บางครั้งการเขียนบันทึกก็ดูเหมือนเป็นการออกกำลังกายสมองหรือทำกายบริหารสมอง
ให้สารสื่อประสาททำงานบ้าง… รวมถึงการจัดระบบ กระบวนการคิดต่างๆ…ขจัดส่วนที่เป็นส่วนเกิน ดั่งที่เราเรียกว่า ฟุ้งซ่านหรือความคิดปรุงแต่งที่ไม่เป็นประโยชน์ออกไปบ้าง
อีกทั้งยังได้ฝึกฝนการถ่ายทอดความในใจ…ในน่าฟัง
และเมื่อเวลาผ่านไปเราไม่ค่อยที่จะได้เขียน สังเกตเลยว่ามันจะฝืดมาก ไม่พรุ่งพลู…และเมื่ออยู่ในสถานการณ์จริงความคิดจะไม่ค่อยคมเท่าไหร่…
อีกอย่าง…
ที่สังเกตได้ … ความจำดีไม่เสื่อม
นั่นก็คงจะคล้ายๆ ร่างกายของเราเมื่อออกกำลังกายก็จะมีความกระฉับกระเฉง
สมองเราก็เช่นเดียวกัน…
นี่ที่เขียนมาทั้งหมด… ก็ออกมาจากการที่เรียกว่า “ปิ๊งแว้ป” …พร้อมประมวลผลอย่างรวมเร็ว
จึงต้องรีบมาบันทึกไว้…
ไม่มีความเห็น