บทนมัสการ

(อินทรวิเชียรฉันท์)

  น้อมเศียร มนัส น้อม            มนะพร้อม ระลึกถึง

ไตรรัตน  ตรึง                        กะกมล ดนูนาน

  กราบพุทธ  องค์เอก             ก็จะเสก อธิษฐาน

ท่องมนต์ และบ่นบาน             ให้เจอะเจอ ประเสริฐสม

  บูชา พระ ธัมมัง                    สติตั้ง นิยมชม

ข้อธรรม มะ อุดม                    ชนะ มาน สิมีชัย

  บูชาพระ สังฆัง                     ขณะยัง พิสุทธิ์ใส

ตามบาทพระ พุทธชัย             เสด็จไป นิพานตาม

  บิดรและ มารดา                    อตมา มิราความ

รู้คุุณกตะ เวทีตาม                   ผิวะท่าน ดุด่าตี

  คำนับ คะนาจารย์                  คุรุวาร สิปรีดี

มากล้น คุณูมี                           อุปการ มิเอนเอียง

  แล้วไหว้ พระเทวา                 ณสภา สถิตเรียง

ภูมิพื้น สวรรค์เพี้บง                  นภดล วิมานแมน

  ถ้วนทั่ว สถิตที่                       ปฐพี มิเว้นแดน

บวงสรวง มิขาดแคลน              กะพเยีย ระย้าแพรว

  แต่งฉันท์ และกาพย์กลอน      ก็ละอ่อน ผิผิดแนว

ต้องขอ อภัยแล้ว                      จะติก่อ ก็ขอบคุณ

(สาลินีฉันท์)

  ไม่ฝึก ก็ไม่เป็น                       มิได้เห็น มิเป็นทุน

ค้นคว้า หาข้อมูล                       จะจำรูญ ประสบศิลป์

  ด้วยจิต คิดคำนึง                     ระลึกถึง เพราะยลยืน

คุณค่า วรรณศิลป์                       เจอะจากจินตนาสรรค์

  ศิลป จงผดุง                           ก็จะรุ่ง วิไลครัน

ร้อยกรอง กลอนคำฉันท์             ประพันธ์เถิด ประเสริฐเอย