KM94 มหาวิทยาลัยราชภัฏ..จะเดินอย่างไร กับภาระกิจ ต่อการดูแลท้องถิ่น


ปัจจุบัน สถาบันการผลิตครู เปลี่ยนไป เปลี่ยนทั้งชื่อและภารกิจจาก "วิทยาลัยครู"มาเป็นสถาบันราชภัฏ" ที่มีความหลากหลายวิชา ไม่ใช่ผลิตครูอีกแล้ว จึงไม่ทราบว่า ท่านจะกระโดดลงไปแข่งกับทุกสถาบันทั้งอาชีวะ ทั้งมหาวิทยาลัยหอการค้า แข่งทั้งมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ อีกหน่อย ก็คงผลิตแพทย์แข่งกับเขาอีกหรือปล่าว ครับ เพราะท่านสอนทุกสาขาทุกอาชีพทั้ง ๆ ที่ บุคลากรก็เดิมๆ

             "วิทยาลัยครู" เป็นสถาบันที่ผลิตครู โดยตรง ตรงตามชื่อ ผลผลิตจึงออกมา แบบไม่มีสิ่งแปลกปลอม ในจิตรวิญญาณของความเป็นครู มากนัก

            แต่ปัจจุบันเปลี่ยนไป เปลี่ยนทั้งชื่อและภารกิจจาก  "วิทยาลัยครู"มาเป็นสถาบันราชภัฏ"  ที่มีความหลากหลายวิชา  ไม่ใช่ผลิตครูอีกแล้ว  จึงไม่ทราบว่า  ท่านจะกระโดดลงไปแข่งกับทุกสถาบันทั้งอาชีวะ  ทั้งมหาวิทยาลัยหอการค้า  แข่งทั้งมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ อีกหน่อย ก็คงผลิตแพทย์แข่งกับเขาอีกหรือปล่าว ครับ เพราะท่านสอนทุกสาขาทุกอาชีพทั้ง ๆ  ที่  บุคลากรก็เดิมๆ

         แต่ก็ดีใจมาบ้างที่วันนี้ที่สวนครูบาสุทธินันท์ได้มีโอกาสต้อนรับอาจารย์  และนักศึกษาปริญญาโท  เอกหลักสูตรและการสอน  เราพบปะและแลกเปลี่นยนเรียนรู้ในมิติบอกงการจัดการเรียนการสอนที่สอดคล้องและเชื้อมโยงกับวิถีชีวิตและความต้องการของผู้เรียนและท้องถิ่นจริง ๆ

         หลังจากที่ได้เล่าให้ฟังการจัดการเรียนรู้ของ  "โรงเรียนเม็กดำ"  ที่ทุกภาคส่วนของชุมชนเข้ามามีบทบาทมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ให้กับนักเรียนทั้งอาจารย์และนักศึกษาก็มีความประสงค์ที่อยากไปร่วมเรียนรู้กับทางเม็กดำ

         โจทย์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏ

  • จะผลิตครูไปดูแลท้องถิ่น  หรือจะผลิตทุกอาชีพเพื่อไปดูแลท้องถิ่น
  • แล้วจะเชื่อมโยงกับ  อบต.  โรงเรียนหน่วยงานและองค์กรต่าง ๆ  อย่างไรจึงจะเกิดเครือข่ายการเรียนรู้เพื่อพัฒนาท้องถิ่นให้คนไม่ทิ้งถิ่นตัวเอง
  • ครูทั้งหมดที่จบจากมหาวิทยาลัยราชภัฏจะรู้ว่าบทบาทในการทำให้ชุมชนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้จะทำอย่างไร                       

                       อยากรู้จัง ว่าคุณครู หรือผู้สนใจเรื่องนี้ จะคิดอย่างไร...ครับ

หมายเลขบันทึก: 71224เขียนเมื่อ 6 มกราคม 2007 22:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

   บันทึกนี้ดีในส่วนที่ฉับไวรับกับสถานการประจำวัน

แต่ตัวอักษรสีชมพูอ่านยาก ไม่ควรใช้เน้นตัวอักษร ต้องพิจารณาด้วย ไม่ใช่เห็นอะไรเป็นสีก็กดตะพึดตะพือ รายงานยังขาดรายละเอียดเหมือนเดิม อย่างน้อยก็ควรมีชื่ออาจารย์ที่มาก็ยังดี ประเด็นไม่คมชัด

ขอแนะว่าให้เข้าไปอ่านบทความของคุญตุ๊ เรื่อง เล็กไม่ใหญ่ ไม่ทราบจำกลับกันหรือเปล่า เวลาเขียนไม่รู้ว่าจะรีบร้อนไปไหน เมื่อยังไม่ชำนวญควรต้องวางแผนการเขียน เริ่มต้น ตรงกลาง ตอนท้าย จะสรุปประเด็นอะไร วางน้ำหนักตรงไหน

เห็นเลยว่ายังไม่ไปอ่านงานที่บอก ลองดูเถอะไม่งั้นเราก็จะซอยเท้าอยู่กับที่

     เป็นศิษย์วิทยาลัยครูอีกคน ที่ยอมรับในฝีมือของความเป็นวิทยาลัยครู  แต่ปัจจุบันมองว่ามหาวิทยาลัยราชภัฏมีศักยภาพสูงแต่ยังแสดงไม่ถูกจุดและไม่ชัดเจนเนื่องจากทำอะไรที่ตนเองไม่ถนัดและเกินตัว ทำให้หลายคนไม่เชื่อมือ น่าจะย้อนกลับมามองและทำในสิ่งที่ถนัดให้ชัดเจน จะถูกที่ถูกทางมากว่าค่ะ
ผมยังค้นหาบันทึกของคุณตุ๊ไม่เจอเลยครับ อยากอ่านมากเลยครับ  ถ้าครูบาช่วยแนะผมหน่อย จะขอบพระคุณอย่างมากครับ

   เรียนครูบาที่เคารพ

  • ผมใด้เข้าไปอ่านบันทึกของคุณตุ๊ แล้วครับ ใด้ความรู้และข้อคิดมาก ขอบคุณมากครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท