝาทีเดียว
นั่นเพราะ...ข้าพเจ้าได้พบเจอคนรู้จักกัน .. ด้วยวิถีแห่งชะตาทำให้พวกเราได้โคจรมาพบเจอกันอย่างเหลือเชื่อ..เหลือเกิน
ทั้งนี้ โดยมิได้นัดหมาย โดยมิได้ตั้งใจ และโดยมิได้คาดฝัน !
ดังที่เคยเล่าให้ฟังในบันทึกก่อนหน้านี้ว่า ข้าพเจ้าชื่นชอบหนังจีนและนิยายจีนกำลังภายใน ดังนั้นเมื่อเจอคนที่คอเดียวกันในสถานที่แปลกถิ่น ก็จะรู้สึกตื่นเต้นเหมือนได้เจอคนบ้านเดียวกัน
หลายปีก่อน..... ข้าพเจ้าท่องเนตโดดเดี่ยวอยู่ในมุมถนนนักเขียนแห่งพันทิป ผู้คนส่วนใหญ่จะชื่นชอบบทกวี ไม่ก็นิยายรักโรแมนติค และแล้วเวลานั้นข้าพเจ้าก็ได้เจอะเจอน้องคนหนึ่งที่ใช้นิคเนม นามปากกาว่า Linmou
เธอกำลังเรียนปริญญาโทประวัติศาสตร์จีนอยู่ที่กรุงปักกิ่ง แล้วก็ใช้เวลาว่าง แปลนิยายกำลังภายในของนักเขียนนามหวงอี้เรื่อง คลุมพิรุณพลิกเมฆา ซึ่งเธอชื่นชอบมาลงโพสต์ในถนนนักเขียน ด้วยสำนวนจีนกลางอันแปลกใหม่ ซึ่งยังไม่เคยเห็นนักแปลท่านใดใช้ในวงการหนังสือเมืองไทย
เวลานั้น... หวงอี้ยังไม่โด่งดังในวงการนิยายกำลังภายในในเมืองไทยเท่าปัจจุบันนี้ ยังไม่มีหนังสือเรื่องมังกรคู่สู้สิบทิศ แปลวางแผงในเมืองไทย
คลุมพิรุณพลิกเมฆาจึงจุดประกาย และเรียกคอนิยายจีนกำลังภายใน ปรากฏตัวออกมาอ่านมากมาย
แต่น่าเสียดาย ที่เธอแปลไปได้ไม่กี่เล่ม ก็ต้องหยุดชะงัก เพราะว่าติดปัญหาลิขสิทธิ์ เนื่องจากนิยายเรื่องนี้ได้รับการซื้อลิขสิทธิ์มาแปลที่เมืองไทย โดย สนพ.แห่งหนึ่งแล้ว และต่อมา..ก็ออกเป็นหนังสือในชื่ออีกชื่อว่า "เทพมารสะท้านภพ" แปลโดย ท่าน น.นพรัตน์
การได้รู้จักกับ Linmou ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกตื่นเต้นยินดี เพราะว่าในวงการนิยายจีนกำลังภายในนั้นมักมีแต่ผู้ชาย อย่างน้อยก็ทำให้ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่า ถนนสายนี้มีเพื่อนอยู่
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าต้องการบทกลอน ของเซียวเล่งนึ้ง ที่สลักไว้บนหน้าผาเพื่อฝากถึงเอี้ยก้วย (จากเรื่องมังกรหยกภาค 2) เพื่อโยงมาใช้ในนิยายเรื่อง "สัญญารัก" ที่ข้าพเจ้ากำลังเขียนอยู่ในขณะนั้น
แต่ทว่าข้าพเจ้าไม่มีต้นฉบับอยู่ในมือ อีกทั้งไม่อยากใช้บทกลอนที่แปลออกมาแล้วในทีวี เพราะว่าเกรงว่าจะเพี้ยนจากของเดิม และอาจติดปัญหาลิขสิทธิ์ ไม่รู้วิธีเขียนอ้างอิงถึง ดังนั้นจึงให้เธอช่วยแปลจากต้นฉบับภาษาจีน ส่งมาให้ทาง MSN เลย
ซึ่งเธอก็ได้แปลมาให้อย่างสละสลวย
".... สิบหกปีให้หลัง พบกันอีกครั้ง ณ ที่นี้
สามีภรรยารักมั่นตรึงตรา อย่าได้เสียสัตย์วาจาที่นัดหมาย...."
พวกเราคุยกันในกระทู้บ้าง MSN บ้าง ข้าพเจ้าช่วยเธอทำเวบเพจให้กับนิยายของเธอบ้าง และชวนเธอเข้ามาอยู่ในมุมเวบไซต์กำลังภายในร่วมกันกับข้าพเจ้า พอเริ่มสนิทกัน เราก็คุยกันเรื่องส่วนตัวกัน
เธอบอกว่า บ้านเธออยู่สงขลา... ตอนนั้นข้าพเจ้าร้อง เฮ้ย... จริงเหรอ ครั้งที่ 1 ก่อนจะบอกไปว่า ข้าพเจ้าก็อยู่หาดใหญ่ (จ.สงขลา)
เธอบอกอีกว่า เธอเรียบจบจาก มอ. ปัตตานี ( ม.สงขลานครินทร์ วิทยาเขต ปัตตานี) ข้าพเจ้าก็ร้องเฮ้ย..ดีใจครั้งที่ 2 ที่รู้ว่าพวกเราล้วนลูกพระบิดาเหมือนกัน ตอนนั้นรู้สึกตื่นเต้นมากมาย นึกไม่ถึงาว่าโลกมันจะแคบขนาดนี้ เพราะเวลานั้นเธออยู่ถึงปักกิ่ง ข้าพเจ้าอยู่เมืองไทย พวกเรามีความชื่นชอบในนิยายกำลังภายในเหมือนกัน แล้วมาเจอกันในเวบไซต์พันทิป
แต่พอเธอบอกรายละเอียดต่อมาอีกว่า.... พี่สาวเธอก็เรียนคณะพยาบาลนะ ไม่รู้ว่าข้าพเจ้าจะรู้จักไหม พอบอกรุ่นที่เรียนจบของพี่สาว กับชื่อพี่สาว ของเธอออกมา คราวนี้ข้าพเจ้าแทบจะตกจากเก้าอี้เลยตรงนั้น อุทานออกมาหน้าคอม
" เฮ้ย...นี่มันน้องเจ้ากุ้ง เพื่อนฉันนี่นา ! "
โอย... โลกช่างแคบจริงๆ นึกไม่ถึงเลยว่า เธอจะเป็นน้องสาวของเพื่อนร่วมคณะซึ่งทั้งเรียน ทั้งทำกิจกรรมด้วยกันมาถึง 4 ปีเต็มๆของข้าพเจ้าเอง
เวลาผ่านไป.....
มาบัดนี้ ..โลกก็ถูกย่อให้แคบลงอีกครั้ง เมื่อข้าพเจ้าได้พบกับใครคนหนึ่ง ซึ่งเราเคยรู้จัก เคยพูดคุยกัน ณ อีกมุมหนึ่งของอินเตอร์เนต .. ในโลกของเวบไซต์นิยายกำลังภายใน เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่ง เป็นนักอ่านคนหนึ่ง ที่เคยเข้ามาอ่านนิยายของข้าพเจ้า และเคยพูดคุยกัน
เมื่อข้าพเจ้าย่างก้าวเข้ามาเป็นสมาชิกของดินแดน G2K แห่งนี้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักวิชาการ และผู้ทรงคุณวุฒิ ข้าพเจ้าก็มักวาดภาพสมาชิกแต่ละท่านล้วนเคร่งขรึม จริงจังมุ่งมั่นเรื่องงานเป็นหลัก แต่พอได้พบเห็นนามปากกาของสมาชิกท่านหนึ่ง "จันทร์เมามาย " นามนี้. สะกดให้ข้าพเจ้ารู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูกขึ้นมา เพราะว่า...มันคุ้นตายิ่งนัก
แต่นึกในใจว่า อืม..ในโลกนี้ คงมีคนที่ใช้นามปากกาเหมือนกันก็ได้
ผู้ใดจะคาดคิด... ในที่สุดวันนี้ความจริงก็ถูกเขาเปิดเผย ที่แท้ท่านจันทร์เมามาย หรือคือ สหายร่วมยุทธภพท่านนั้นของข้าพเจ้านั่นเอง
โลกนี้พลันแคบและกลมอีกครั้งจริงๆ
แต่ก็ไม่แน่.. โลกนี้อาจจะกว้างใหญ่ อินเตอร์เนตไร้พรมแดนจริงๆ เพียงแต่ เพราะเรามีวาสนาต่อกัน จึงได้มาพบเจอกันอีกครั้งต่างหาก ^__^
.................................
วันนี้ข้าพเจ้าจึงสะกดความปลาบปลื้มปิติไว้ไม่อยู่ จึงต้องขอเอามาจารบันทึกไว้ในนี้ เพื่อเป็นความทรงจำดีๆให้กับตนเองต่อไป...
^_______^
......................
ความเห็น (12)
โลกกว้าง ทางไกล แต่เราทำให้โลกแคบ ทางใกล้ด้วยอินเตอร์เนท อะแหละ
ไม่ก็พูดตามประสาไทยๆ ว่าวาสนา พาให้มาพบกัน
อ่านบันทึกของพี่ K-jira แล้ว ต้องขอตอบว่าเพราะโลกมันกลมค่ะ จึงทำให้ได้มารู้จักกันค่ะ ^-^
โอ๊ย...จริงเหรอคะ น่ามหัศจรรย์จริงๆนะคะ รู้สึกอ.จันทวรรณจะเคยพูดถึงเรื่องนี้มาแล้วด้วยค่ะ
- น่า...อัด-สะ-จอ-รอ-หัน-กา-รัน-ยอ...ใจจริง ๆ ด้วยค่ะ
- คงเป็นความดีใจระคนความแปลกใจด้วยใช่ไหมคะ
- ดีใจด้วยค่ะ
เพลงเพราะ ภาพสวย และบันทึกกรุ่นมิตรภาพ ชอบครับ!!!
สวัสดีค่ะ Trip Maker
- อินเตอร์เนตแม้เป็นโลกไร้พรมแดน แต่ในขณะเดียวกัน มันก็ย่อโลกให้แคบลงจริงด้วยค่ะ ^_^
- หาก..เหนืออื่นใด วาสนาชะตาลิขิต มักบันดาลอะไรให้เกิดขึ้นก็ได้ โดยไม่มีใครคาดคิด
- แม้อยู่กันสุดขอบฟ้า แต่ก็สามารถได้มาพบเจอ
- อย่างเช่นพวกเรา... ขอบคุณที่วาสนาบันดาลให้มารู้จักกัน ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆนะคะ ^__^
สวัสดีค่ะน้อง มะปรางเปรี้ยว
- ใช่แล้ว..โลกมันกลม
- เดี๋ยวสำหรับพี่กับน้อง มะปรางเปรี้ยว จะมีโอกาสโลกกลมวันไหนดีเนี่ย
- วันเสาร์นี้พี่ไม่ได้เข้าเวรกลางวัน กะว่าจะออกไปทำธุระกับน้องสาวเสียหน่อย แต่..ไม่เป็นไร ต้องมีโอกาสสักวันสิน่า
- ^___^
สวัสดีค่ะพี่ โอ๋-อโณ
- เป็นเรื่องมหัศจรรย์จริงๆด้วยค่ะ
- เคยอ่านที่ อ.จันทวรรณเขียนแล้วเหมือนกัน
- ดีใจที่โลกนี้มีเรื่องมหัศจรรย์ดีๆแบบนี้นะคะ
- ขอบคุณค่ะ
^___^
สวัสดีค่ะ คุณ ปวีณา
- อยากให้เกิดเหตุ มะ-หัด-สะ-จอ-รอ-หัน-กา-รัน-ย์ อีกสักเรื่องจังเลย
- แบบว่าเดินช้อปปิ้งอยู่ในห้าง หรือเดินเลือกซื้อหนังสืออยู่ในร้าน แล้วเจอกับคุณ ปวีณา โดยไม่คาดฝันและไม่ได้นัดหมายน่ะค่ะ
- ว่าแต่ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้น.. จะรู้จักกันไหมเนี่ย
- 555555
สวัสดีค่ะ คุณ จตุพร
- ไม่ได้คุยกันเสียนานเลย สบายดีไหมคะ
- วันก่อนเห็นว่าไปไหน ช่วงนี้กลับบ้านหรือยัง
- อากาศทางโน้น ตอนนี้คงหนาวนะ (เพราะทางใต้หนาวมาก) รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
- ^___^
- สีสันบล็อกเบาสบาย งามตา ...เพลงไพเราะ ราบรื่นและพลิ้วไหว
- ผมชอบดูภาพยนต์จีนกำลังภายในมาก แต่วรรณกรรมจีนกำลังภายในก็ไม่เคยอ่านเช่นกัน
- ส่วนตัวชอบอ่านบทกวีจีน เรื่องสั้นจีนและนวนิยายจีน (วรรณกรรมร่วมสมัย) มาก
- และยังใฝ่ฝันไม่รู้จบว่าอยากเดินทางไปเมืองจีน
- โลกกว้างใหญ่ไพศาล...แต่ชีวิตก็มีปาฏิหาริย์เสมอ ... นะครับ
