๑๙. จาก..แหนแดงถึงฟักทอง

        แดดร่มลมตก ได้เวลามาหมกตัวอยู่ในโคกหนองนา สวนป่าในฝัน หรือ ๔ ไร่ใกล้เกษียณ เพื่อพัฒนาเกษตรอินทรีย์วิถีพอเพียง ซึ่งมีเรื่องราวให้ต่อยอดอยู่เรื่อยๆ

        ด้วยอากาศก็ดี อารมณ์ก็ดี และอยากออกกำลังกายด้วย จึงทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน เวลาก็เดินไปอย่างรวดเร็ว ไม่ทันไรก็มืดค่ำอีกแล้ว…หมดไปอีก ๑ วัน

        ความตั้งใจเริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนเช้า แวะร้านขายกาละมังพลาสติก เลือกสีดำอย่างหนา คิดว่า ๓ ใบก็น่าจะเพียงพอสำหรับการแยกแหนแดง ให้ขยายพันธุ์มากขึ้น ตอนแรกมีเพียง ๓ - ๔ กาละมัง วันนี้นับรวมกันได้ ๑๒ กาละมังแล้ว

        นึกว่างานนี้จะล้มลุกคลุกคลาน พอเอาจริงก็สำเร็จจนได้  ๒ ครั้งที่ผ่านมา เกิดจากเหตุและปัจจัยแวดล้อมไม่สู้ดีนัก แหนแดงไม่รอดเพราะแดดร้อนเกินไป แหนแดงชอบแดดรำไร และต้องใส่น้ำหมักชีวภาพลงไปนิดหน่อย แต่ที่ต้องใส่มากเป็นพิเศษ คือใส่ใจลงไป ด้วยการหมั่นดูแลและบำรุงรักษา

        แต่ละสัปดาห์ ต้องเติมน้ำลงไปบ้าง ช่วยให้แหนแดงปรับอุณหภูมิและขยับเขยื่อนเคลื่อนตัว  จะได้แพร่พันธุ์ได้เร็ว ไม่ควรปล่อยให้แหนแดงอยู่กันอย่างแออัด มันจะไม่เจริญเติบโตเท่าที่ควร

        เป้าหมายปลายทางของการเพาะเลี้ยง ก็เพื่อต้องการใช้เป็นอาหารปลาและอาหารไก่ แต่ก็ยังไม่ตัดสินใจใช้เป็นอาหารใครทั้งนั้น ขอเรียนรู้การเพาะเลี้ยงไปเรื่อยๆแบบนี้ เพื่อให้ได้บทเรียนที่ตกผลึก ถูกต้องและชัดเจนที่สุด

        อนาคตไม่แน่ไม่นอน หากการเพาะเลี้ยงดำเนินไปได้อย่างสวยงามตามท้องเรื่อง ก็อาจจะต้องลงทุนทำธุรกิจเล็กๆหลังเกษียณ อาจเพิ่มรายได้ในครัวเรือนได้เหมือนกัน ให้สมกับคำพูดที่ว่า อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจักเกิดผล…

       เสร็จจากแหนแดง ก็หันไปคว้าต้นกล้าฟักทอง พืชผักที่ไม่ชอบกินผลเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะสังขยาฟักทองหรือ แกงบวดฟักทองก็ตาม ชอบอยู่ ๒ อย่าง คือ ยอดฟักทองจิ้มน้ำพริกกับผัดยอดฟักทองกับน้ำมันหอยเท่านั้น

       วันนี้..ได้เวลานำต้นกล้าลงหลุุมที่เตรียมไว้ ใช้สถานที่บริเวณดงไผ่ ที่เคยใช้หน้าดินผสมกับปุ๋ยหมัก และมีเนื้อที่กว้างขวางทำให้ดูแลง่าย อีกทั้งต้องการให้ต้นไผ่บังแดดรำไรให้ฟักทองตัวน้อยๆ ที่มีเพียง ๓ ใบเล็กๆ

       สังเกตสภาพดินที่ร่วนซุย และต้นกล้าฟักทองที่มีรูปทรงที่สวย แข็งแรงทุกต้น พอห่มฟางลงไป รดน้ำให้ชุ่มโชกแบบนี้ มีหรือฟักทองจะไม่ชอบ เชื่อว่าไม่เกิน ๑๕ วัน ใบฟักทองจะต้องใหญ่ แตกกิ่งก้านใบอย่างรวดเร็ว

       ในช่วงเย็นย่ำค่ำสนธยา นกกากำลังกลับคืนรัง ตั้งอกตั้งใจทำงานได้ถึง ๒ รายการ สำเร็จสมประสงค์ นี่ล่ะที่เขาว่า..ความสุขไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง….

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๗  มกราคม  ๒๕๖๖