สถาบันวิจัยและพัฒนาวิชาชีพครูสำหรับอาเซียน มหาวิทยาลัยขอนแก่น โดย รศ. ดร. ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์ จัดการประชุม “การเปิดชั้นเรียนระดับชาติ” ครั้งที่ 17 (The 17th National Open Class: TLSOA) ระหว่างวันที่ 23 – 24 มีนาคม 2567 ในรูปแบบ Hybrid และเชิญผมไปบรรยายเรื่อง การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมกับระบบการพัฒนาวิชาชีพของประเทศไทย ในเวลา ๓๐ นาที
ในฐานะคนนอกวง ผมเตรียมไปเสนอให้เห็นว่า หัวข้อนี้บอกเราว่า ครูคือนวัตกร (innovator) เป็นนวัตกรสังคม ที่ทำงานสร้างนวัตกรรม (innovation) ให้แก่วิชาชีพครู
กล่าวใหม่ว่า มองจากมุมของสภาพสังคมปัจจุบัน วิชาชีพครูต้องมี L&D – Learning and Development ต่อเนื่อง ไม่หยุดยั้ง และในความเป็นจริง ผู้มีส่วนสำคัญที่สุดคือครู L&D ของวิชาชีพครูดำเนินการผ่านกิจกรรม ว&น - วิจัยและนวัตกรรม ของตัวครู เป็นหลัก มีน้ำหนักมากกว่าบทบาทขององค์กรวิชาชีพครู มากกว่าบทบาทของกลไกควบคุมหรือกำกับดูแลระบบการศึกษา คิดอย่างนี้ถูกหรือผิดก็ไม่ทราบ
แต่คิดแบบนี้ จะ empower ครู ให้มุ่งทำงานไปพัฒนาตนเองไป ผ่านการร่วมกันสร้าง “ชาลาปฏิบัติงาน” (working platform) ของครู ให้ทำงานหนุนการเรียนรู้ของศิษย์ ไปพร้อมๆ กันกับทำงานวิจัยและพัฒนาวิธีหนุน (หรือโค้ช) การเรียนรู้ของศิษย์ให้มีคุณภาพสูงขึ้น โดยโจทย์อยู่ที่ศิษย์แต่ละรุ่น เป็นรายคน
หากครูคิดโจทย์เป็น ชีวิตครูจะสนุกสนาน ท้าทาย มีชีวิตชีวา และมีความก้าวหน้า โดยไม่ยาก การบรรยายนี้เน้นเสนอแนวทางคิดโจทย์ ว&น ของครู เพื่อครูเป็นนวัตกร และมีวิธีบ่มเพาะความเป็นนวัตกรให้แก่ศิษย์ เพื่อประเทศไทยในอนาคตมีพลเมืองทุกคนเป็นนวัตกร ชมวิดีทัศน์ (ที่บันทึกเมื่อวันที่ ๑๔ มีนาคม ๒๕๖๗ สำหรับนำไปเปิดเสนอในการประชุมวันที่ ๒๓ มีนาคม ๒๕๖๗ ที่ผมติดงานนัดอื่นเสียก่อนแล้ว) ได้ที่ (๑)
วิจารณ์ พานิช
๑๔ มี.ค. ๖๗
ไม่มีความเห็น