หน้าแรก
สมาชิก
นายบอน@kalasin
สมุด
กรุกลอน...ร้อยกรอ...
ลาทีปีเก่า
นายบอน@kalasin
นาย bon kalasin
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
ลาทีปีเก่า
ดวงตะวันดวงเดิมเริ่มวันใหม่
ปีเก่าผ่านเลยไปคล้ายความฝัน
ปีใหม่ย่างมาเยือนเหมือนตะวัน
ให้ปีผันเดือนผ่านเพิ่มวันวัย
ชีวิตเหมือนน้ำค้างระยางหยาด
บริสุทธิ์ผุดผาดสะอาดใส
“ครั้นรุ่งรางสางสายก็หายไป”
โอ้กระไรหนอน้ำค้างไม่ค้างนาน
ชีวิตเหมือนสายรุ้งรุ่งเรืองแรง
วิจิตรแสงเจ็ดสีรวีหวาน
ดั่งความฝันบรรเจิดเพริศตระการ
แล้วก็พานพรากสลายสิ้นสายรุ้ง
ชีวิตเหมือนดวงเทียนเวียนระวัง
สว่างหวังดั่งวันตะวันรุ่ง
ต้องเผาไหม้ตัวตนเพื่อปรนปรุง
เป็นเปลวทุ่งเปล่งปลาบก่อนวาบวาย
ชีวิตคือคืนวันอันผ่านพ้น
ชีวิตคือผู้คนกล่นหลากหลาย
ชีวิตคือเกิดดับแล้วกลับกลาย
ชีวิตคือความหมายไม่คงทน
ดวงตะวันดวงเดิมเริ่มวันใหม่
ให้รู้วัยรู้ระวังรู้ตั้งต้น
รู้ที่ดีที่ชั่วในตัวตน
จงผ่านพ้นโพยภัยทั่วไทยเทอญ
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ – ประพันธ์
จาก คอลัมภ์ ข้างคลองคันนายาว นสพ.เดลินิวส์ หน้า 20 วันที่ 31 ธ.ค. 2549
เขียนใน
GotoKnow
โดย
นายบอน@kalasin
ใน
กรุกลอน...ร้อยกรองชีวิต
คำสำคัญ (Tags):
#บทกวี
#ร้อยกรอง
#poem
หมายเลขบันทึก: 70678
เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2007 14:49 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม 2012 18:10 น. (
)
สัญญาอนุญาต:
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
นายบอน@kalasin
สมุด
กรุกลอน...ร้อยกรอ...
ลาทีปีเก่า
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท