คนพันธ์ S : บุกสวนป่า...พร้อมกับโจทย์การเรียนรู้วันแรก...


...เราได้เรียนรู้ใช่ไหม เราเรียนรู้จากอะไร..ใครเป็นคนสอนเรา ใครเป็นคนตอบคำถามเรา...

       ได้เวลาเคลื่อนทัพตะลุยสู่ค่ายการเรียนรู้อีกครั้งแล้วครับ กับโครงการ คนพันธ์ S : ภาค Life & Learn รุ่นที่ 6” เป็นโครงการพัฒนาทักษะการเรียนรู้เบื้องต้น ของบริษัท เอส ซี ไอ แพลนท์ เซอร์วิสเซส จำกัด ซึ่งเป็นบริษัทฝ่ายซ่อมบำรุงของเครือซิเมนต์ไทย ในรุ่นนี้มีพนักงานร่วมโครงการทั้งหมด 33 คน ..การมาครั้งนี้ทางทีมคุณอำนวยเราเตรียม ให้พนักงานเรียนรู้จากการส่งมอบบ้าน...

 

          ทีมคุณอำนวยเริ่มวางแผน สร้างโจทย์ ให้กับผู้เรียน ตั้งแต่ การเดินทางซึ่งเราเดินทางด้วยรถตู้ทั้งหมด 4 คัน แต่นัดเวลาไม่ให้มาตรงกัน ส่วนรถสัมภาระตอนแรกจะเตรียมรถปิคอัพให้..แต่พอถึงวันจริงไม่มีรถให้..เป็นโจทย์แรกที่เราสร้างสถานการณ์ ให้พนักงานได้เจอกัน..พร้อมกันนั้นทีมคุณอำนวยเราติดประชุมจึงให้พนักงานเดินทางล่วงหน้ากันก่อน..แล้วเราเดินทางตามมาทีหลัง..

 

          ระหว่างที่พนักงานเดินทางนั้นผมได้วางสายลับประจำขบวนรถของทีมพนักงานไปด้วย  ได้โทรศัพท์สอบถามสถานการณ์จากสาย ตลอดเวลาเพื่อ ทราบสถานการณ์ ..ก็พอได้ทราบว่ามีความไม่พอใจเรื่องการจัดรถกัน..ผมยิ้มในใจแล้วครับว่าโจทย์มราสร้างไว้กำลังทำงานแล้ว..จึงได้กำชับให้สายรายงาน ความเคลื่อนไหวตลอดเวลา เพื่อกันสถานการณ์ที่เกินกว่าจะควบคลุม..แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น...

 

          ผมและทีมคุณอำนวยเดินทางมาถึงสวนป่าในช่วงเย็นครับ  (ได้พบกับคุณอุทัย  อันพิมพ์)  พอไปถึงก็เห็นพนักงานกำลัง ช่วยกันเรียงอิฐตกแต่งบริเวณบ้านกันอยู่..ทุกคนต่างก็ช่วยกันทำงานอย่างขมักเขม้น และสนุกสนาน..จนผมคิดว่าสงสัยโจทย์ที่เราสร้างไว้จะไม่เกิดผลซะแล้ว..ผมเริ่ม หามุขสำรอง ว่าเย็นนี้จะให้เรียนรู้จากอะไรดี..

 

          ผมจึงเดินออกจากกลุ่มที่ทำงานออกมา กางเต๊นท์เตรียมที่หลับที่นอน ระหว่างกางเต๊นท์ก็คิดหามุขไปด้วย พอกางเต๊นท์เสร็จเดินไปสมทบกลุ่มพนักงานที่บ้านหกเหลี่ยม เห็นกำลังนั่ง Reflection กันอยู่ บรรยากาศค่อนข้างตึงเครียด   จึงเข้าไปนั่งฟังด้วย   พอได้ฟังประเด็นที่เขากำลังคุยกัน ผมยิ้มออกมาอย่างสบายใจ เพราะเขากำลังคุยกันถึงโจทย์ที่สร้างไว้แต่แรก ส่วนใหญ่บ่นเรื่องความไม่พร้อมของการเดินทาง   พร้อมกับตั้งคำถามให้กับทีมคุณอำนวย..

 

          เมื่อมีคำถาม จากผู้เรียน  และส่วนใหญ่ก็หวังว่าจะได้คำตอบ..เข้าใจผิดซะแล้ว..คุณอำนวยไม่มีคำตอบให้ แต่ผมกลับ ลุกขึ้นไปหยิบกระดาษ Flip chart พร้อมปากกาเมจิก และแบ่งกลุ่มพนักงานออกเป็น 3 กลุ่มพร้อมกับหยอดคำหวาน ว่า ........

..

........  ขอบคุณทุกคนที่ร่วมกันฝ่าฝัน กับอุปสรรคกับการเดินทางมาถึงที่หมายจนได้  ถ้าเป็นผมคงไม่มาแล้วล่ะ  ผมนี่แย่จริงๆ ขอทุกคนด้วยนะครับ .....ผมเริ่มด้วยบทอ้อนครับ..โชคดีที่ไม่มีใครยก..อาวุธเบื้องล่างขึ้นมาสะกิดผม..จึงเป็นโอกาสที่ผมจะเข้าสู่บทเรียนธรรมชาติต่อได้ง่ายขึ้น ..ผม ตั้งโจทย์  ให้ทุกคนคิดถึงจุดเรียนรู้จากการเดินทางในวันนี้  พร้อมทั้งขอให้ช่วยกันคิดถึงวิธีการที่ไม่ให้เกิดปัญหาอย่างเช่นวันนี้อีก (อ้อนอีก บอกว่าขอคำแนะให้กับผมด้วย)...เมื่อทั้งสามกลุ่มช่วยกันระดมความคิดเพื่อที่จะสั่งสอนผมเสร็จแล้ว  เป็นเหมือนการหาคำตอบให้กับตำถามที่เขามี ด้วยตัวเอง ก็ให้ตัวแทนแต่ละกลุ่มนำนำเสนอ ..เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน.. แล้วผมก็ถามตบท้ายว่า ..สรุปว่าวันนี้...เราได้เรียนรู้ใช่ไหม เราเรียนรู้จากอะไร..ใครเป็นคนสอนเรา  ใครเป็นคนตอบคำถามเรา...ส่วนใหญ่ตอบว่าเราได้เรียนรู้..และบางคนยังบอกอีกว่าเราถูกหลอกให้เรียนรู้ อย่างไม่รู้ตัว....

            สำหรับผมเอง วันนี้ได้บทเรียนถึงบทบาทการเป็นคุณอำนวยเพิ่มเติมดังนี้ครับ... 

  • การเป็นคุณอำนวยต้องรู้จักสร้างโจทย์...สร้างอุบายเพื่อก่อให้เกิดการเรียนรู้..
  • โง่เป็นครับ..ยอมโง่..ยอมถูกด่า.ถูกบ่น...(ขอคำแนะนำการให้ผู้เรียนหาคำตอบ)
  • ศึกษาจริตกลุ่มผู้เรียนให้ถ่องแท้ และรู้จักจับจุดผู้เรียน ว่าจะเปิดประเด็นตรงไหน แล้ว ปิดประเด็นอย่างไร
  • ชวนคิด  ชวนฝัน ...ชวนเรียนรู้จักตนเองให้มาก..กระเทาะอัตตา ด้วยการ..ตั้งคำถาม..
  • มีสติ...สร้างบรรยากาศ  ลดความตึงเครียด....ก่อนเข้าสู่บทเรียน..
  • เชื่อมโยงประเด็น จากโจทย์   สู่  คำตอบ...
  • จัดกระบวนการ  เพื่อให้เกิดการเรียนรู้...ให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์                                                                              
        ท่านใดมีกลอุบายใดๆที่จะเสนอแนะอีกบ้างมั๊ยครับ...ได้โปรดช่วยชี้แนะผมด้วยนะครับ...อ้อ เห็พี่อุทัย  บอกว่าจะมีการรายงานสดเข้าไปด้วย  ผมคงไม่ทันแล้วล่ะครับ..ไว้พบกับบทเรียนอื่นๆในวันต่อๆไปนะครับ...เพราะเราจะอยู่ที่นี่จนถึงวันศุกร์ครับ..             
คำสำคัญ (Tags): #lifelearn
หมายเลขบันทึก: 75373เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2007 22:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

มาเก็บเกี่ยวเทคนิคคุณอำนวยค่ะ

ขอบคุณสำหรับเทคนิกทำให้เราได้คิดว่า อุปสรรคที่เกิดขึ้นก็เสมือนกลอุบายให้เราได้ฝึกฝนและเรียนรู้

 มาเรียนรู้ค่ะ  เพิ่มอีก 2 ข้อจากสถานการณ์

*ชัดเจนในเป้าหมาย 

*  มั่นคงในอารมณ์

มาตามอ่าน...เล่าได้เห็นบรรยากาศ จริงๆ...เก่งจัง

เรียนคุณภูคา

          ได้เพิ่มเติมอีก 1 ข้อ ค่ะ

           เป็นคุณอำนวย  ต้องรู้จักมีมุขสำรองไว้เยอะ ๆ

 

ขอบคุณทุกท่านครับ...

  • รศ.พญ. ปารมี ทองสุกใส  เป็นเทคนิคที่พยายามแสวงหามาใช้เพื่อก่อให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ครับ แต่ทั้งนี้ก็ต้องให้เหมาะกับ จริต ของผู้เรียน กลุ่มผู้เรียนของผมเป็นกลุ่มผู้ชายที่เป็นช่าง ชอบผจญภัย ไม่ชอบนั่งเรียนในห้อง (ตอนเรียนก็ชอบโดดกันอยู่แล้ว) ก็เลยต้องใช้มุข โหดมันส์ ฮา ครับ
  • คุณปิติกานต์..อุปสรรค เป็นหนทางที่ก่อให้เกิดการเรียนรู้ครับ  แต่ทั้งนี้ต้องมีกระบวนการถอดรหัส และ มองอุปสรรคเป็นโอกาสการเรียนรู้ ก็เป็นหน้าที่ของคุณอำนวย ว่าจะใช้โอกาสจากอุปสรรคนั้น เป็นเวทีการเรียนรู้อย่างไร..ครับ
  • พัชรา ขอบคุณมากครับที่ช่วยต่อเติม  ลปรร. ครับ
  • เมตตา ผมก็เรียนรู้จากคุณเมตตาเช่นกันครับ..แบบว่าลงรูปไม่ทันครับ อีกอย่างผมต่อจากมือถือ ถ้าลงรูปจะโหลดช้ามาก  จึงพยายามเล่าให้เห็นภาพ ครับ(ผมเขียนในเต๊นท์ครับ)...
ขอบคุณครับ..คุณรัตติยา..แหมก็เผื่อมุขแป๊กบ้างไงครับ
  • ขอบคุณ
  • ตามมาเรียนครับ
  • มาสนับสนุน
  • พลาดที่จะได้พบกัน
  • คงต้องเตรียม มุขไว้มากๆครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท