เมื่อวานมีโอกาสได้ไปร่วมงานปอยหลวง คืองานฉลองสิ่งก่อสร้างที่เกิดขึ้นในวัด เช่น เม่อวานนี้ฉลองศาลาหลังใหม่
ลักษณะการจัดงานก็จะเป็นการร่วมแรงร่วมใจของคนในหมู่บ้านทั้งตำบลที่มาใช้วัดนี้มาร่วมกันทำบุญ บริจาคของเข้าวัด
สิ่งที่เห็นแล้วประทับใจ คือการร่วมแรงร่วมใจของคนในหมู่บ้าน การรวมตัวกันของคนในครอบครัว และรอยยิ้มของผู้เฒ่าผู้แก่ที่ปลื้มกับการมีลูกหลานกลับมาร่วมงาน
สิ่งที่เห็นแล้วไม่ประทับใจ สุรายาเมาเต็มงานแม้กระทั่งลานวัด และการวัความเจริญของวัดโดยใช้วัตถุเป็นที่ตั้ง
เมื่อวานมีประเด็นตอนกลับบ้านว่า.... แล้วการประเมินความสามารถการทำงานของวัดนั้นดูตามวัตถุมากกว่า ดูตามความประพฤติดี-ชอบของคน
รอยยิ้มผู้แก่ อยู่แต่บ้าน
รอยยิ้มลูกหลาน ผ่านวิถี
รอยยิ้มผู้เข้าร่วม ตามพิธี
รอยยิ้มไม่มีเมื่อ............
ไม่มีความเห็น