งานหลัก

ช่วงฝนลงชุก ๆ นอกจากหญ้า ยังมีต้นไม้อีกที่ต้องดูแล เหตุผลเดียวกัน คือ พืชมักแตกกิ่งก้านสาขาไม่หยุด ถ้าเป็นเกษตรกรตัวจริง ภาระงานคงไม่คณามือ แต่ตัวปลอมอย่างเรา (ฮา) ยามลงมือในแต่ละครั้งเอาเรื่องเลยเหมือนกัน

ขนาดเมื่อสองปีที่แล้ว ไผ่ร่วมยี่สิบกอ ถูกโละทิ้งไปทั้งหมด ไม่ว่าจะไผ่บงหรือไผ่ตง ด้วยการจ้างรถแบคโฮมาขุดออก เสียค่าใช้จ่ายไปหลายบาท ก่อนหน้าได้เก็บหน่อกินบ้าง กินมากก็ไม่ดีต่อสุขภาพ..สรุปไม่คุ้มค่าน้ำบาดาลที่รดให้มาหลายปี (ฮา)

ไผ่จะแตกหน่อแตกกอขึ้นเรื่อย ยิ่งน้ำท่าดีหรือช่วงฝน ที่สร้างปัญหาก็คือ กิ่งก้านมักยื่นยาวออกมาขวางทาง จนบางครั้งรถยนต์ผ่านเข้าออกไม่ได้ ทำให้หลังฝนตกหรือบางทีขณะฝนยังพรำ ๆ กับลูกชายต้องช่วยกันตัดแต่งกิ่งอย่างฉุกละหุก

ไม่มีไผ่ งานที่มากับสายฝนใช่ว่าจะหมดไป พรรณไม้อื่น ๆ ก็ชอบน้ำฝนและเติบโตดีเช่นกัน ใบและกิ่งก้านที่แตก ยอดที่เหยียดยาวสูงขึ้น พุ่มไม้ใหม่อาจระเกะระกะ บางต้นหักโค่นจากความผุพังตามธรรมชาติ ด้วยแรงลม น้ำหนักของฝน ล้วนเป็นภาระให้ต้องจัดการ 

หลังเลิกราจากงานสอนเด็ก ๆ เหล่านี้กลายเป็นงานหลักต้องเรียนรู้ เพราะทุกวันนี้สิ่งที่ทำ ๆ อยู่ นอกจากธุระกับหมา ก็เป็นธุระกับต้นไม้ใบหญ้านี่เอง!