ชีวิตที่พอเพียง 4604. พบปะเพื่อนร่วมรุ่นศรียาภัย ครั้งที่สองในปี ๒๕๖๖
ผมเล่าเรื่องการพบปะของเพื่อนร่วมรุ่นชั้นมัธยมที่โรงเรียนศรียาภัยจังหวัดชุมพรเป็นระยะๆ ที่ (๑) ที่ตอนนี้นัดกันที่บ่อทรายผู้กอง (อาลักษณ์) ที่ไทรน้อยทุกครั้ง และยิ่งนับวันก็ยิ่งเป็นมรณานุสติมากขึ้นๆ
ที่จริงเมื่อวันที่ ๑๕ มกราคม ๒๕๖๖ ก็มีการนัดเลี้ยงกันที่เดิม ผมไปร่วมในเวลาสั้นๆ แล้วลาไปขึ้นเครื่องบินไปประชุมที่ต่างจังหวัด และเข้าใจว่าช่วงที่ผมป่วยนอนโรงพยาบาลเดือนพฤษภาคม เขาก็นัดกันไปกินเลี้ยงที่สวนบางเลนของผู้กองอาลักษณ์
คราวนี้นัดวันเสาร์ที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๖๖ โดยสมบูรณ์ ผู้ที่เดินไม่ไหวแล้ว เป็นผู้โทรศัพท์มาถามวันว่างจากผม แล้วเอาไปนัดกับอาลักษณ์ และเพื่อนคนอื่นๆ
เช้าวันที่ ๑๓ ผมโทรศัพท์ไปถามบรรจงว่าไปไหม ได้คำตอบว่าไม่มีคนไปรับ ผมจึงอาสาไปรับ ถามตำแหน่งบ้าน ได้คำตอบว่าอยู่ที่ เซ็นทรัลเวสต์เกต เลี้ยวเข้าไปแล้วเลี้ยวซ้ายไป ๓๐๐ เมตร เขาจะไปรอที่หน้าร้านโลตัส ผมเช็ค Google Map แล้วกะว่า ออกจากบ้าน ๑๐ น. ไปรับบรรจง ๑๐.๓๐ น. ไปถึงบ่อปลาของอาลักษณ์ ๑๑ น. เอาเข้าจริงผมหลงขับรถวน ๒ รอบ ด้วยความหลงของบรรจง ผู้มีอายุ ๘๕ ปี อยู่ในสภาพต้องถือไม้เท้า
เมื่อไปถึง เซ็นทรัลเวสต์เกต เลี้ยวเข้าไป ไม่เห็นมีทางเลี้ยวซ้าย โทรศัพท์ไปถามบรรจงก็ไม่ได้เรื่อง ต้องพูดกับภรรยาของเขาจึงรู้ว่าบ้านอยู่ในตลาดกลางบางใหญ่ อยู่ตรงกันข้าม คนละฟากถนนกาญจนาภิเษกกับเซ็นทรัลเวสต์เกต ต้องขับรถไปเลี้ยวกลับไกลมาก และผมหลงวนเสีย ๒ รอบจึงหาทางเข้าตลาดเจอ เมื่อเข้าไปแล้วก็หาโลตัสไม่พบ ต้องถามคนแถวนั้น กว่าจะพบกันก็ ๑๑ น.
บรรจงบอกทางไปบ่อทรายของอาลักษณ์ที่ไทรน้อย ด้วยความชำนาญ โดยเป็นคนละทางกับที่กูเกิ้ลแม็ปบอก โดยผมคิดว่า อาลักษณ์คุ้นกับเส้นทางหลักที่อ้อมมาก และพอถึงทางเข้า อบต. ไทรน้อย ที่กูเกิ้ลบอกให้เข้า บรรจงบอกให้เลยไป ทำให้เราหลงวนอีกนาน กว่าจะไปถึงบ่อทรายผู้กองก็เลยเที่ยง และคนอื่นเขากินกันเสร็จแล้ว
ได้กินขนมจีนน้ำยาที่สุดแสนอร่อย ชิมข้าวหมกไก่นิดหนึ่ง และกินข้าวเหนียวถั่วดำของโปรดถ้วยโต บรรจงกินแบบเดียวกัน แต่ไม่กินข้าวหมกไก่
เพื่อนที่ไปมี ๗ คนรวมทั้งผม ได้แก่ ต่อศักดิ์ (ตุด), ประชุม, ธรรมนูญ, มงคล, บรรจง, สมบูรณ์ มีเพื่อนของอาลักษณ์ที่เรียนรุ่นก่อนพวกเราอีก ๒ คน
คุยกันถึงบ่ายโมงครึ่งก็ได้เวลาลากลับ ผมตั้งกูเกิ้ลแม็ปให้ไปตลาดกลางกลางบางใหญ่ มันจะพาไปตลาดสดผลไม้เรื่อยไป ผมถามบรรจงว่าที่เดียวกันไหม ตอบว่าใช่ ผมก็ไปตามกูเกิ้ล จนชักเอะใจว่าน่าจะเลยแล้ว บรรจงก็ตอบว่าเลยแล้ว ต้องจอดรถ reset โทรศัพท์และตั้งกูเกิ้ลแม็ปใหม่ ไปตลาดกลางบางใหญ่ โดยต้องไปเลี้ยวกลับมา ไปส่งถึงบ้านของบรรจงเวลาประมาณ ๑๔.๓๐ น.
ผมไม่ได้ต่อว่าบรรจง หรือบ่นให้เพื่อนๆ ฟัง เรื่องที่บรรจงพูดหลงๆ เลอะๆ ทำให้หลงทางอยู่เรื่อย เพราะคิดว่า เป็นข้อเรียนรู้และเตือนสติสำหรับผม ว่าในไม่ช้าผมก็คงเป็นคล้ายๆ กัน
เพราะขับรถเอง และขับในสภาพหลงวนไปวนมา เป็นเวลาทั้งสิ้นสามชั่วโมงครึ่ง ผมกลับถึงบ้านเวลา ๑๕ น. ในลักษณะหมดแรง ต้องนอนพัก
วิจารณ์ พานิช
๑๔ ต.ค. ๖๖
คนที่ ๒ และ ๓ จากซ้ายไม่ใช่รุ่นเรา นอกนั้นรุ่นเดียวกันรวม ๘ คน
ความเห็น (2)
ยินดีที่ยังพบปะกันครับ
การเดินทางเป็นเรื่องลำบากขึ้นนะคะอาจารย์ ขอให้ปลอดภัยและพบปะกับเพื่อนได้ต่อไปนะคะ