นักเดินทางมือใหม่...หัดบันทึก


หลายคน..คงเป็นนักเดินทาง ผมก็เป็นคนหนึ่งครับ ที่ชอบเดินทาง จบแล้วจบกัน..สุดท้ายคงลืมเลือนเรื่องราวการเดินทาง

โหมโรง

มาเถอะครับ            มาร่วมเดินทางไปกับผม

มาเถอะครับ            มาประสมอารมณ์ฝัน

มาเถอะครับ            มาร่วมเล่าเรื่องราวสารพัน

มาเถอะครับ             มาร่วมกันถ่ายทอดเรื่องราว

           หลายคน..คงเป็นนักเดินทาง ผมก็เป็นคนหนึ่งครับ ที่ชอบเดินทาง จบแล้วจบกัน..สุดท้ายคงลืมเลือนเรื่องราวการเดินทางที่ผ่านไป

           นับจากนี้ไป  เรื่องราวของผม นักเดินทางมือใหม่ หัดบันทึก  จะจรดนิ้วบนแป้นพิมพ์  บันทึกเรื่องราวการเดินทางในสถานที่ต่าง ๆ ทั้งในประเทศ และต่างประเทศ  ทั้งในอดีต  ปัจจุบัน  และอนาคต

            ขอบคุณ GotoKnow ที่มีพื้นที่ให้บันทึกเรื่องราวการเดินทางของผมสู่สากลในโอกาสต่อๆ ไป

            แล้วมาติดตามกันว่า สถานที่แรกที่จะบันทึก คือที่ใด?.......

หมายเลขบันทึก: 73365เขียนเมื่อ 19 มกราคม 2007 00:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีค่ะ คุณ รตนญาณ,

 

สนับสนุน idea ค่ะ

 

ส่วนตัวก็คิดว่าคนเราเรียนรู้ได้มากมายจากการเดินทางเสมอ

 

หลายปีที่ผ่านมาก็เขียนบ้าง หยุดบ้าง ตามบล๊อกของเมืองนอกเมืองนา  คือว่าขี้เกียจน่ะค่ะ แหะ ๆ

 

ล่าสุดเพื่อนสนิทได้แนะนำหนังสือที่ดีมากเล่มหนึ่งให้  ของ อ.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล น่ะค่ะ ชื่อ ผ่านพบ ไม่ผูกพัน

 

ในเล่มพูดถึงสิ่งที่คนได้เรียนรู้จากการเดินทางในแง่มุมต่าง ๆ กันได้น่าสนใจมาก

 

แต่มีประโยคหนึ่งที่เกี่ยวกับการเดินทางที่สะกิดใจมากที่สุดที่ทำให้คิดไปแปดสิบตลบ (คิดเยอะมากค่ะ)

 

คิดทั้งวัน ทั้งคืน

 

นอนก็พลิกตัวไปมา  คิดถึงประโยคนี้

 

ตั้งใจว่า  ออกนอกบ้านหนต่อไป ต้องตั้งใจนึกถึงประโยคนี้ให้ได้

 

ประโยคนั้นมีอยู่ประมาณว่า

 

การแอบหนีออกนอกวังของเจ้าชายในอินเดียองค์หนึ่ง  เมื่อสองพันห้าร้อยกว่าปีมาแล้ว  ทำให้ท่านได้มีโอกาสทรงมองสิ่งที่อยู่ข้างทางอย่างสนพระทัยและใฝ่รู้

 

มากเสียจนทำให้ทรงตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้งหนึ่ง

 

และอีก ๖ ปีต่อมา  โลกก็ได้พระพุทธเจ้า

 

อ.เสกสรรค์ถามต่อว่า  แล้วเราล่ะ  ออกนอกบ้านแต่ละครั้ง  ได้เรียนรู้อะไรบ้าง

 

โห....ทำเอานอนไม่หลับเลยค่ะ

 

เป็นคำถามที่ยิ่งใหญ่ดีจริง ๆ

 

การเดินทางของมนุษย์  มันยิ่งใหญ่อย่างนี้นี่เอง

 

คงไม่ใช่ไปแค่ "สถานที่" ในเชิงภูมิประเทศหรอกค่ะ ชีวิตคนเรา

 

แต่เป็นการออกเดินทางไปทุก ๆ ก้าว  เพื่อการเรียนรู้ความเป็นมนุษย์ที่ดีขึ้น เติมเต็มขึ้น ต่างหากล่ะมั้งคะ?

 

ขอบคุณค่ะ สำหรับไอเดียที่จะสนับสนุนให้คนให้ความสำคัญกับทุก ๆ "การเดินทาง" นี้,

 

ณัชร

  • มีคำกล่าวว่า  อ่านหนังสือหมื่นเล่ม  ไม่เท่ากับได้เดินทางหนึ่งลี้
  • เห็นด้วยกับการเรียนรู้จากความเป็นจริง
อยากทำบ้างจัง .. แต่คงต้องว่าย้อนหลัง 10-20 ปี เพราะไม่เคยบันทึกไว้เป็นเรื่องเป็นราวเลยครับ

ผมก็คนหนึ่งครับมีโอกาสโชดดีได้เดินทางมาก ถ้าเมืองไทยไปมาหมดทุกจังหวัด และบางที่รู้จักดีมากขับรถได้เองไม่ต้องถามทาง ร้านอร่อย ที่พัก ก็ทราบเยอะ แต่ไม่เคยบันทึกเรื่อ

งที่เดินทางไป เขียนไม่เป็น ร้อยเรื่องราววกไปเวียนมาเลยไม่ได้บันทึก ไว้เสียดายมากถ้าได้บันทึกไว้ เมื่อการเดินทางผ่านมา20 กว่าปี ทั้งในประเทศ รวมทั้งต่างประเทศ ก็มีโอกาส

โชดดี ที่ผู้ใหญ่ในที่ทำงานให้เดินทางไปปฎิบัติหน้าที่ ก็หลายประเทศ เกือบทั่วทุกภูมิภาคของโลก ขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท