ทำไงดี !!! เมื่อต้องไปบรรยาย KM ให้นักศึกษาปริญญาเอก ตอนจบ
และแล้วการบันทึกเรื่องเล่า "ทำไงดี !!! เมื่อต้องไปบรรยาย KM ให้นักศึกษาปริญญาเอก" ก็ดำเนินมาถึงตอนสุดท้ายแล้วคะ
และต่อไปนี้ คือ AAR ของผู้เขียน
1. ความคาดหวัง คือ
- การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้านการจัดการความรู้ โดยเฉพาะในเรื่องของภาวะผู้นำหรือบทบาทของผู้นำในการจัดการความรู้ กับนักศึกษาปริญญาเอกที่มาจากหลากหลายหน่วยงาน และคาดว่าน่าจะเป็นนักศึกษาที่เป็นระดับผู้บริหารของหน่วยงานองค์กรต่างๆ ซึ่งผู้เขียนน่าจะได้ความรู้หรือประสบการณ์ที่แปลกใหม่เพิ่มมากขึ้น
- ต้องการเรียนรู้และสัมผัสบรรยากาศการเรียนรู้ของนักศึกษาระดับปริญญาเอก
- คาดหวังจะได้เห็นการ Dialogue ของนักศึกษา ในลักษณะที่ว่า คนหนึ่งอภิปรายแบบนี้ ส่วนคนอื่นๆ ก็ช่วยกันเติมเต็ม หรืออภิปรายเพิ่มเติมจากประสบการณ์ของตนเอง แม้จะไม่เหมือนกับคนอื่นๆ ก็ตาม
- ต้องการทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจาก อ.วิจารณ์ และ สคส. ให้ดีที่สุด
2. สิ่งที่ได้เกินความคาดหวัง
ไม่มีคะ
3. สิ่งที่ได้น้อยกว่าที่คาดไว้ คือ
- คาดไว้ว่า นักศึกษาจะทำการบ้าน (การดู VCD ทั้ง 2 เรื่อง) ที่ให้ไว้ก่อนถึงวันที่เรียนจริงๆ มาก่อนล่วงหน้า ซึ่งปรากฎว่า ไม่มีนักศึกษาคนไหนได้ทำการบ้านมาก่อนเลย ทำให้เราต้องใช้เวลาในการเปิด VCD ในชั่วโมงเรียนแทน
- คาดไว้ว่า การเรียนในระดับปริญญาเอก คงจะต้องมีการอภิปรายหรือการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันอย่างเข้มข้น แต่ค่อนข้างได้น้อยกว่าที่คาดไว้ เพราะผู้เขียนยังไม่ค่อยเห็น การ Dialogue หรือการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่เป็นการเรียนรู้ร่วมกันจริงๆ ของนักศึกษา มีแต่ซักถามและสอบถามจากผู้เขียนมากกว่า (หรืออาจะเป็นเฉพาะ 3 ชั่วโมงนี้เท่านั้น ก็เป็นไปได้)
4. สิ่งที่ได้เรียนรู้ในครั้งนี้
ผู้เขียนได้เรียนรู้ว่า การเรียนรู้แม้จะเรียนรู้จากผู้ที่ด้อยกว่าทั้งคุณวุฒิ วัยวุฒิ รวมไปถึงประสบการณ์ หากได้เปิดใจรับฟังและฟังอย่างลึกซึ้ง ก็อาจจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ที่ไม่คุ้นชินหรือสิ่งที่ตนเองไม่เคยมีประสบการณ์โดยตรงได้บ้างไม่มากก็น้อย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นทักษะในการเรียนรู้เรื่องของการจัดการความรู้ที่สำคัญอย่างยิ่ง
5. สิ่งที่ต้องปรับปรุง
จากข้อที่ว่าสิ่งที่ได้น้อยกว่าที่คาดไว้ ทำให้ผู้เขียนคิดว่า จะต้องปรับปรุงการทำหน้าที่ “คุณอำนวย” ในเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในชั้นเรียนของนักศึกษามากกว่านี้ แต่จริงๆ แล้วผู้เขียนก็ไม่ค่อยได้บรรยายอะไรมาก เพียงแต่การทำหน้าที่ “คุณอำนวย” ให้นักศึกษาแลกเปลี่ยนเรียนรู้หรือ Dialogue ร่วมกัน ค่อนข้างน้อยไปหน่อย หรืออาจจะไม่เร้าพลังเท่าไร ซึ่งอาจจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ ผู้เขียนไม่ค่อยได้เห็นบรรยากาศการ Dialogue หรือการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันหรือระหว่างกันของนักศึกษามากนัก
อย่างไรก็ตาม ถือได้ว่าเป็นประสบการณ์อันดียิ่ง ที่ผู้เขียนได้รับ และคิดว่าบันทึกครั้งนี้ของผู้เขียนน่าจะเป็นประโยชน์สำหรับคนอื่นๆ บ้าง และหากใครมีประสบการณ์จะร่วมแลกเปลี่ยนก็จะยินดียิ่งคะ
ความเห็น (2)
- เป็นกำลังใจให้ทุกตอนเลยค่ะ ถึงแม้บางตอนจะไม่ได้ทิ้งรอยไว้ แต่สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้คือ ความตั้งใจจริงของคุณหญิง ตั้งแต่เริ่มได้รับมอบหมายงานชิ้นนี้ มีการเตรียมการ เตรียมตัว และเตรียมใจ เป็นอย่างดี ถึงแม้จะไม่ได้อย่างที่คาดหวังไว้ ก็ยังมุ่งหวังที่จะปรับปรุงในโอกาสต่อไป
สมแล้วค่ะ ที่เป็นหนึ่งในต้นกล้าพันธุ์ดี ของ สคศ.