ปิดทองหลังพระ

วันนี้พอมีเวลาก็ว่าจะนั่งสะสางโต๊ะทำงานส่วนตัวของตัวเองสักที โดยเฉพาะช่วงหลังทำวิจัยเสร็จ โต๊ะผู้เขียนจะรกมาก ถึงมากที่สุดค่ะ และขอยอมรับว่าตั้งแต่ทำงานมา 10 กว่าปี ตัวเองใช้โต๊ะทำงานเป็นที่วางของเท่านั้น แทบจะไม่ได้นั่งทำงานกับโต๊ะ ลองนึกย้อนดู นับครั้งได้ว่าคงนั่งไม่เกิน 20 ครั้ง และที่นั่งก็คือนั่งหาเอกสาร และจัดโต๊ะนั่นเอง

สาเหตุคงเป็นเพราะตัวเองเป็นคนไม่ชอบทำอะไรเงียบ ๆ คนเดียว บางครั้งจะหอบงานไปนั่งใกล้ ๆ เพื่อนร่วมงาน ฟังไป ทำไป เป็นการพักผ่อน เพราะห้องเราจะคุยแต่เรื่องสนุกสนาน แม้เรื่องเครียดก็ทำให้สนุกได้

 เผอิญไปเจอจุลสารของสมาคมเทคนิคการแพทย์ไทย ปีที่ 1 ฉบับที่1 เดือนสิงหาคม ปีที่ผ่านมา เลยอดนำมาเขียนบันทึกไม่ได้ สรุปว่าก็ไม่ได้จัดโต๊ะอยู่ดี   <blockquote> หน้าปกมีพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื้อความดังนี้ </blockquote><p align="center"> “งานทุกอย่างมีทั้งด้านหน้าและด้านหลังเหมือนเหรียญบาท</p><p align="center">งานด้านหน้ามีคนทำกันเยอะแยะ และมีคนแย่งกันทำ</p><p align="center">เพราะมีผลเห็นได้ชัด และก็ปูนบำเหน็จได้ทันที</p><p align="center">แต่งานด้านหลังที่ไม่ปรากฏต่อสายตาคน</p><p align="center">ต้องเป็นคนที่เข้าใจงาน และหน้าที่ของตัวจริง ๆ ถึงจะทำได้</p><p align="center">และต้องเสียสละด้วย</p><p align="center">เพราะงานด้านหลัง เหมือนงานที่ปิดทองหลังพระ</p><p align="center">ถ้าทำดีแล้วต้องไม่ให้เห็นปรากฏ และต้องยอมรับว่า</p><p align="center">ไม่ได้อะไรตอบแทนเลย</p><p align="center">นอกจากความภูมิใจในการทำงานในหน้าที่ของตน” </p><p>ผู้เขียนอ่านแล้วรู้สึกยินดี และดีใจแทนคนที่ทำงานแบบปิดทองหลังพระ และถ้าให้ผู้เขียนเลือกได้ ผู้เขียนยินดีขอทำงานแบบปิดทองหลังพระหรือฐานพระก็ยินดีอย่างยิ่ง  </p><blockquote> และนี่คือภาพโต๊ะของผู้เขียนเองค่ะ  ไม่อยากเปรียบเทียบกับอีกสองโต๊ะที่อยู่ในห้องเดียวกันค่ะ คือโต๊ะของคุณปรือและคุณอ๋งซัง ซึ่งแม้จะเป็นผู้ชาย แต่ดูเหมือนโต๊ะเขาจะเป็นระเบียบเรียบร้อยกว่าเราที่เป็นผู้หญิงซะอีก </blockquote><p> 
  โต๊ะทำงานเสมือนโต๊ะวางของนั่นเอง แม้แต่ที่นั่งก็ตาม นี่คือสภาพปัจจุบัน</p><p>และนี่ขอมอบดอกไม้เป็นกำลังใจสำหรับทุกท่านที่ทำงาน "ปิดทองหลังพระ"</p><p> 
                     ดอกอะไรเอ่ย ?? ผู้เขียนถ่ายเองค่ะ</p><p> </p>

[Bright Lily]

• สวัสดีตอนเที่ยงค่ะ
• ดอกหน้าวัวไงค่ะ
• พี่ชอบดอกสีขาว + สีเขียวอ่อนค่ะ
• รกโต๊ะ ไม่รกใจ นะจ๊ะ

[ศิริ]

• กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลยค่ะ แวะไปกินข้าวแช่ไทยมาค่ะ (แต่ไม่ได้ทิ้งรอย) หาทานยาก ในชีวิตยังไม่เคยได้ทานเลย เชยมากมาก
• ถูกต้องแล้วค่ะ ดอกหน้าวัว เผอิญพี่เขานำมาไว้ที่ห้องทำงาน (จะเอาไปขาย) แล้วชักชวนให้ผู้เขียนถ่ายรูป ก็เลยอดถ่ายไม่ได้ background เป็นฟิวเจอร์บอร์ดสีขาวที่มีคุณปรือช่วยถือค่ะ

 

[แผ่นดิน]

• ดีใจจัง ที่เห็นโต๊ะที่รุงรังยิ่งกว่าโต๊ะทำงานของตนเอง
• ผมพยายามจัดทุกวัน เดี๋ยวทั้งประชุม เดี๋ยวทั้งเซ็นแฟ้ม เดี๋ยวทั้งทำงานตนเอง ก็เลยพลัดหลงกับเวลาที่ต้องจัดโต๊ะจริง ๆ
• ที่บ้านมุมหนังสือผมมีทั้งที่เป็นระเบียบและรุงรัง..หากมีใครอื่นมาเคลื่อนย้ายโดยที่ผมไม่รู้ตัว  ผมจะกลุ่มใจมาก เพราะหาหนังสือและเอกสารไม่เจอ
• จุลสารปีที่ 1 ฉบับที่ 1  ดูจะมีค่าทางประวัติศาสตร์ด้านเอกสารอย่างยิ่ง โดยเฉพาะยิ่งอัญเชิญพระราชดำรัสในหลวงปรากฏในหนังสือยิ่งทำให้จุลสารทรงคุณค่าขึ้นเท่าตัว
• ผมชอบเก็บหนังสือที่พิมพ์ครั้งที่ 1 มาก เก่าเก็บแค่ไหน ก็ซื้อมาเก็บไว้กับตนเอง
• ขอบคุณครับ

 

[lucky]

     เห็นแล้วดีใจแทนคนทำงานหน่วยเคมีคลินิกจังเลย  เราทำงานมากว่า 20 ปี ไม่เคยมีห้องทำงานและโต๊ะนั่งทำงานเป็นสัดส่วนกันเลย  อิจฉาจัง  ยิ้มๆ

[นาง อัมพร อรุณศรี]

• ดอกหน้าวัว บ้านพี่มีปลูกด้วยละ! แต่ดอกไม่สวยเหมือนของน้องศิริ 
• โต๊ะพี่อัมพร รกกว่าโต๊ะน้อง
• พยายามจัดให้ดูดี เช่นกัน นักศึกษาเข้ามาติดต่อจะได้เป็นบรรยากาศที่ดี

[ศิริ]

คุณแผ่นดินค๊ะ ตัวเองเป็นคนชอบอ่านหนังสือเป็นงานอดิเรกค่ะ รวมกับชอบสะสมหนังสือด้วยค่ะ ตอนนี้จัดโต๊ะเรียบร้อยดีขึ้นหน่อยนึงแล้วค่ะ

คุณ Lucky ค๊ะ ไม่ต้องอิจฉาโต๊ะรก ๆ เลยค่ะ ไม่มีก็ไม่รกค่ะ (อาจไปรกที่บ้านแทน)

คุณอัมพรค๊ะ ดอกหน้าวัวเป็นของพี่ท่านหนึ่งนำมาฝากท่านแดประจิมเอาไปขายที่ร้านดอกไม้ค่ะ ผู้เขียนก็เพิ่งทราบว่าดอกนำไปขายได้ ตอนนี้ก็เลยซื้อมาปลูกบ้างกะว่าจะได้มีรายได้ไว้ใช้ยามอายุมากขึ้น--อิ อิ (ผู้เขียนเป็นคนวางแผนอนาคตค่ะ)