…กลับมาจากไทยต้นเดือนมกราคม 2566…มาถึงบ้านที่แคนาดา …หิมะยังตกไม่เลิกรา …ตอนนี้เริ่มมองสังขารตัวเอง …อายุมากขึ้น เกิดความรู้สึกกลัวที่จะสะพายกล้องออกไปเดินลุยหิมะ…คลิก…คลิก …ถ่ายรูป…กลัวหกล้มขาแข้งหัก …พิการตอนแก่…แต่จะให้นั่งอยู่บ้านเฉยๆเปล่าเวลาให้หมดไปอย่างไม่เกิดประโยชน์ก็ทำไม่ได้ …ป้าก็เกิดไอเดีย จะต้องหาซื้อที่ดินในเมืองไทย ไว้สร้างบ้าน รองรับตัวเองเมื่อถึงเวลาอยู่ที่แคนาดาไม่ไหวแล้ว ต้องกลับไปเมืองไทยดีกว่า…ตอนแรกลุงแนะนำให้ซื้อบ้านจัดสร้างในกรุงเทพฯ ป้ารีบSay No เพราะมีชีวิตในกรุงเทพตั้งแต่เกิด …เบื่อผู้คนมากมาย …รถที่ติดยาวเหยียด และตึกระฟ้าสูงๆ …ทำให้มีจินตนาการถึงบ้านที่มีวิวป่า วิวภูเขา บริเวณบ้านมีที่ปลูกต้นไม้ และได้ปลูกบ้านตามแบบที่ชอบ…ป้าจึงเริ่มเปิดwww.เกี่ยวกับการขายที่ดิน เพื่อดูรีวิว ขายที่ ตามจังหวัดต่างๆเริ่มที่เชียงใหม่ เขาใหญ่ วังน้ำเขียว นครนายก ปราณบุรี ทุกจังหวัดสวยงาม แต่ราคาแพงเกินความจำเป็นที่จะซื้อ เพราะไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่อีกกี่ปี …ทายาทก็ไม่มี มีหลาน 3 คน ลูกน้องสาว2 ลูกพี่สาว1 เขาก็อยู่กับพ่อแม่ อยู่กับสังคมของเขา ไม่ได้มาใกล้ชิดสนิทสนมกับเรา…สุดท้ายมาเปิดเจอรีวิวขายที่ดินโครงการบ้านไร่ทิวเขาจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งเป็นจังหวัดที่ไม่ได้อยู่ในความคิดว่าจะซื้อ …แต่พอเห็นก็ตัดสินใจซื้อทันที ทั้งๆที่แปลงที่ดินที่ชอบมีมุมเป็นเสี้ยวชายธง …ป้ากลับชอบให้ลุงดูก็บอกว่าชอบ สรุปลุง และป้าตัดสินใจซื้อที่ดิน เพราะมองเห็นวิวภูเขาล้อมรอบ360องศา…แค่นั้น
อยู่อำเภอเลาขวัญ หรือเปล่าครับ ถ้าเป็นเลาขวัญ อยู่ใกล้ๆกับผมครับ ผมอยู่ตำบลเลาขวัญครับ