โดยที่มหาวิทยาลัยแต่ละแห่ง มีประวัติความเป็นมาที่ต่างกัน มีวัฒนธรรมองค์กรเป็นของตนเอง มีวิสัยทัศน์ พันธกิจ และเป้าประสงค์เฉพาะที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้น พ.ร.บ. ของมหาวิทยาลัยแต่ละแห่งย่อมต้องสนองตอบต่อบริบทของตนเอง ไม่จำเป็นต้องเหมือนของใคร ไม่มีของใครที่ดีที่สุด มีแต่ที่เหมาะที่สุดกับบริบทนั้นๆ
อย่างไรก็ตาม เมื่อมหาวิทยาลัยใด ต้องการแก้ไข พ.ร.บ.เดิม จากระบบมหาวิทยาลัยของรัฐที่เป็นส่วนราชการ เป็น พ.ร.บ.มหามหาวิทยาลัยของรัฐในกำกับ ที่ไม่เป็นส่วนราชการ รัฐก็ได้กำหนดหลักการกลางไว้ให้เป็นแนวในการ ร่าง พ.ร.บ. อยู่ 10 ข้อ เพื่อให้การบริหารจัดการมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ ของทั้งประเทศมีทิศทางในภาพรวมที่ชัดเจนและเป็นทิศทางเดียวกัน
ดิฉันขอนำมาเผยแพร่ ให้เราๆ ท่านๆ ได้มีแนวทางในการพิจารณา ร่าง พ.ร.บ.ของมหาวิทยาลัยของตน ว่าครอบคลุมหลักการดังกล่าวหรือไม่ ดังนี้
หลักการกลางในร่าง พรบ.มหาวิทยาลัยของรัฐในกำกับ
ให้มีการกำหนดหลักการกลางในร่าง พ.ร.บ. มหาวิทยาลัยของรัฐในกำกับ เพื่อให้มหาวิทยาลัยมีการบริหารจัดการที่ดีตามหลักธรรมาภิบาล มีความคล่องตัวในการดำเนินงาน ควบคู่กับความรับผิดชอบที่จะดำเนินภารกิจอย่างมีคุณภาพ ประสิทธิภาพสอดคล้องกับความต้องการในการพัฒนาประเทศ มีความเชื่อมโยงกับนโยบายของรัฐบาล โดยรัฐสามารถกำกับ ดูแล และตรวจสอบได้โดยกลไกของรัฐ ในประเด็นต่างๆ ต่อไปนี้
โดยมีสาระสำคัญดังนี้ ......ติดตามหลักการกลางในร่าง พ.ร.บ.มหาวิทยาลัยของรัฐในกำกับ ๒
ไม่มีความเห็น