ธมฺมนีติ ๑๑๔ ทุชฺชนกถา
ธมฺมนีติ ๑๑๔ ทุชฺชนกถา
ภาษิตของพ่อ
ธมฺมนีติ ๑๑๔ ทุรชนกถา
นิทฺธโน ปิ จ กาเมติ ทพฺพโล เวริกํ กโร
มนฺทสตฺโถ ปิ วาทตฺถี ติวิธํ หีนลกฺขณํ ฯ
โคลงสี่สุภาพ
อันผู้ทรัพย์ไร้ใฝ่ กามา
หย่อนพละก่ออา- ฆาตสู้
ปัญญาหย่อนเจรจา อวดฉลาด
สามประเภทเผ่าผู้ เพริศแล้ลักษณ์เลว
อธิบายศัพท์
กามา : ความใคร่ ความใคร่ทางเมถุน
พละ : กำลัง
อาฆาต : ผูกใจเจ็บอยากแก้แค้น
เพริศ : งาม ดียิ่ง
แล้ : แท้ จริง ทีเดียว ฉะนี้
ถอดความ
ผู้ที่ยากจนแต่ยังฝักใฝ่เรื่องความรักความใคร่ ผู้ที่อ่อนแอแต่กลับผูกใจเจ็บอยากแก้แค้น ผู้ที่สติปัญญาน้อยแต่ชอบพูดอวดฉลาด บุคคลทั้งสามประเภทนี้เป็นผู้มีลักษณ์ชั่วอย่างแท้จริง
ดอกยี่หุบ หรือ มณฑาขาว
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
หมายเลขบันทึก: 695562เขียนเมื่อ 6 มกราคม 2022 12:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มกราคม 2022 12:12 น. () สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก