เราทำได้ ( ง่ายมากถ้ามีความสมานฉันท์)
วันนี้มีชั่วโมงว่างเลยมีโอกาสมาเขียนถึงภารกิจ ของกลุ่มวรรณกรรมคำสอน ของโรงเรียนบ้านเม็กดำ
มูลเหตุจากที่มีเสียงเรียกร้องของสมาชิกกลุ่มวรรณกรรมว่าอยากออกไปศึกษาเกี่ยวกับเรื่องวังน้ำในลำพังชู ซึ่งเป็นลำห้วยที่ล่อเลี้ยงชุมชนคนเม็กดำมาเป็นเวลานาน
คณะครูในกลุ่มวรรณกรรมประกอบด้วย
- คุณครูละมัย
- คุณครูบัวผิน
- คุณครูเสาวคนธ์
- คุณครูทิพยวิมล
- คุณครูกรรณิการ์
- และคุณครูณัฐกานต์
จึงเห็นชอบว่า วันที่ 19 มกราคม 2550 นี้จะให้นักเรียนได้ไปศึกษาถึงประวัติความเป็นมา และได้สัมผัสกับบรรยากาศของการดำเนินชีวิตของบรรพบุรุษ และเป็นการสืบสาน อนุรักษ์ไว้ซึ่งความเป็นอยู่อย่างพอเพียง ในสถานที่จริง "ได้รับความอนุเคราะห์จากครูภูมิปัญญาคือคุณพ่อสีดา รัตนโชติ
โดยคุณครูให้โจทย์ว่า ถ้าเราอยากออกไปเรียนรู้ เรื่องนี้แล้วเราจะต้องเตรียมตัวอย่างไร ให้ไปหาคำตอบเอง ในขอบข่ายของเวลา 1 วัน
จากการสังเกตุนักเรียนกระตือรือร้นที่จะได้ออกไปเรียนรู้มาก มีการคิดหาพาหนะที่จะต้องใช้เดินทาง การแต่งกาย อาหารการกิน การแบ่งหน้าที่ การเตรียมการนำเสนอ ฟังแล้วน่าสนุก
พรุ่งนี้คงได้เห็นบรรยากาศความสนุกสนานจากการเรียนรู้นอกสถานที่ ที่ไม่ต้องอาศัยงบประมาณสนับสนุนของรัฐ หรือหน่วยงานใด แต่มีงบสนับสนุนทางใจของกลุ่มวรรณกรรมคำสอน โรงเรียนบ้านเม็กดำ
เราทำได้ (ง่ายมากถ้ามีความสมานฉันท์)
ความเห็น (2)
- การตั้งโจทย์ได้แสดงถึงการมีเจตนารมณ์ที่จะหาคำตอบ
- กลุ่มวรรณกรรม มีโจทย์ให้หาคำตอบมากนับจากนี้ไป
- งบประมาณทางใจรับได้ตลอด 24 ชั่วโมง
- งบประมาณทางเงิน จะมาพร้อมกับคุณภาพการตั้งโจทย์
- เพิ่งรูว่า ที่กลุ่มวรรณกรรมหน้าคล้ำๆ (ดำ ) เพราะพากันไปลำพังชู นี่เอง
นี่เป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่ผู้บริหารมอบให้กลุ่มวรรณกรรมคำสอน โรงเรียนบ้านเม็กดำ สู้ๆๆพวกเราพร้อมที่จะหาคำตอบ ถ้าทำงานแล้วได้รับคำแนะนำ และติชมผลงานจากทุกท่าน เหมือนนักเรียนที่รอให้คุณครูกาเครื่องหมายถูกหรือผิด จากปากกาที่คุณครูจรดลงในแบบฝึกหัดที่ส่งงานไป