ดิฉัน นางสาว ปรีชญา สุวรรณจินดา นักศึกษากิจกรรมบำบัดชั้นปีที่ 3 มหาวิทยาลัยมหิดล ได้มีโอกาสไปให้การประเมินและจัดกิจกรรมบำบัด ณ ศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดนนทบุรี จำนวน 3 ครั้ง ที่นั่นได้ทำให้ดิฉันไดเเรียนรู้และได้รับประสบการณ์อันมีค่า และเป็นโอกาสอันดีที่ดิฉันจะมาถ่ายทอดเรื่องราวผ่านการเขียนblogนี้ จากการใช้กิจกรรมบำบัดในหัวข้อของ “ Diversional Therapy ” กับผู้ป่วยจิตเวช
Case study
ชื่อ ขวัญ (นามสมมติ) เพศหญิง อายุ 43 ปี Dx : schizoaffective disorder (F25) มีปฏิสัมพันธ์ดีกับนักศึกษาแต่ไม่ค่อยพูดคุยกับเพื่อนที่ศูนย์ เคยมีประวัติการทะเลาะวิวาทเนื่องจากภาวะอารมณ์ไม่คงที่ จากการประเมินและการสัมภาผู้รับบริการมีภาวะ delusion ,self-criticisms
-จากการประเมิน9Q : ได้ 13 คะแนน มีภาวะ moderate depression
-จากการประเมิน 8Q : ได้ 0 คะแนน ไม่มีความคิดอยากฆ่าตัวตายในปัจจุบัน
-จากการประเมินMOCA : ได้คะแนน 11 คะแนน พบปัญหาในเรื่อง short-term memory ,EF , Attention มีภาวะเสี่ยงMCI
-ประเมินผ่านการทำกิจกรรมที่คุ้นเคย = พับถุงกระดาษ : ผู้บำบัดสาธิตให้ดู 1-2 ขั้นตอนและหลังจากนั้นผู้รับบริการสามารถทำตอนขั้นตอนเองได้หมดจนจบโดยไม่ต้องมีการสาธิต และสามารถบอกความแตกต่างของถุงที่ตนเคยพับและถุงกระดาษที่พึ่งพับได้ รวมทั้งสามารถแสดงการพับถุงที่ตนเคยพับให้ดูได้ = ผู้รับบริการสามารถดึง long-term memory ออกมาใช้ได้ มี attention ในการทำกิจกรรมดี
Diversional activity 🤍
Stage 1: The opening of the session
ผู้บำบัดแนะนำตัวและกล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ ถามถึงความรู้สึก ณ ตอนนั้น และก่อนจะให้ทำกิจกรรม พร้อมกล่าวถึงจุดประสงค์และกิจกรรมที่จะให้ทำในวันนี้ ในขณะพูดคุยมีการเอื้อมมือไปแตะที่มือของผู้รับบริการเบาๆเพื่อให้กำลังใจก่อนเริ่มกิจกรรม
Stage 2: Activities Emphasizing Bodily Response
ทำไมถึงเลือก : เป็นสิ่งที่ผู้รับบริการต้องการเนื่องจากการสัมภาษณ์ครั้งแรก ผู้รับบริการบอกว่าตนเองอยู่ในช่วงเลิกบุหรี่หลังจากติดมานาน รู้สึกว่าตนหายใจไม่ค่อยสะดวก เหนื่อยง่าย และมีปัญหาในการนอนหลับเพราะวิตกกังวล อยากได้วิธีช่วย ผู้บำบัดจึงเตรียมกิจกรรมนี้มาให้
ประโยชน์ของกิจกรรม
ให้ทำหลังจากทำกิจกรรมพับถุงกระดาษเสร็จ โดยแจ้งผู้รับบริการว่าจะให้ทำกิจกรรมผ่อนคลายโดยการฝึกหายใจบอกประโยชน์ของกิจกรรม โดยมีกระบวนการดังนี้
*ผู้บำบัดสาธิตและทำไปพร้อมๆกับผู้รับบริการ
Stage 3: Activities Proportioning Perceptual integration
ก่อนเริ่มทำกิจกรรมต่อไป ผู้บำบัดนำอุปกรณ์ที่ต้องใช้ในกิจกรรมทำดอกไม้ประดิษฐ์จากถุงมาวางเรียงบนโต๊ะ โดยเก็บอุปกรณ์ที่อันตรายไว้ (กรรไกรและลวด) ให้ผู้รับบริการวางสิ่งของไปตามทิศทางที่บอกเช่น วางใบไม้ด้านซ้ายของลวด หยิบถุงสีแดงจากกองมาวางไว้บนถุงกระดาษ ประเมินทั้งหมด 5 ครั้ง พบว่าผู้รับบริการทำได้ถูกต้อง 4/5
Stage 4: Cognitive Stimulation and Functioning
เหตุผลที่เลือก : ต้องการให้ผู้รับบริการมีสมาธิจดจ่อกับกิจกรรม ณ ปัจจุบัน (matter of fact) และเป็นกิจกรรมที่ให้ผู้รับบริการเกิด PERMA พัฒนาทักษะด้าน cognition เช่น attention และ short-term memory การทำงานตามขั้นตอน และการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า
อุปกรณ์ : ถุงพลาสติกสีต่างๆ 2-3 สี,ลวด,เทปพันลวด,ใบไม้ปลอม,ปากกา,ไม้บรรทัด
ขั้นตอนการทำกิจกรรม :
ดอกที่1 : สาธิตให้ดูทีละขั้นตอน ต้องช่วยในขั้นตอนพับถุงพลาสติกทบสลับไปมาและในการพันเทปกับลวด ผู้รับบริการสับสนต้องจับมือเริ่มต้นทำจึงจะสามารถทำต่อเองได้
ดอกที่2 : ให้ผู้รับบริการทำเองโดยไม่มีการสาธิต ผู้รับบริการยังสับสนและไม่สามารถแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในขั้นตอนการพับถุงและพันลวดกับถุงได้ ต้องให้การช่วยเหลือและให้คำแนะนำ
ความรู้สึกที่ได้ทำกิจกรรม : เกิด positive emotion สีหน้ายิ้มแย้มเนื่องจากได้ผลงานออกมา(accomplish) สวยงามกว่าที่คาดไว้ ให้ความร่วมมือและสามารถคงความสนใจได้ตลอดจนจบกิจกรรม(engagement) มีการพูดคุยกับผู้บำบัดตลอดการทำกิจกรรม (relationship) และเมื่อทำเสร็จผู้รับบริการเดินนำดอกไม้ทั้ง 2 ดอกไปให้ผู้ดูแลที่ศูนย์ทั้ง2 คนด้วยตนเองตามที่ตั้งใจไว้ (meaning)
Stage 5: Closing the session
ผู้บำบัดกล่าวปิดกลุ่ม จากการประเมิน พบว่าผู้รับบริการมี ACL 4.8 และมีอารมณ์ mood swings ในขณะทำกิจกรรมแล้วมีการพูดคุยไปด้วย อยู่ดีๆผู้รับบริการก็ร้องไห้ออกมา ผู้บำบัดจึงค่อยๆแตะมือเบาๆและพูดคุยเรื่องอื่นให้ผ่อนคลาย ใช้การรับฟังด้วยความเข้าใจ ผู้รับบริการจึงกลับมาอารมณ์ปกติภายใน 3 นาที
ความรู้สึกของผู้เขียน : ดิฉันรู้สึกดีใจที่ได้คิดกิจกรรมบำบัดให้แก่ผู้รับบริการและเมื่อผู้รับบริการได้ทำแล้วเกิดความสุข เกิดความรู้สึกว่าตนเองมีคุณค่า เป็นการสร้างโอกาสใหม่ๆให้กับตนเอง เนื่องจากสถานการณ์โควิดที่ผ่านมาทำให้ผู้รับบริการ ณ ศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งไม่มีโอกาสในการทำกิจกรรมแบบนี้ ตนรู้สึกว่าใช้ชีวิตไปวันๆ เมื่อผู้รับบริการดีใจและอยากจะทำกิจกรรมอีกครั้ง ณ ตอนนั้นดิฉันก็รู้สึกว่ากิจกรรมบำบัดได้สร้างความรู้สึกที่มีค่าให้แก่ดิฉันด้วยเช่นเดียวกัน
ไม่มีความเห็น