สวัสดีค่ะ ดิฉันนางสาววิชญาดา ศรัณยสกุล เป็นนักศึกษากิจกรรมบำบัดชั้นปีที่ 3 วันนี้ดิฉันจะพูดถึงการออกแบบกิจกรรมที่ทำให้ไปถึงเป้าหมายของการมีงานทำได้โดยพึ่งพิงคนอื่นน้อยที่สุดสำหรับผู้ที่มีปัญหาสุขภาพทางจิตที่ดิฉันเคยไปประเมินความสามารถของผู้รับบริการ ณ สถานที่คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดนนทบุรี
พบว่าผู้ที่มีปัญหาสุขภาพทางมักมีความบกพร่องทางความคิด การรับรู้ อารมณ์ การตัดสินใจ และพฤติกรรมซึ่งการเจ็บป่วยดังกล่าวส่งผลกระทบต่อตัวเอง ครอบครัว และสังคม และส่วนใหญ่ผู้รับบริการมักแสดงออกในลักษณะแยกตัว ไม่สนใจสังคมรอบข้าง หลับนอน มีความรู้สึกอ่อนแอ ท้อแท้ หมดหวังคิดว่าไม่มีอำนาจ ขาดความมั่นใจ และขาดอิสระในการกระทำสิ่งต่างๆด้วยตนเอง ดังนั้นผลกระทบดังกล่าวส่งผลให้ผู้รับบริการมีความรู้สึกมีคุณค่าในตัวเองลดลง
“ผู้รับบริการเพศหญิง อายุ 41 ปี เคยทำอาชีพช่วยที่บ้านขายอาหารตามสั่ง มีความต้องการกลับบ้านไปอยู่กับครอบครัว อยากกลับไปช่วยที่บ้านเปิดร้านอาหารอีกครั้ง ตอนนี้ปิดร้านเนื่องจากพ่อครัว(คุณพ่อ)ได้เสียชีวิตไปทำให้ที่บ้านไม่สามารถเปิดร้านอาหารได้อีก”
กลุ่มของดิฉันได้วางแผนจัดกิจกรรมกลุ่มเป็นกิจกรรมการทำอาหารประเภทยำ พบว่าผู้รับบริการสามารถจดจำขั้นตอนและอธิบายการทำยำลูกชิ้นได้บางขั้นตอน รวมกันแบ่งหน้าที่การทำกับสมาชิกในกลุ่มได้ สามารถเริ่มแนะนำตัวเองทำความรู้จักกับสมาชิกในทีมและมีปฎิสัมพันธ์เล็กน้อย มีการชวนถามเพื่อหาข้อเสนอความคิดเห็นภายในกลุ่มได้ จากการจัดกิจกรรมกลุ่มดิฉันเห็นว่าควรส่งเสริมทักษะความสามารถทางการรู้คิดของผู้รับบริการ ได้แก่ ความจำระยะสั้น ช่วงความสนใจ การยืดหยุ่นทางความคิดและการทำตามขั้นตอน เช่น กิจกรรมงานประดิษฐ์หรืองานศิลปะ
ไม่มีความเห็น