๙๘๘. หลักสูตรในการพัฒนามนุษย์

จากการที่เป็นคนชอบเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา…ทำให้สิ่งที่ตนเองรัก ถนัด และมีความสุขกับสิ่งที่ทำ เป็นคนที่เรียนรู้อยู่ตลอดเวลา พร้อมรับกับการเปลี่ยนแปลงให้ทันต่อโลกเสมอ…มีวิสัยทัศน์ในการมองโลก ตลอดถึงชีวิตของคนทำงานว่าทำไมต้องคิดการณ์ไกล…และมีความคิดเชิงผู้นำเสมอ และคิดทำงานแบบเชิงรุกมากกว่าเชิงรับฝ่ายเดียว…มีการคิดสร้างสรรค์ต่อการทำงาน ชอบมีความคิดแบบ Create สร้างสรรค์งานที่ทำเสมอ โดยไม่มีที่ว่าจะมีผลตอบแทนให้กับตัวเราเองหรือไม่…และมีความคิดในการทำงานแบบเชิงระบบ เพราะจากประสบการณ์ในการทำงานที่ผ่านมา ทำให้ทราบว่า การทำงานแบบมีระบบ ทำให้ตัวเราเองและเพื่อนร่วมงานสามารถทำงานกันได้อย่างมีความสุข…สามารถตอบโจทย์กันได้อย่างมีเหตุและมีผลในตัวคำถาม และมีคำตอบในเชิงเหตุผล…สิ่งเหล่านี้ทำให้สังคมที่อยู่ร่วมกันเกิดความสงบสุข เพราะการทำงานต้องคำนึงถึงส่วนรวมมากกว่าส่วนตน จึงจะทำให้องค์กร และสังคมการทำงานเกิดความสันติสุขซึ่งกันและกัน

จากความรู้ ความสามารถที่ตนเองพอมี และหมั่นฝึกเปิดใจที่จะเรียนรู้ ยอมรับความเป็นจริงของโลกให้มากที่สุด และเรียนรู้ต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกอยู่ตลอดเวลา ทำให้ทราบว่า ตนเองรัก และชอบอะไร ก็จะทำในสิ่งนั้น ๆ ออกมาดีที่สุด เพื่อประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวมมากกว่าส่วนตน…แม้คนอื่นจะพูด หรือมองเช่นไรก็มิได้ใส่ใจ เหตุเพราะการกระทำนั้นจะออกมาเพื่อทุกคน มิใช่ตัวของผู้เขียนเอง…การเรียนรู้แบบต่อเนื่อง จะทำให้เราเห็นถึงการพัฒนา การเปลี่ยนแปลงจากในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคตที่สามารถมองเห็นถึงว่าข้างหน้าจะเป็นเช่นไร ควรปรับตัว ปรับปรุงตนเองได้อย่างไร…ยิ่งในยุคปัจจุบัน ภาครัฐต้องการให้คนทำงานภาครัฐรู้จักเรียนรู้ในเรื่องของการบริหารจัดการตนเองและการทำงานให้ได้ และให้เป็น เพราะสำคัญมากกับคนทำงานในยุคนี้

ประสบการณ์ในการทำงานนั้นสำคัญมาก หากสังเกตดูดตามรายทางที่ผ่านมาก จะเห็นถึงผลของการปฏิบัติงานของตนเองมาโดยตลอด…ซึ่งใช้เวลายาวนานร่วม ๓๔ ปี หากนับเวลาที่จบการศึกษามาตอนแรก อีก ๖ ปี ก็นับรวมได้ร่วม ๔๐ ปี… และรายทางได้ศึกษาต่อเพิ่มเติมด้วยการจบจากเอกบริหารธุรกิจ + เอกบริหารการศึกษา + mini MBA และเรียนรู้ ศึกษาแบบต่อเนื่องมาอีกร่วม ๒๐๐ กว่าหลักสูตร + มีวิสัยทัศน์ต่อการทำงาน เรียนรู้โลกตามความเป็นจริงนั้น…ซึ่งการได้รับใบปริญญาบัตร และใบประกาศนียบัตร ไม่สำคัญเท่ากับ การได้นำความรู้นัันมา Apply สามารถประยุกต์ใช้ได้กับชีวิตจริง และชีวิตของการทำงานนั้นได้อย่างไร?

จากข้อมูลข้างต้น ในการทำงานที่มีความรัก ถนัด มีความสุขต่อสิ่งที่ได้ทำ ทำให้ช่วงนี้ สามารถเขียนหลักสูตรในการพัฒนามนุษย์ทำงานของภาครัฐได้หลายร้อยหลักสูตร…หากคนทำงานเรียนรู้จนจบ จะสามารถ Update ตัวเอง และ Update งานที่ทำนั้น ให้เกิดมีคุณภาพ ประสิทธิภาพ และประสิทธิผลมากยิ่งขึ้น…โดยเฉพาะรู้จักการบริหารจัดการตนเอง และบริหารจัดการองค์กรให้มีคุณภาพยิ่งขึ้น…โดยหลักสูตรที่ได้ทำนั้นทันต่อเหตุการณ์ การเปลี่ยนแปลงของภาครัฐ สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับเรื่องของหลักธรรมได้…สิ่งที่สำคัญของหลักสูตร คือ การทำความรู้นั้นมาปรับ ประยุกต์ใช้กับชีวิตตนเอง และกับงานที่ทำในองค์นั้นได้อย่างไร? มากกว่า…เพราะทำให้เห็นถึงภาพ หรือผลของการศึกษา และคุณภาพของมนุษย์ที่ชัดเจนยิ่งขึ้น

ขณะนี้ กำลังอยู่ในระหว่างการรวบรวม เพราะจะทำให้ทราบถึงระบบของการทำงานภายในองค์กร…ยิ่งมนุษย์ในองค์กรได้รับการพัฒนามากเท่าใด และนำมาประยุกต์ใช้กับตนเองได้มากขึ้น ยิ่งทำให้เห็นว่าองค์กรมีคุณภาพ และมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น…ศตวรรษที่่ ๒๑ เพิ่งจะผ่านมาเพียง ๒๒ ปี เหลืออีก ๗๘ ปี ก็จะเข้าสู่ศตวรรษที่ ๒๒ คงจะเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในเรื่องของการพัฒนามนุษย์มากขึ้น จากการที่ได้มีเทคโนโลยีเข้ามามีส่วนช่วยให้เห็นถึงการพัฒนามนุษย์

*************************************

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาในบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๑๖ กรกฎาคม ๒๕๖๕