"ห้วงความรู้สึก"ถึง..รสชาติมะยม


ในใจว่าผลผลิตได้เท่านี้หรือได้เพียงร่มเงาก็บรรลุวัตถุประสงค์ของเราแล้ว ถ้าเป็นประเภทกินได้ให้ผลผลิตด้วยถือว่ากำไรเลย

หลายปีมากแล้ว น่าจะพอวัยย่าง ๆ เข้าสู่ ๕๐ ความคิดความอ่านอยากมีชีวิตบั้นปลายอยู่กับต้นไม้ อยู่กับความร่มรื่น ร่มเงา ประจวบกับที่แปลงนี้ซื้อไว้ตั้งแต่ย้ายมาสอนที่นี่ใหม่ ๆ แต่มิได้ทำอะไร ยังให้คนขายเช่าทำนาต่อเรื่อยมา จนเมื่อ ๗-๘ ปีที่แล้วนี้เอง จึงเริ่มถมที่ ทำรั้วลวดหนาม ด้วยเงินกู้ก้อนใหญ่จากสหกรณ์ครู อีกทั้งเริ่มปลูกต้นไม้นานาชนิดอย่างแข็งขัน ๒ ขยัก ห่างกัน ๑ ภาคเรียน ราว ๔๐๐-๕๐๐ ต้น

เคยได้ยินเพื่อนคนหนึ่งเอื้อนเอ่ยอย่างภาคภูมิใจว่าต้นไม้ทุกต้นในสวน ๕-๖ ไร่ นี้ มาจากสองมือและหยาดเหงื่อเขาเองทั้งสิ้น อนาคตว่าจะทำป้ายชื่อวิทยาศาสตร์ให้ทุก ๆ ต้น เพื่อให้เด็ก ๆ ละแวกนี้เข้ามาเรียนรู้ ศึกษาความแตกต่างอย่างหลากหลายของพันธุ์ไม้ที่มี ซึ่งเป็นคุณสมบัติสำคัญที่ธรรมชาติให้บ้านเรามา “สมกับเรียนชีววิทยามาเลย” ชื่นชมดัง ๆ จากหัวใจให้เพื่อนได้ยิน

นั่นเป็นแรงบันดาลใจครั้งสำคัญที่ทำให้ตัวเองลงมืออย่างจริงจังกับนาแปลงที่มีอยู่ทันที ทั้ง ๆ ที่เคยเงื้อง่ามานาน ว่าจะ ๆ ได้แค่คิด แค่ฝัน แต่ไม่ยอมลงมือ อาจเพราะความไม่กล้า ไม่เคย เมื่อก่อนไม่สนใจต้นไม้ด้วยซ้ำ ปลูกอย่างไร ดูแลแบบไหน แทบไม่มอง ใจคิดอย่างเดียว เรียนมาเป็นครู ใยต้องไปปลูกต้นไม้ต้นไร่ให้ยาก ให้เหนื่อย คิดอยู่แค่นั้นจริง ๆ 

ถึงวันหนึ่ง วันเวลาที่เปลี่ยน วัยเปลี่ยน ความคิดก็เปลี่ยน..ต้นไม้ตามใจชอบถูกปลูก เพื่อสร้างร่มเงา ในใจว่าผลผลิตได้เท่านี้หรือได้เพียงร่มเงาก็บรรลุวัตถุประสงค์ของเราแล้ว ถ้าเป็นประเภทกินได้ให้ผลผลิตด้วยถือว่ากำไรเลย ด้วยที่มาที่ไปของความคิดและความรู้เรื่องปลูกดูแลต้นไม้ของเรานั้น แทบจะเริ่มต้นจากศูนย์เลยทีเดียว

บางชนิดง่ายมาก ไม่ต้องดูแลอะไร นอกจากรดน้ำ บางชนิดต้องดูแลมากหน่อย จึงสามารถอยู่รอด แม้จำนวนจะน้อยกว่าเมื่อเทียบกับที่ต้องสูญเสียไป ขณะบางชนิดตายเรียบ แม้พยายามเยียวยารักษาอยู่พอสมควรแล้ว มาถึงวันนี้ที่จำต้องตัดหรือรื้อทิ้งไปก็มีจำนวนไม่น้อย ทั้งนี้เพื่อปรับเปลี่ยนสภาพพื้นที่ให้เหมาะสมกับชีวิตความเป็นอยู่ยิ่งขึ้น

วานก่อนหลังลงแรงตัดหญ้าอยู่ครึ่งค่อนวันจนเหงื่อชุ่มกาย ก่อนเก็บของกลับบ้าน แวะเด็ดมะยมเปรี้ยวลูกใหญ่สุดที่มีอยู่ ๒ ต้นกิน แค่ต้นละลูก เลือกได้ก็ใส่ปากทันที ความเปรี้ยวจี๊ดของมันทำเอาหน้าตาต้องเหยเก น้ำลายแตกซ่านพลั่ก ๆ อยู่ในปาก เวลาเดียวกับใบไม้โบกสะบัดท่ามกลางสายลมแรงกลางทุ่ง เกิดอารมณ์ความรู้สึกแปลก ๆ 

วันนี้รสชาติมะยมถึงใจเหลือเกิน!

หมายเลขบันทึก: 706731เขียนเมื่อ 8 กันยายน 2022 11:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน 2022 09:19 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ธรรมชาติให้ความสุข สบายใจเสมอค่ะ

ที่มาของเรา และจะเป็นที่ไปของเราด้วยนะครับ ขอบคุณคุณ Up to you ครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท