ฝึกการเขียนจนเป็นนิสัย..เป็นเรื่องที่ดี

ครูอ้อยนิยมการเขียน แต่กว่าที่เราจะเขียนได้นั้น ต้องฝึกเป็นคนอ่านด้วย และที่สำคัญเมื่อมีประสบการณ์จริงก็จะเขียนได้อย่างจริงจังและจริงใจ

ครูอ้อยมีโอกาสไปเที่ยวคราวนี้  ได้เห็นกิจกรรมและภาพสวยงามมากมาย  ที่เป็นความสวยงามแบบฉาบฉวยและความสวยงามแบบคงทน

ภาพนี้..ครูอ้อยคิดว่า.....เป็นภาพที่สวยงามแบบคงทน

ไม่ใช่นางแบบในภาพสวยนะคะ

แต่เป็นภาพที่ประทับใจผู้ได้พบเห็นทุกคน

เธอเป็นชาวต่างประเทศที่เข้ามาศึกษาในประเทศไทย  เมื่อตกตอนกลางคืน  หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จแล้ว  เธอทั้งสองเขียนบันทึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในระหว่างวัน 

เพื่อเป็นความทรงจำที่ไม่ลบเลือนได้ เพราะบางครั้งเธออาจจะตกหล่นเนื้อหาที่สำคัญ   เมื่อเขียนในโอกาสที่เวลาผ่านไป อรรถรสของการเขียนนั้น  จะมีน้ำหนักในการเขียนในวันต่อวันไม่ได้ ที่ผู้เขียนจะเพิ่มบรรยากาศและสีสันแห่งความทรงจำลงไปด้วย

 

ทำอย่างไร.....จึงจะฝึกให้เป็นนักเขียนได้ล่ะ

ครูอ้อยคิดอยู่เสมอที่จะฝึกให้นักเรียนของครูอ้อยตัวน้อยๆ ได้ฝึกการเขียน

แต่ก็ยังไม่มีนักเรียนคนใดทำได้อย่างที่ใจครูอ้อยคิดเลย

จะเขียน......เท่าที่ครูสั่งให้เขียนเท่านั้น

ยังไม่มีใครอยากเขียนตามใจตนเองที่อยากจะเขียนเลย