โลกแห่งความฝัน
จินตนาการความฝันถึงโลกสวย เรียบระรวยศีลสัตย์ประภัสสร
มิตรไมตรีพจนาเอื้ออาทร หยิบยื่นพรหยาดแย้มพักตร์ดั่งรักพราย
โลกที่เปี่ยมรอยยิ้มเมตตาจิต เพียงเพ่งพิตรกำซาบลึกแนบนึกหมาย
ควรเคารพคือเคารพประนบกาย ผนวกจิตวิญญาณพรายระบอบบรรณ
มอบหมายดีมีมากดั่งสาครครบ หยิบยื่นจบกระจายแจกหยิบแลกกัน
ลูกของใครลูกของเธอคือลูกฉัน สามัคคีมีแบ่งปันผนึกนาน
อภัยทานครั้นประสบอสัตย์ศึก ผิดแผกฝึกกลับตัวสิมิสืบสาน
โลกสีขาวดอกไม้ใจสดใสปาน หยาดน้ำทิพย์หยิบยื่นมานมอบหมายดีฯ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> โลกความจริงมิใช่จากความฝันจร บางประสบพบภมรหลากเฉดสี</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ประคองโอบช้อนมือจับความหวังมี กลับถูกกัดแทงต่อยตีเกือบปางตาย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เดินลงท่าหวังทอดตัวคลี่คลายร้อน น้ำใสเย็นใยมิห่อนเย็นดั่งหมาย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทั้งแมงดาปลาปูกุ้งตะเกียกตะกาย หวังหนีบเหยื่อคลายกระหายชั่วข้ามคืน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">วิ่งเข้าป่าหวังร่มไม้ใบปกครึ้ม ให้เศร้าซึมโศกสลดรันทดฝืน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทั้งแมงมุมสัตว์ใหญ่น้อยนกดาษดื่น จับจองเขตตั้งท่ายืนเบียนบีฑาฯ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> เสาะแสวงโลกความฝัน ณ วันนี้ โลกที่มีความเที่ยงธรรมครวญคร่ำหา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">คนถือสัตย์รักบริสุทธิ์ผ่องผุดพา ใช่แก่งแย่งแข่งบีฑาห้ำหันกัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">โลกที่มีปัญญาไตร่ตรองตรึก มิใช่ความฉลาดลึกเอาเปรียบฉัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">โลกที่มียิ้มแย้มเพลินเชิญให้กัน จากดวงใจผูกพันดั่งชีพเดียว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">จะมีไหมในโลกที่ว่าไว้ คงเป็นได้เพียงฝันให้สั่นเสียว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ตื่นจากฝันเมื่อไรเหนื่อยใจเชียว เสียเวลากับฝันเปลี่ยวไปหรือไรฯ</p>
ความเห็น (3)
- มาอ่านเรื่องและขอบคุณครับ
- อยากให้เล่าเรื่องนี้ครับ
- อยากเล่าเรื่องน่าชื่นใจ เมื่อเทอมที่แล้ว มี นศ.คนหนึ่ง (ทำงานบริษัท) มาเรียนภาคพิเศษ ผมเห็นเขาเป็นคนตั้งใจสูง จริงจัง วันหนึ่งถูกรุมทำร้ายถึงกับสงบ เข้าโรงพยาบาล อาการหนักมาก แต่แปลกที่ฟื้นเร็ว เขาต้องฟื้น ฟื้นเพื่อไปทำลายผู้ที่ทำร้ายตน ญาตินำอาวุธมาให้ เขานำอาวุธในกระเป๋าเดินออกจากบ้าน ระหว่างนั้น นึกถึงวิชาที่เรียนอยู่ในห้อง อยากจะโทรหาผม แต่โทรหาไม่ได้ (เป็นความผิดของผมเองที่ไม่ชอบจะให้เบอร์ นศ. หากจะให้ก็ต้องให้ทุกคน) คิดถึงสิ่งที่เราเรียนกันในห้องเรียนและอะไรต่างๆ หยุดความคิดที่จะไปทำลายผู้ที่ทำร้ายเขา เขาบอกว่า ยากมาก ยากๆ ศักด์ศรีของลูกผู้ชาย ทุกวันนี้ไม่ได้หายไป ยังพยายามสกดความคิดนี้อยู่.............ผมก็ดีใจที่วิชาของมหาวิทยาลัยฯมีส่วนให้เขายั้งคิด ในความคิดของผม เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่
- ทุกวันนี้ ให้สงสารเด็กๆ ครับ
- ขอบคุณมากครับ
- เรียนอาจารย์ที่เคารพ ผมได้เขียนไว้ที่ http://gotoknow.org/blog/nmintra/57272
- การเขียนของผมมันไม่สามารถแทนความรู้สึกของนักศึกษาท่านนั้นได้ แต่ผมรู้สึกประทับใจในตัวเขามากถึงมากจริงๆ
- ก่อนปิดวิชา เขามาลาเพื่อนๆและผม หลังจากเสนองานสุดท้าย โดยไปเรียนต่อปริญญาตรี ๒ ปีหลัง (จบอนุปริญญาไป) ที่ลพบุรี การเรียนต่อนี้ เขาบอกว่า เขาได้ชีวิตใหม่เขาต้องทำอะไรที่ดีกว่าที่ผ่านมา จากเดิมขอเพียงอนุปริญญา
- ผมมองว่า การสามารถสกัดกั้นความคิดที่จะทำลายผู้อื่นและทำลายตัวเองเป็นเรื่องที่ไม่ใช่ทำง่ายๆกับสิ่งที่พร้อมจะห้ำหั่น
- เราอาจจะมองว่าเขาไม่กล้าจริง ถ้ากล้าจริงเขาต้องทำไปแล้ว แต่ผมมองว่า มันไม่ใช่