ย้อนอดีต “วิสัยทัศน์” ผู้ก่อตั้ง Apple

ย้อนอดีต “วิสัยทัศน์” ผู้ก่อตั้ง Apple

สตีเฟ่น จ็อบส์ และสตีเฟ่น วอซเนียค เป็นคนหนุ่มสองคนจากรัฐแคลิฟอร์เนีย อายุ 21 และ 26 ปี ผู้ชอบนุ่งกางเกงยีนส์ ทั้งคู่ไม่ได้ร่ำรวย และก็ไม่เคยผ่านการศึกษาทางด้านธุรกิจมาเลยแม้แต่น้อย แต่ทั้งคู่ก็หวังที่จะเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองในแวดวงอุตสาหกรรมที่ไม่เคยปรากฏโฉมในยุคนั้นมาก่อน

ปีนั้นเป็นปีคริสต์ศักราช  1976 ก่อนที่คนส่วนมากจะเคยคิดถึงการซื้อคอมพิวเตอร์ในครัวเรือน ในยุคนั้นธุรกิจเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ภายในบ้านทั้งหมดเป็นเพียงงานอดิเรกประเทืองปัญญาเล็ก ๆ น้อย ๆ เรียกว่า “คอมพิวเตอร์สมัครเล่น” ขนานแท้

ดังนั้น เมื่อจ็อบส์กับวอซเนียครวบรวมเงินทั้งหมดที่มีอยู่ประมาณ 1,300 ดอลลาร์สหรัฐ ได้จากการขายรถแวนไปหนึ่งคันกับเครื่องคิดเลขสองเครื่อง และเปิดบริษัทคอมพิวเตอร์แอปเปิลขึ้นภายในโรงรถของสตีเฟน จ็อบส์ อุปสรรคขัดขวางความสำเร็จชนิดฟ้าถล่มดินทลายของคนทั้งคู่ที่ต้องฝ่าฟันก็เกิดขึ้นมากมาย

แต่คนหนุ่มผู้ประกอบการหน้าใหม่อายุยังน้อยสองคนนี้เป็นผู้มีวิสัยทัศน์หรือ Vision ที่ยาวไกล ทั้งคู่เห็นการณ์ไกล มีความคิดแจ่มชัดในสิ่งที่เชื่อว่าจะประสบความสำเร็จได้

“คอมพิวเตอร์ไม่ใช่สำหรับพวกสมัครเล่นอีกต่อไป ต่อไปคอมพิวเตอร์จะเปรียบเสมือนพาหนะของความคิด คอมพิวเตอร์ราคาถูกจะเกิดขึ้นสำหรับคนทุกคน” ทั้งคู่ประกาศความเชื่อมั่น

นับตั้งแต่วันแรกที่บริษัทคอมพิวเตอร์แอปเปิลก่อตั้งขึ้น ผู้ก่อตั้งทั้งสองก็รักษาวิสัยทัศน์ของตนเองได้อย่างมั่นคงและตอกย้ำแพร่กระจายความคิดนั้นทุก ๆ โอกาสที่มี ทั้งคู่จ้างพนักงานที่เข้าใจวิสัยทัศน์ดังกล่าว แล้วปล่อยให้คนเหล่านั้นได้เข้ามามีส่วนร่วมในผลรางวัลแห่งการทำงาน ทั้งคู่ต่างใช้ชีวิต มีลมหายใจและพูดถึงวิสัยทัศน์ ความเชื่อ ความมุ่งมั่นนั้นตลอดเวลา

แม้ยามที่บริษัทพบอุปสรรคหน่วงเหนี่ยวความสำเร็จ เมื่อผู้ประกอบการค้าปลีกปฏิเสธไม่รับสินค้าไปวางจำหน่าย เมื่อเจ้าของโรงงานบอกว่าไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ และเมื่อนายแบงก์ต่างบอกว่าไม่ให้การสนับสนุนอีกต่อไป 

ผู้นำผู้มองการณ์ไกล มีวิสัยทัศน์ของแอปเปิลก็ไม่เคยย่อท้อหมดกำลังใจ

ในที่สุดโลกก็เปลี่ยนความคิด....

หกปีหลังจากมีการก่อตั้งบริษัทคอมพิวเตอร์แอปเปิล บริษัทก็สามารถจำหน่ายคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลได้ถึง 650,000 เครื่องต่อปี วอซเนียคกับจ็อบส์ คือผู้นำที่มีพลังภายในตัวเองอย่างแท้จริง เพราะเขาเห็นการณ์ไกลเกินยุคสมัยของตนนั่นเอง

ไม่เพียงแค่ 2 สตีฟนี้เท่านั้นที่ทำให้แอปเปิลมีชื่อเสียง แม้แต่ซูเปอร์มาร์เก็ตที่มีเชนมากที่สุดในสวิตเซอร์แลนด์อย่างห้างไกกรอส ก็เติบโตจากวิสัยทัศน์ของผู้นำที่ยืนหยัดการทำการค้าเพื่อชนชั้นล่างในสังคม

หรือคนอย่าง Enrico ที่ตั้งบริษัท ENI ขึ้นมา เพราะต้องการให้อิตาลีของเขาพึ่งตัวเองทางด้านพลังงานได้ หรือแม้แต่ความคิดเรื่องการสร้างทุกสิ่ง ทุกที่ ทุกเวลา ก็ทำให้บริษัท Bechelกลายเป็นผู้รับเหมาก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก

เพราะอะไรน่ะหรือ?

สิ่งที่เรียกว่า “วิสัยทัศน์” นั่นอย่างไรเล่า

ผู้นำที่ประสบความสำเร็จนั้น วิสัยทัศน์มักเป็นจุดเริ่มต้นของกิจกรรมการลงทุนเสมอ

วิสัยทัศน์เป็นเหมือนดาวเหนือ สิ่งนำทางของกองคาราวานในทะเลทราย ดวงดาวไม่ใช่ปลายทางของคนเดินทางเหล่านั้นก็จริง ทว่าเป็นเครื่องนำทางให้เขาไปยังโอเอซิสเบื้องหน้า

องค์กรธุรกิจหรือแม้แต่ชีวิตของปัจเจกก็ไม่แตกต่างกันนัก เพราะต่างก็ต้องการวิสัยทัศน์เป็นสิ่งนำทาง แน่นอนวิสัยทัศน์ของ CEO ไม่ใช่เป้าหมาย แต่มันช่วยโน้มน้าวทั้งอารมณ์และสติปัญญาของพนักงาน จนก่อให้เกิดบูรณาการแก่องค์กรโดยรวม

เบื้องหลังความสำเร็จของคนที่ถูกกล่าวขานว่า The Winner นั้น เกือบทั้งหมดไม่เคยปราศจากวิสัยทัศน์ และวิสัยทัศน์เองก็เป็นส่วนหนึ่งของยุทธศาสตร์ที่น่าสนใจยิ่ง.....

 

หมายเหตุ เป็นงานเขียนเก่า ๆ บริษัทต่าง ๆ ที่เขียนถึง เมื่อ 27 ปีที่แล้ว นอกเหนือจาก Apple ก็ไม่รู้ว่าบริษัทเหล่านั้นยังอยู่ดีมีสุขหรือล้มหายตายจากไปแล้ว แต่ก็เป็นการย้อนอดีตของทั้งสองสตีเฟ่น แม้ว่าตอนหลังเราจะคุ้นกับชื่อ สตีฟ จ็อบส์ มากกว่าสตีเฟ่น จ็อบส์ก็ตาม เป็นงานเขียนตีพิมพ์ในคอลัมน์ Home Room ใช้ชื่อเรื่องว่า “วิสัยทัศน์” ในเซ็กชั่น Get-Rich-Quick ตีพิมพ์เมื่อวันที่อังคารที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2539 ในหนังสือพิมพ์คู่แข่งรายวัน