5 วิธีในการเป็นนั่งร้าน
วิธีในการทำให้ผลการเรียนรู้เป็นเรื่องที่ง่ายขึ้น
การทำให้การเรียนง่ายเข้า หรือการเป็นนั่งร้าน เป็นเรื่องที่คุณจะได้ยินเมื่อถึงการศึกษา
และบางครั้งคุณอาจรู้เป็นอย่างมากว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องอะไร ในโครงการการสร้างตึกมากกว่าในชั้นเรียน
อย่างการสร้างตึก “การเป็นนั่งร้าน” เป็นโครงสร้างการสนับสนุนเพียงครั้งคราว
ในแง่การศึกษา การเป็นนั่งร้าน คือการสนับสนุนนักเรียน เพื่อที่ว่าพวกเขาจะได้ทำความเข้าใจเนื้อหาได้ง่ายขึ้น และสร้างทักษะที่ซับซ้อนได้มากกว่าที่จะไม่ช่วยอะไรเลย
ครูค่อยลดการให้นั่งร้าน เมื่อพวกเด็กๆไปสู่ความมีอิสระมากขึ้น
นี่คือ 5 กลวิธีในการสร้างนั่งร้านภาคปฏิบัติ เพื่อช่วยนักเรียนในการเข้าถึงจุดหมายที่มากกว่าเดิมได้
เคล็ดลับที่ 1 จงเริ่มต้นด้วยจุดมุ่งหมายอันสุดท้าย จงทำให้ภาระงาน กลายเป็นขั้นตอนที่สามารถจัดการได้เป็นส่วนที่สำคัญของการเป็นนั่งร้าน แต่ถ้าไม่มี “ภาพที่ชัดเจน” ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นใด นักเรียนก็อาจหลงทางในการเข้าถึงมัน จงแบ่งปันแม่แบบ (model), บทความ (essay), โครงการ (project) หรือ ผลผลิต (product) ดังนั้นขั้นตอนต่างๆของกระบวนการจะทำให้เด็กๆเห็นภาพที่ชัดเจนมากขึ้น เมื่อเธอเสนอภาพสุดท้าย พวกเด็กๆจะเห็นภาพถึงสิ่งที่พวกเขากำลังทำเพื่อไปสู่สิ่งนั้น
เคล็ดลับที่ 2 จงทำให้ความคาดหวังชัดเจนมากขึ้น เมื่อนักเรียนรู้ถึงสิ่งที่ครูคาดหวังจากพวกเขา พวกเขาจะมีแรงทำให้ภาระงานนั้นประสบผลสำเร็จมากยิ่งขึ้น การใช้ตัวบ่งชี้ที่เป็นกราฟฟิก (graphic organizers) จะช่วยในการบ่งชี้ขั้นตอนของภาระงาน หรือการใช้รายการที่ต้องทำ (To-Do Lists) จะช่วยบอกขั้นตอนในการทำภาระงาน และพัฒนาพัฒนาการของทักษะความสามารถในการควบคุมความคิด อารมณ์ พฤติกรรม (executive function) ที่เกิดขึ้นในตัวเด็ก จงมั่นใจว่าได้กล่าวถึงความคาดหวังในงานแต่ละชิ้นอย่างัดแจ้ง มันจะกันนักเรียนจากความสับสนและความมึนงง และกันการทิ้งงาน และการล้าหลัง
เคล็ดลับที่ 3 จงทำให้ความคิดเป็นสิ่งที่เห็นภาพ การสาธิตทักษะการคิดแบบมีวิจารณญาณ (critical thinking)จะทำให้นักเรียนพัฒนาทักษะอันนั้น การทำความคิดอยู่ภายในสมองให้เห็นภาพด้วยการคิดแบบเสียงดัง (thinking aloud) ดังนั้นนักเรียนจึงได้ยินเสียงกระบวนการความคิด เมื่อเธออ่านตัวบทที่ซับซ้อน, ทำภาระงาน, หรือแก้ปัญหา แบ่งปันปัญหาที่เจอ แบ่งปันชัยชนะแบ่งปันข้อผิดพลาด บอกเด็กๆว่า มันเป็นส่วนหนึ่งของหนทางการเรียนรู้
เคล็ดลับที่ 4 จงจัดลำดับบทสนทนา การอภิปรายสังกัป (concept) ที่ทั้งคนสนับสนุนและคนค้าน หรือ หัวข้อ เป็นวิธีการที่ยิ่งใหญ่กับนักเรียน ในการสะท้อนการเรียนรู้และสร้างความเข้าใจร่วมกันในเรื่องเนื้อหา ในการกระตุ้นในการพูดเชิงวิชาการ ทำให้นักเรียนต้องเป็นคนเริ่มต้นประโยค (sentence starter) มันจะช่วยให้พวกเขาคุ้นเคยกับการพูดแบบเป็นทางการ และทำให้พวกเขาอยู่ในหัวข้อด้วย
เคล็ดลับที่ 5 จงสอนคำศัพท์ที่สำคัญเป็นอันแรก หากนักเรียนไม่เข้าใจในเนื้อหาอย่างเพียงพอ พวกเขาจะรู้สึกว่าพ่ายแพ้และสูญเสียความสนใจ จงบ่งชี้คำศัพท์ที่สำคัญเหมือนกับเรือช่วยชีวิตระหว่างบทเรียน และให้นักเรียนทำงานร่วมกันเพื่อหาความหมายก่อนการสอน จงอย่าใช้พจนานุกรม บอกให้เขาใช้ภาพ หรือตัวแนะเชิงบริบท (context clue) และอภิปรายในกลุ่มเล็กๆ ให้หาคำศัพท์ในตอนสุดท้าย เพื่อเปรียบเทียบ การนำเสนองานที่ให้แก่นักเรียนแต่ละคน คุณจะพบว่าพวกเขาอยู่ที่ตรงไหน และเตรียมสื่อให้กับพวกเขาก้าวต่อไป 20240504194558
ใน การจัดการเรียนการสอน, การวัดผลประเมินผล,การสอนภาษาอังกฤษ, ภาษาอังกฤษ
ความเห็น (2)
การเป็นนั่งร้าน ในการศึกษา ใช้คำอื่นที่เข้าใจง่ายกลมกลืนในบริบทของการศึกษาน่าจะเป็นที่น่าสนใจมากขึ้น
