"กว่าจะรู้ว่าแม่รัก ก็เกือบไปแล้ว"... (กิจกรรม "จดหมายจากมหาวิทยาลัยถึงคนไกลที่อยู่ทางบ้าน")

กิจกรรม “จดหมายจากมหาวิทยาลัยถึงคนไกลที่อยู่ทางบ้าน” ภาคเรียนที่ ๑/๒๕๖๖ ที่น่าจดบันทึกเอาไว้

กระบวนการมีดังนี้

๑. นักศึกษาเขียนจดหมาย แล้วส่งมาที่คุณครู

๒. คุณครูรับจดหมายมา ใส่บันทึกข้อความลงไป แล้วส่งจดหมายพร้อมกันทั้งห้อง

๓. เมื่อจดหมายถึงพ่อแม่ผู้ปกครอง เขาเหล่านั้นจะส่งหางบันทึกข้อความกลับมาให้คุณครู

๔. คุณครูนำกิจกรรมนี้ไปออกข้อสอบประมวลความรู้ท้ายภาคเรียน เพื่อต้องการทราบผลที่เกิดขึ้น

จากนักศึกษาเอกการศึกษาปฐมวัย ชั้นปีที่ ๑ ที่เรียนรายวิชา “ความเป็นครู"

"… ในตอนแรกไม่เข้าใจและไม่อินกับการห่างไกลบ้านเท่าไหร่นัก เพราะบ้านก็ไม่ได้อยู่ไกลต่างจังหวัดอะไร แต่กลับอยู่ใกล้ ๆ ดังนั้นจึงไม่ได้มีความใส่ใจ แม่เองก็เป็นคนทำงานหนัก งานยุ่งจนแทบที่จะไม่มีเวลาให้เลย แม่ไม่ได้แสดงท่าทางอะไรให้เห็นมากนักในเวลาที่ได้จดหมาย แทบเฉย ๆ เลย เลยเข้าใจว่า แม่ไม่ได้สนใจ แม้แต่หางจดหมาย แม่ก็ไม่ได้ตอบกลับมา ไม่รู้ว่าเพราะความชินชาหรือเปล่าที่ทำให้รู้สึกเฉย ๆ ไม่ได้เสียใจ หรือ ฟูมฟายขนาดนั้น และไม่ได้ทวงถามถึงการตอบกลับแต่อย่างใด แต่แล้วเมื่อถึงเวลาที่จะต้องส่งการตอบกลับของจดหมาย ก็ได้ถามแม่ไปว่า จะได้เมื่อไหร่ แม่ตกใจ ขอโทษ และรีบนำมาให้

วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนัก แม่จึงเกิดความล่าช้า จึงได้ทวงถามไปอีกว่า อีกนานไหม แต่แล้วในที่สุด แม่ก็มาถึง แม่มาถึงอาคารเรียนของมหาวิทยาลัยด้วยสภาพที่ทั้งตัวเลอะไปด้วยโคลน เสื้อกันฝนขาดเป็นหย่อม ๆ แขนข้างขวาที่ดูเหมือนหัก และรถมอเตอร์ไซค์ที่เต็มไปด้วยรอยขูด แม่รีบเดินเข้ามา แล้วยื่นจดหมายให้ ด้วยหน้าที่ยิ้มอ่อน ๆ นาทีนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่ยืนร้องไห้ กอดจดหมาย และขอโทษแม่ ขอโทษที่เอาแต่ใจ เร่งรัดแม่ให้รีบเอามาให้ ทั้ง ๆ ที่แม่ยุ่ง และแม่เจ็บอยู่แท้ ๆ กลับไม่เห็นใจ รีบเร่งแม่อีก ทำได้แค่ร้องไห้ รู้สึกผิด และขอโทษ

วันนั้นจบลงด้วยการต้องรีบกลับมานั่งเรียน และแม่ต้องรีบไปหาหมอ เป็นเหตุการณ์ที่รู้สึกเสียใจจริง ๆ …"

สำนวนการเขียนไม่ได้ประณีตบรรจง เขียนตามที่สมองและหัวใจสั่ง แต่ความหมายของสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ผู้อ่านย่อมเข้าใจดีว่าเกิดอะไรขึ้น

การสอนให้ใครสักคนตระหนักถึงความยิ่งใหญ่ของความรักพ่อแม่ ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย ต้องใช้เวลานาน บางทีสิ่งที่เสียใจอาจจะเกิดขึ้นก่อน ค่อยรู้สึกตัวว่า ทำอะไรลงไป

ขอให้ผลของกิจกรรมนี้เป็นวิทยาทานให้กับผู้ที่ผ่านมา ผ่านไป

บุญรักษา ทุกท่าน ;)…

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน ห้องเรียนไร้ฝา..การศึกษาไร้กรอบ

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#จดหมายจากมหาวิทยาลัยถึงคนไกลที่อยู่ทางบ้าน#๑/๒๕๖๖

หมายเลขบันทึก: 715747เขียนเมื่อ 31 ตุลาคม 2023 16:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 ตุลาคม 2023 16:23 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน