ไม่เคยคิดว่า...เราทำได้

นึกถึงคำพูดที่บอกพี่อำพรรณ เอาละหว่า...เป็นไรเป็นกัน พูดในสิ่งที่เราทำ

      วันที่ 16 พย.48 ณ วัดลำกะ ขณะนั่งกินข้าวเที่ยงตาม"โครงการผู้ว่า CEOหิ้วปิ่นโตไปวัด พัฒนาคุณธรรม" พี่มานิต เต็มนิล เป็นเพื่อนร่วมงานต่างกระทรวงคนหนึ่ง ในกิ่งเภอศรีนครินทร์    บอกว่าเมื่อเดือนที่แล้วฟังหมอทา จัดรายการวิทยุ พูดดี น้ำเสียงน่าฟัง พูดได้ใจความชัดเจน   น่าจะจัดรายการ จนท.คุยกับประชาชนบ้างนะ เลยถามต่อว่ามีคนฟังด้วยหรือคิดว่าไม่มีใครฟัง   สมาชิกที่นั่งกินข้าวด้วยกันถามด้วยความสงสัยว่า หมอจัดรายการวิทยุด้วยหรือสถานีไหนจะได้ฟังบ้าง ไม่เคยได้ฟังเลย
      อย่าเพิ่งสงสัยนะคะ(ไม่ได้เป็นดีเจ) วันนั้นเป็นเหตุบังเอิญ คือเมื่อวันที่ 15-17ตุลาคม 2548   สถานีอนามัยบ้านลำกะ  สถานีอนามัยบ้านขัน และสถานีอนามัยบ้านโล๊ะขนุน ร่วมกันจัดทำโครงการส่งเสริมการออกกำลังกายในชุมชน ประจำปี 2548โดยมีชมรมออกกำลังกายในเขตรับผิดชอบของทั้ง 3 อนามัย คือในตำบลชุมพล และตำบลอ่างทอง จำนวน 22 หมู่บ้าน ซึ่งจัดให้มีการแข่งขันกีฬาเป็นประจำ ปีนี้เป็นปีที่ 3 เป็นกีฬาที่สถานีอนามัยทั้ง 3 แห่งร่วมกันจัดขึ้นเพื่อส่งเสริมการออกกำลังกายในชุมชนให้ชุมชนมีส่วนร่วม และหันมาออกกำลังกานอย่างต่อเนื่อง เน้นการมีส่วนร่วมของชุมชนเป็นหลัก กีฬาที่แข่งขันมี ฟุตบอลชาย ฟุตบอลหญิง เปตอง และกีฬามหาสนุก ซึ่งชาวบ้านเรียกกันติดปากว่า กีฬา อสม. เพราะในปีแรกที่จัด อสม. เป็นแกนนำในการจัดการแข่งขันขึ้นมา
      ในวันแข่งขันวันแรก คือวันที่ 15 ตุลาคม 48 ณ สนามโรงเรียนอนุบาลศรีนครินทร์ วันนั้น คุณพัน อ่อนเกลี้ยง ประธานชมรม อสม.จังหวัดพัทลุง มาจัดรายการ อสม พบประชาชน ที่สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย(FM 98.0 ) ซึ่งอยู่ติดกับสนามที่ใช้แข่งขัน น้าพัน ได้มาเห็นท่านชื่นชมมาก ที่สถานีอนามัยทั้ง 3 แห่ง ร่วมกับภาคประชาชนจัดให้เกิดโครงการแบบนี้ขึ้นมาได้ ท่านจึงอยากให้ประธาน อสม.ของ สอ.บ้านลำกะ คือ คุณอำพรรณ นวลปลื้ม ไปร่วมจัดรายการ โดยบอกเล่าที่มาที่ไปของโครงการในครั้งนี้ แต่พี่อำพรรณ   ไม่กล้า จึงบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวหมอจะไปเป็นเพื่อนเอง พี่อำพรรณ กังวลมาก บ่นว่าพูดไม่เป็น ไม่รู้จะเอาอะไรมาพูด เลยให้กำลังใจไปว่า ไม่ยากเลย พูดในสิ่งที่เราทำ ทำอะไรเห็นอะไรก็พูดไปตามนั้น เมื่อถึงสถานี น้าพัน บอกว่ามากัน 3 คนก็ออกรายการสดกันเลย ทั้ง 3 คนเลย จากที่มาเป็นเพื่อนกลับต้องรายการด้วย ตัวเองยิ่งกังวลมากกว่าพี่อำพรรณอีก นึกถึงคำพูดที่บอกพี่อำพรรณ เอาละหว่า...เป็นไรเป็นกัน พูดในสิ่งที่เราทำ พอเริ่มเข้าห้องอัด น้าพันบอกขั้นตอนทุกอย่าง ใส่หูฟังกันเรียบร้อย ตื่นเต้นที่สุด แต่พยายามทำให้ดีที่สุดเช่นกัน อยู่ห้องอัด 1 ชั่วโมง เวลา 11.00-12.00 น. ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี(ทั้งตื่นเต้นและกังวล แต่พยายามรวบรวมสมาธิ)
        พี่อำพรรณ กลับถึงบ้านบอกภรรยา ว่าวันนี้ไปจัดรายการด้วย รายการ อสม.พบประชาชน ถูกภรรยาต่อว่า ว่าทำไมไม่โทรบอกจะได้ฟัง
        ดิฉันเอง พยายามทำให้ดีที่สุด (ใจจริงตื่นเต้นและกลัวมากเพราะเป็นคนที่กลัวการพูดอยู่แล้ว แต่เมื่อมีเสียงสะท้อนที่ดีออกมา ทำให้เกิดความมั่นใจ...และรู้สึกดีขึ้นมา แม้เวลาจะผ่านมาเป็นเดือนแล้วก็ตาม)

เขียนใน GotoKnow โดย นันทา ด้วงวงศ์
ใน บันทึกการทำงานชุมชนด้านสุขภาพ

คำสำคัญ (Tags): #สุขภาพชุมชน

หมายเลขบันทึก: 7453เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2005 22:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน