เราเป็น “คนดี” ของเพื่อนร่วมงานหรือไม่?

เราเป็น “คนดี” ของเพื่อนร่วมงานหรือไม่?

ถ้าคนเรามีอายุขัยโดยเฉลี่ยประมาณ 65 ปี ก็หมายความว่าเราจะใช้เวลาในการมองเห็นความเปลี่ยนแปลงของโลกเพียงแค่ประมาณ 23,725 วัน และถ้าคนเราใช้เวลาทำมาหากินในชีวิตตั้งแต่อายุ 20 ปี ถึง 60 ปี ก็หมายความว่า เราใช้เวลาทำงานประมาณ 14,600 วัน ในการเผชิญกับความสุข ความสมหวัง และระคนไปด้วยปัญหาอันเกิดจากการทำงาน

เพราะชีวิตมีการดำเนินไปตามวัฏจักรแห่งการเปลี่ยนแปลง จึงไม่มีใครที่จะเป็นสัปบุรุษได้ตลอดทั้งหมื่นกว่าวันที่ได้ทำงาน เราจึงสามารถเป็นได้ทั้งผู้ที่ถูกคนอื่นกระทำ และเป็นผู้กระทำคนอื่น ให้ได้เกิดปัญหาและอุปสรรคในการทำงาน

โดยเฉพาะปัจจุบัน ที่คนส่วนใหญ่ใฝ่ฝันที่จะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทุก ๆ ด้านอย่างรวดเร็ว จึงค้านกับความหมายของ “คนดี” ทางศาสนา ที่จะต้องเป็นผู้ที่กอปรไปด้วย “คุณภาพ” ในการทำงาน และมี “คุณธรรม” ในการดำเนินชีวิต

ลองทบทวนดูว่า 365 วันที่ผ่านมา คุณได้ทำให้เพื่อนร่วมงานต้องเกิดอาการเป็นเดือดเป็นแค้นจากผลแห่งการกระทำที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจของคุณหรือไม่? และลองทบทวนต่อไปอีกว่าเวลาที่ผ่านมา 1 ปีนี้ คุณมีความรู้สึกว่าโดยแทงข้างหลังจากเพื่อนร่วมงานของคุณบ้างหรือไม่? 

สำหรับผู้ที่มีความรู้สึกกร้านและไวต่อสมรภูมิการแข่งขันที่ดุเดือด อาจจะบอกว่าชีวิตในการทำงานตลอดทั้งปีต้องสู้รบปรบมือกับเพื่อนร่วมงานโดยตลอด แต่สำหรับผู้ที่ไร้ความรู้สึกหรือผู้ที่ไม่ได้หวังอะไรจากการทำงานก็อาจบอกว่าชีวิตที่ผ่านมาทั้งปีก็ยังปกติ

คำว่า “คนดี” ในสังคมที่ทุกคนก้มหน้าก้มตาต่อสู้แข่งขันเพื่อให้ได้รับชัยชนะในการทำงาน จึงเป็นเรื่องที่ผู้อ่อนต่อโลกหรือผู้ที่ก้าวเข้ามาใหม่ในสังคมการทำงาน อาจจะต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ความเจ็บปวด และความผิดหวังจากการทำงานสักช่วงหนึ่งของชีวิต แล้วจึงจะชัดเจนกับคำจำกัดความความหมายของ “คนดี” ในสังคมการทำงานได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

หรือไม่....บางคนก็อาจจะหยุดต่อการเพียรหาความหมายของ “คนดี” เมื่อเริ่มที่จะรู้และเข้าใจดีว่าเป้าหมายในการทำงานของทุกคนมันเจือปนไปด้วยผลประโยชน์จนไม่สามารถที่จะเข้าใจความรู้สึก หรือการกระทำบางอย่างของเพื่อนร่วมงานได้ด้วยความชัดเจน

เพราะ “คนดี” ที่แท้จริง อาจเป็นแค่เพียงอุปกรณ์หรือเครื่องมือในการแสวงหา “ผลประโยชน์” ของคนทำงานด้วยกัน จนผ้าที่เคยขาวถูกเปลี่ยนเป็นสีขมุกขมัวในความรู้สึกของคนรอบข้างได้โดยใช้เวลาไม่นานนัก

ถ้าถามว่าในการทำงาน เราจะใช้ “คุณธรรม” ควบคู่ไปได้หรือไหม? คำตอบสำหรับคำถามนี้อาจขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย อย่างน้อยก็ต้องขึ้นอยู่กับผู้ที่ถูกกระทำด้วยว่าจะมีขีดจำกัดของความ “อดทน” มากน้อยเพียงใด

เพราะคนดีก็ยังมีกิเลสตัณหาเหมือนกับคนเลวโดยทั่วไปไป เพียงแต่ว่าขอบเขตของความมีเหตุผลอาจจะมีมากกว่าคนไม่ดี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่ได้หมายความว่า ความรู้สึกหรืออารมณ์จะไร้การรับรู้จนสมยอมให้เป็นแค่ผู้ถูกกระทำแต่เพียงฝ่ายเดียว

สังคมการทำงานที่มีคุณธรรมจึงไม่สามารถเกิดขึ้นได้จากคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่เป็นผลของการที่ทุกคนต้องเข้าใจเป้าหมายในการทำงานของคนอื่น มิใช่เพียงแต่คำนึงถึงแต่ความก้าวหน้าของตนเอง

ชีวิตหมื่นกว่าวันของการทำงานในความรู้สึกของคนเรา อาจจะไม่ยาวนานนัก แต่ระยะเวลาที่ผ่านพ้นทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง หรือทุก ๆ วัน มันก็ยาวนานพอที่จะทำให้จิตใจ และความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนซึมซับความหมายของคำว่า “คนดี” ในที่ทำงานหรือในสังคมได้มากขึ้น

ถึงแม้ว่าสำหรับบางคนแล้ว การหาคำจำกัดความของการเป็นคนดี จะไม่ได้เป็นสิ่งที่มีความสำคัญต่อชีวิต แต่สักวันหนึ่งคุณก็จะเข้าใจดีว่าการเป็น “คนดี” ก็มีความสำคัญต่อชีวิตความเป็นมนุษย์ และในยามที่คุณก้าวหน้าในหน้าที่การงานที่การปกครองลูกน้องด้วย “คุณธรรม” จะนำพาซึ่งความยุติธรรม และสามารถสร้างความสมานฉันท์ เพื่อผลแห่งการทำงานที่ดี.......

หมายเหตุ ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์คู่แข่งรายวัน เซ็กชั่น Get-Rick-Quick คอลัมน์ Home Room ฉบับวันพฤหัสบดีที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2539 ใช้ชื่อเรื่องว่า “คนดี”