เรื่องของ"เปียกปูน"

ถ้าบอกให้อยู่บ้าน เธอจะนอนหมอบราบ วางใบหน้าตัวเองลงแนบกับพื้น นิ่ง ไม่ขยับเขยื้อนส่วนของร่างกายใด ๆ อาจกลอกตาไปมาบ้าง ขณะสายตาอันว่างเปล่าฟ้องความรู้สึกชัด..

ตรงข้าม ถ้าเอาไปไหนมาไหนด้วย เธอจะสังเกตตั้งแต่เตรียมที่นั่งให้แล้ว หัวหางส่ายไม่หยุด ออกอาการกระดี๊กระด๊า จนพาขึ้นรถแทบไม่ทัน โดยทะยานขึ้นไปในที่ประจำของเธอ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

หมาโชคดีมากนะคะ

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

กินไหนก็จะกินด้วย ไปไหนก็จะไปด้วยครับคุณแก้ว(ฮา)