คนเลี้ยงดูอุ้มชูครูอ้อยมา
บรรยากาศของปีใหม่นี้ทำให้นึกถึงเรื่องราวเก่าๆได้เหมือนกันนะ ทำไมจะไม่ได้ ต้องได้สิ เพราะคนเก่าๆได้พบกัน ก็ต้องพูดถึงเรื่องเก่าๆ และซึมซับความสุขร่วมกัน
ครูอ้อยไปงานเลี้ยงที่ครอบครัวของครูอ้อยจัดขึ้นที่บ้านคุณอา ที่ อำเภอลำลูกกา ปทุมธานี ในงานนี้ญาติพี่น้องฝ่ายคุณพ่อจะมากันเกือบครบ นอกจากมีภารกิจสำคัญจริงๆ...จึงมาไม่ได้
ครูอ้อยได้พบญาติผู้ใหญ่ที่เคยเลี้ยงดูครูอ้อยมาเมื่อครูอ้อยอยู่ในวัยเยาว์ มาตั้งหลายคน เนื่องจากว่า ครูอ้อยเป็นหลานคนโตและคนแรก ผู้ดูเลี้ยงดูจึงจำนวนมากมายเป็นธรรมดา
|
หนึ่งในญาติทั้งหมด มีอาชูศักดิ์ที่เคยขัดรองเท้านักเรียนให้ครูอ้อยใส่ เคยใส่ถุงเท้าให้ครูอ้อยไปโรงเรียน นอกจากนั้นเคยสอนการบ้าน ตลอดจนทำกับข้าวให้กินด้วย
และเวลาที่ครูอ้อยลืมสิ่งของเครื่องใช้ไปโรงเรียน อาชูศักดิ์จะนำไปให้ครูอ้อยที่โรงเรียน ครูอ้อยจำได้หมดเลย และสำนึกในบุญคุณของอาเสมอ
ยามนี้ อาอายุมากแล้ว ครูอ้อยได้แต่ดูแลห่างๆ ให้กำลังใจ ไปเยี่ยมเวลาอยู่ที่โรงพยาบาล
อามักจะถามครูอ้อยถึงความก้าวหน้าในการทำงาน การเรียน ตลอดจนครอบครัว และอาก็จะชื่นชม ใบหน้าของอาจะบ่งบอกว่า....มีความสุข
เวลาที่ครูอ้อยอายุมากแบบนี้..ครูอ้อยจะมีความสุขแบบนี้...หรือปล่าวหนอ
หมายเลขบันทึก: 70534เขียนเมื่อ 2 มกราคม 2007 09:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม 2012 13:48 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (11)
อุบล จ๋วงพานิช
ครูอ้อย เขียน Blog ทุกวันหรือเปล่าคะ เพราะเปิดมาอ่านทีไร พบหน้าตาครูอ้อยแทบทุกวัน ดูหน้าตาครูอ้อยคงป็นคนใจดี มีความสุข เขาเรียกว่าใบหน้าเปื้อนยิ้ม ไม่ต้องสงสัยว่าครูอ้อยน่าจะมีความสุขตลอดไป
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณอุบล
- ครูอ้อยยอมรับว่า เป็น GotoKnow mania เสียแล้ว
- ต้องเขียนทุกวันค่ะ โดยไม่สนใจว่า จะมีผู้อ่านหรือไม่
- แต่ถ้ามีผู้สนใจอ่านจะดีใจมากๆและเขียนได้อีก ที่เรียกว่า พลังในการเขียนเพิ่มมูลค่า ค่ะ
ขอบคุณค่ะ โชคดีปีใหม่นะคะ
- ทุก ๆ คำถามของญาติมิตรที่มีต่อเรา มักจะนำพาความอิ่มเอมมาสู่เราด้วยเช่นกัน
- ขอบคุณครับที่สะกิดให้ผมหวนรำลึกผู้คนที่เคยดูแลเราในวัยและวันเหมือนกับที่ครูอ้อยพูดถึง
- อ่านแล้ว เป็นความรู้สึกดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันอย่างล้นเหลือ....ขอบคุณครับ
สวัสดีปีใหม่อีกครั้งค่ะคุณ แผ่นดิน
- ครูอ้อยเพิ่งออกจากบันทึกคุณแผ่นดินมาค่ะ
- มีญาติของครูอ้อยอีกหลายคนที่หง่อมมาก และกอดครูอ้อย จับมือ จับเท้า และบอกว่า ครูอ้อยเติบโตมาได้อย่างสง่างาม ท่านภูมิใจมากค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะ ที่มาอ่านแล้วทิ้งรอยแห่งความภาคภูมิใจไว้ให้ครูอ้อย
โชคดีปีใหม่ค่ะ
อุบล จ๋วงพานิช
ครูอ้อยมีเทคนิกการเขียนให้คนเข้ามาอ่าน แล้วอยากจะแสดงความคิดเห็นไหมคะ เพราะดิฉันเป็นชาว Blog หน้าใหม่ เวลาคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นด้วยแล้วมีความสุขมาก จะ Mania เหมือนครูอ้อยแล้วล่ะค่ะ
คุณอุบลคะ
- อันดับแรก ต้องเข้าไปอ่านและแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก่อนนะคะ ให้รู้จักและคุ้นเคยกันค่ะ แบบที่คุณอุบลที่กำลังคุยกับครูอ้อย
- เมื่อคุณอุบลเขียนบันทึก ครูอ้อยก็จะไปอ่านบันทึกของคุณค่ะ
- ง่ายมาก ลองทำดูนะคะ
- ขอให้สนุกกับการเป็น G2K mania
ขอบคุณค่ะ
นอกจากจะได้รับความรู้ผ่านทางการอ่านบันทึกของครูอ้อยแล้ว ครูอ้อยยังเป็นอีกคนที่คอยให้กำลังใจแก่ผู้เริ่มต้นเขียนบันทึกใน go2know อีกด้วย ปลี้ม....ครับ
คุณไมโตคะ
- ครูอ้อยเรียนรู้มาจากที่นี่
- ครูอ้อยเลียนแบบมาจากที่นี่
- เมื่อครูอ้อยรู้แล้ว เลียนแบบเป็นแล้ว ครูอ้อยก็ต้องถ่ายทอด..ด้วยความเป็นครูน่ะคะ
- คนที่สอนและครูอ้อยเลียนแบบ..ก็คือ..คุณไมโต..คนหนึ่งค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ครอบครัวสุขสันต์อีกแล้วค่ะครูอ้อย
- ปีใหม่ของคนเหนือ (เช่น เชียงใหม่) เราคงให้ความสำคัญกับวันสงกรานต์มากกว่า ปีใหม่ปีนี้ หรือหลาย ๆ ปีที่ผ่านมา บ้านหนูจึงเงียบ และ เงียบ (นอกจากการส่งเสียงทางโทรศัพท์จากพี่น้อง หลังเที่ยงคืน เพื่อสวัสดีปีใหม่)
- มานั่งทบทวนปีที่ผ่าน ๆ มา อืม....มันเป็นอย่งนั้นจริง ๆ ซึ่งปกติ ก็ไม่ค่อยจะไปไหนอยู่แล้ว ที่ผ่านมา ๆ มาเราให้ความสำคัญกับคนนอกบ้านมากเกินไป เดี๋ยวนี้ต้องกลับมาให้ความสำคัญกับคนที่บ้านมากขึ้น ซึ่งก็คือคุณแม่นั่นเอง เวลาเหลือน้อยค่ะครูอ้อย ทำอะไรอย่างที่เราอยากทำ และเราควรจะทำ เราจะได้ไม่เสียใจว่า...เรายังไม่ได้ทำอะไรบ้าง
- ขอให้ครูอ้อยมีความสุข ในการสอน ในการทำงาน ในการเรียน และในการใช้ชีวิต นะคะ
- เป็นกำลังใจอยู่เคียงข้างเสมอ
น้องอึ่งอ๊อบคะ
- น้องอึ่งอ๊อบ..พูดกี่ทีก็ถูกค่ะ ทำในสิ่งที่อยากจะทำ
- ที่น้องอ๊อบทำมาแล้วก็ถูกต้องอย่างยิ่ง ทำได้ดีมากที่สุดที่ไม่มีใครจะทำได้เท่าเทียมค่ะ
- ขอบคุณที่เป็นกำลังใจมากๆ ครูอ้อยไม่เคยลืม
- ตอนนี้ คนที่เลี้ยงดูครูอ้อย เจ็บป่วยมาก จากอาการเจ็บป่วยที่เรื้อรังมานาน จากโรคหัวใจเป็นเหตุ
- ครูอ้อยคิดถึงวันก่อนเก่า อาของครูอ้อยคนนี้ รักครูอ้อย และเลี้ยงครูอ้อยมา มาตอนนี้ครูอ้อยไม่ได้เลี้ยง อา เท่าที่อา ได้เลี้ยงดูครูอ้อยเลย
- วันนี้ ต้องโทรศัพท์ไปคุยด้วยค่ะ