คุณเคยถามตัวเองดูบ้างไหมครับว่า การที่คุณต้องทำงานอยู่ทุกวันนี้คุณมีอะไรมาเป็นแรงจูงใจให้คุณยังคงต้องทำงานอยู่จนทุกวันนี้ ? บางคนอาจจะตอบว่า “ก็เพราะค่าจ้าง (หรือเงินเดือน) ที่ได้รับอยู่ทุกเดือนน่ะสิ เพราะไม่ทำงานแล้วจะหาเงินมาเลี้ยงดูตัวเองและครอบครัวได้ยังไงล่ะ “ ในขณะที่หลายคนกลับตอบว่า “งานต้องมั่นคงต่างหาก เพราะถ้าได้เงินเดือนมาก ๆ แต่ทำไปสัก 3-4 เดือนแล้วบริษัทปิดต้องถูกลอยแพก็ไม่ไหวเหมือนกัน” แต่สำหรับท่านที่ทำงานอยู่กับองค์กรที่มีความมั่นคงดีอยู่แล้วได้รับเงินเดือนที่ตัวเองพอใจแล้วก็อาจจะตอบว่า “ต้องการความก้าวหน้าในหน้าที่การงานต่างหาก” ซึ่งคำตอบนี้ส่วนใหญ่ทุกคนจะตอบกันนะครับผมว่า ซึ่งตัวผมเองก็คิดอยู่เหมือนกันครับ
แต่ผมว่าที่สำคัญกว่านั้นน่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานนั่นนะซิครับที่สำคัญที่สุด เพราะว่าเราต้องพบเจอหน้าเขาและเธอเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นเราไม่ควรมีอัคติต่อเพื่อนร่วมงาน มีเรามีเพื่อนร่วมงานแล้วผมว่ามันก็เป็นแรงจูงใจได้เหมือนกันนะครับ เพราะทำให้เราอยากมาทำงาน และอยากทำงานร่วมกับเขา และงานที่ทำออกมานั้นก็จะออกมาดีด้วยนะครับ
เรียกได้ว่าคำตอบของแต่ละคนจะขึ้นอยู่กับทัศนคติ,ค่านิยม,สถานภาพของคน ๆ นั้นซึ่งอยู่ในสถานะที่แตกต่างกันไปตามความคิดของแต่ละคนครับ
แต่สิ่งที่เหมือนกันของทุกคำตอบคือในการทำงานทุกงานจะต้องมี “แรงจูงใจ” เข้ามาเป็นตัวกระตุ้นเพื่อให้คนอยากทำงานครับ !
เหมือนที่เรารู้กันอยู่แล้วหรือบางคนอาจจะไม่รู้ก็เป็นได้นะครับ ว่า ปัจจัยที่ทำให้เกิดแรงจูงใจ ของมนุษย์นั้น มีอยู่ 2 ปัจจัย คือ ปัจจัยภายใน และปัจจัยภายนอก
หลายคนอาจสงสัยว่าปัจจัยภายในและปัจจัยภายนอกนั้นมีผลอย่างไรในการจูงใจในการทำงาน
ปัจจัยภายในนั้น ตัวอย่างเช่น การทำงานบรรลุผลสำเร็จตามเป้าหมาย การได้รับการยอมรับจากเพื่อนร่วมงานและบุคคลรอบข้าง สามารถทำงานได้ด้วยตนเอง ความรับผิดชอบต่องานที่ทำ ความก้าวหน้าในงาน และมีการเจริญเติบโตในตำแหน่งหน้าที่การงาน
ส่วนปัจจัยภายนอก ตัวอย่างเช่น นโยบายขององค์กร ความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้าและลูกน้อง ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมงาน ค่าจ้างเงินเดือนและสวัสดิการต่าง ๆ เงื่อนไขในการทำงานที่ได้รับนั้นเป็นอย่างไร
เฟรเดอริคเฮิร์ซเบอร์กได้บอกว่าปัจจัยภายนอกนั้นจะเป็นแรงจูงใจที่สนองตอบต่อความต้องการภายนอกของคน ส่วนปัจจัยภายในจะเป็นแรงจูงใจที่สำคัญต่อคนมากกว่าปัจจัยภายนอก
ท้ายนี้ผมว่าทุกคนลองถามตัวเองว่าเรามีแรงจูงใจใดในการทำงาน กันนะครับ
5555 พูดยังกะคนแก่ หนะ แต่คิดแบบนั้นจริง ๆ นะเนี้ย
*** ไม่แก่หรอกครับ แค่ อายุมากกว่าผมเท่านั้นเองครับ ***
ดีใจจังค่ะ ที่ blog ชุมชนคึกคักๆ ขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เห็นความคิดดีๆ และคุณค่าของคนทำงาน ที่บางคนอาจมองไม่เห็น ... ถ้ามีบุคลากรพร้อมจะพัฒนาตนเอง ก้าวไปพร้อมๆ กับองค์กรอย่างนี้เยอะๆ หน่วยงานเจริญก้าวหน้าแน่นอนเลยค่ะ :-)