< เมนูหลัก >
ตอนจบ (3)
ปรับเปลี่ยนเชิงโครงสร้างมหาวิทยาลัย ภารกิจหลักสร้างสรรค์ปัญญา
สร้างหน่วยงานตาม “ผู้นำ” ทางวิชาการ
หากจะสร้าง “ความเป็นเลิศทางวิชาการ” ให้ได้จริง ๆ การสร้างหน่วยงานวิชาการต้องสร้างตามผู้นำที่เป็นเลิศทางวิชาการด้านนั้น ๆ ไม่ใช่สร้างหน่วยงานขึ้นก่อน แล้วหาคนมาบริหาร หาคนเก่งถึงขนาดไม่ได้ก็เลือกคนรอง ๆ ลงไปเท่าที่พอจะหาได้ อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
เมื่อมีแนวคิดที่จะพัฒนางานวิชาการด้านใดด้านหนึ่ง จะต้องสร้างความชัดเจนในระดับเป็นรูปธรรมของแนวความคิดนั้น แล้วถามว่าใครเป็นนักวิชาการที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นผู้นำ เชิญมาขอความเห็นแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นจนชัดเจน ต่อรองเชิญมาทำงานเป็นผู้นำในการสร้างสรรค์วิชาการในหน่วยงานใหม่นี้ โดยมีเงื่อนไขด้านค่าตอบแทน เครื่องอำนวยความสะดวก ความรับผิดชอบ ผลงานที่ต้องการ เป็นต้น ให้ชัดเจน
หลังจากนั้น ให้อิสระในการบริหารงานและบริหารทรัพยากรให้สูงสุด คอยตรวจสอบผลงานว่าตรงตามที่ตกลงกันไว้หรือไม่ สมควรปรับเปลี่ยนข้อตกลงอย่างไร เพื่อให้เกิดผลประโยชน์สูงสุดทางวิชาการ
หากจะให้เกิดความเป็นเลิศทางวิชาการในมหาวิทยาลัยได้จริง ระบบการบริหารมหาวิทยาลัยจะต้องเอื้อให้สร้างหน่วยงานตามผู้นำทางวิชาการตามที่ระบุในตอนต้นได้
รวมทั้งหากผู้นำทางวิชาการนั้นย้ายงานหรือตาย หรือสูญเสียไปด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง ถ้าหาผู้นำที่มีคุณภาพทางวิชาการระดับที่เหมาะสมไม่ได้ ระบบการบริหารจะต้องเอื้อให้ยุบเลิกหน่วยงานนั้นได้
บทความพิเศษ ตอนจบ (3) นี้ได้ จากหนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ปีที่ 9 ฉบับที่ 2823 (109) 13 มิ.ย. 39 พิเศษ 6 (บทความไอที)
เขียนโดย ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช
วิบูลย์ วัฒนาธร
ไม่มีความเห็น