ขอบคุณทุกท่านค่ะ..ที่เข้าแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้...ขอบคุณพี่จิณงนภา...ที่แนวทาง "เต๋า"...มาแบ่งปัน ..และนี่เป็นการตามดูรู้จิตค่ะ...อ.หมอมาโนช...พอดีสภาวะที่เกิดขึ้น ณ ขณะนั้นกะปุ๋มไม่แน่ใจว่า คือ อะไร...จนเมื่อปัญญาเกิดนี้จึงได้ อ๋อ...ที่เป็นนั้น..มันคือสิ่งนี้นี่เอง...สำหรับตนเองกำลังเรียนรู้...อยู่เช่นกันค่ะ ซึ่งการเรียนรู้นี้เส้นทางนั้นอีกยาวไกล..เพราะในแต่ละวันมีอะไรมากมายเข้ามาให้เราพิจารณาและเรียนรู้อยู่เสมอ...หากเราตามดูรู้ไม่ทัน เราก็จะล่องลอยไปตามเรื่องที่เกิดเข้ามากระทบเรา..(ภาษาจิตวิทยามักใช้คำว่าสิ่งเร้า...)
ขอบคุณคุณแผ่นดิน...ผู้เสมือนเป็นมิตรทางปัญญาที่ซึมซับบางสิ่งบางอย่างที่สื่อออกมาได้ละเอียดยิ่งนัก...ขอบคุณคุณอุทัย อาวรณ์...มากค่ะที่นำสิ่งดีดี..มาทิ้งรอยฝากไว้ให้ กะปุ๋มแวะไปอ่าน บันทึกท่านอยู่เสมอค่ะ...
ตามดูรู้ทัน...นั้นเยี่ยมมากเลยค่ะ..อ.หมอปารมี...เราห้ามไม่ให้เกิดไม่ได้..แต่เราหยุดพิจารณาและรู้ให้ทัน..งและอย่างเก็บไว้กับเรานานเกินไปค่ะ...หากเมื่อรู้แล้วมันก็จะหายไปค่ะ...
กะปุ๋มไปฝากรอยไว้ใน "ถามคุณรัตติยา" แล้วนะคะพี่แป๊ด...เดี๋ยวกะปุ๋มจะตามไปคุยอย่างละเอียดต่อนะคะ...
(^______^)
กะปุ๋ม
