เดินผ่านห้องพยาบาลแล้วใจแป้ว

หากไม่ได้เจ็บป่วยจริงๆก็ไม่อยากมาห้องนี้หรอก เหมือนการไปโรงพยาบาลนั้น หากไม่ได้เป็นหนักหนาสาหัส ผู้ป่วยจะไม่อยากไปเลย ทำไมต้องรอให้เป็นหนัก จนยากแก่การเยียวยารักษา

เป็นธรรมชาติของคนจริงๆที่จะได้รับคำติเตียนว่า  " ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา " 

เมื่อวานนี้ครูอ้อยทำหน้าที่ครูเวรประจำวัน  ครูอ้อยเดินตามตึกที่ได้นับมอบหมายให้ดูแล  หมายถึง  ชั้น 2 ของตึกกาญจนาภิเษก  ซึ่งประกอบด้วยห้องพิเศษต่างๆ  ตั้งแต่ห้องศิลปศึกษา    ห้องการงานพื้นฐาน ฯ  ห้องคณิตศาสตร์  ยาวตลอดมาจนถึงห้องพยาบาล 

ตอนเดินผ่านห้องคณิตศาสตร์  เห็นนักเรียนอยู่ในห้องคณิตศาสตร์  กำลังเล่นเกมคณิตศาสตร์อยู่จำนวนหนึ่ง  ยังดีใจที่นักเรียนรู้จักใช้เวลาว่างกัน 

พอออกจากห้องคณิตศาสตร์  ก็เดินมาถึงห้องพยาบาล  เข้าไปทักทายกับครูประจำห้องพยาบาลแบบครึ่งตัว ว่า  " นานแล้ว..ไม่ได้มาห้องนี้ " 

เจ้าของห้องก็ตอบตัดบทว่า  อย่าอยากมาเลย เพระห้องนี้เป็นห้องเชื้อโรค 

ครูอ้อยก็เลยบอกว่า  มันก็เป็นห้องที่จำเป็นสำหรับ  คนจำนวนหนึ่งที่  " ไม่เห็นโลงศพ  ไม่หลั่งน้ำตา " 

แบบเมื่อสองสามปีก่อนที่ครูอ้อยเป็นหวัดติดต่อกันเป็นเวลายาวนานมาก  ครูอ้อยไม่ยอมไปหาหมอ  เพราะเชื่อว่า  แค่เป็นหวัดเอง  จึงรักษาตัวเองด้วย  ยาสามัญประจำบ้าน  บรรเทาอาการไป 

แต่เนื่องจากเชื้อโรคอยู่ในร่างกายมากและนานจนเกินไป  อาการของครูอ้อยย่ำแย่  ยังไม่อยากไปหาหมออีก  จนไม่ไหวแล้ว  จึงมานอนพักที่ห้องนี้   ตอนเย็นครูอ้อยจึงไปคลีนิค 

เดินผ่านห้องพยาบาลจึงใจแป้ว  ก็ขอจบแต่เพียงเท่านี้ค่ะ

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

• ดูแลตัวเองด้วยครับ อย่าโหมงานหนัก
• อย่าลืมทานวิตามินซีบ้างในช่วงนี้ 500-1000 มก.ต่อวัน ครับ
• หายไวไวนะครับ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหมอ 

นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง

• ครูอ้อยไม่ได้ทำงานหนักหรอกค่ะ  ไปเรื่อยๆตามสบาย  เหนื่อยนักก็พักค่ะ
• ครูอ้อยดีใจจัง  ที่มีคุณหมอไม่ต่ำกว่า 5 คนที่นี่  ที่ g2K  เป็นห่วงและดูแลครูอ้อย...ดีใจจัง

ขอบคุณค่ะคุณหมอ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

คิดถึงคุณหมอสมบูรณ์จังเลยค่ะ