ความรู้สึกดีๆจากงานรับปริญญา มมส. 49 ของญาติบัณฑิต แง่มุมดีๆที่ผู้รับปริญญาหลายคนลืมพูดถึง

ถ้ากล่าวถึงเรื่องใบปริญญา หลายท่านก็จะกล่าวถึงคุณค่า ความสำคัญ ความหมาย ของกระดาษใบนี้

บางท่านก็ไม่ได้ให้ความสำคัญ...

.... บางท่านพลาดไม่ได้ เพราะกว่าจะได้ใบปริญญามา .... ต้องลุ้นกันหลายยก...

.. บัณฑิต มหาบัณฑิตจะมีความรู้สึกอย่างไรต่อการรับปริญญาของตัวเองก็ว่ากันไป...

...บันทึกตอนนี้ เก็บตกความรู้สึกของ ญาติบัณฑิต ผู้ที่มาร่วมงานรับปริญญา....

..... เป็นบางแง่มุม ที่ผู้เข้ารับปริญญา อาจจะมองข้ามไป....

... เพราะมักจะมองไปข้างหน้า ไม่ได้มองย้อนกลับ....

....”บันทึกเรื่องงานรับปริญญา มักจะเน้นที่ตัวบัณฑิตซึ่งเป็นคนสำคัญของงานนี้  หลายคนมักจะสนใจความรู้สึกของตัวบัณฑิต จนเหมือนจะเป็นสิ่งที่บอกว่า งานรับปริญญามีคุณค่าหรือไม่.....”

”ทั้งๆที่ความจริง งานรับปริญญา ไม่ได้มีเฉพาะคนที่รับปริญญาเท่านั้น...
.... ยังมีคนอื่นเกี่ยวข้องด้วย....

นอกจากการกล่าวถึงกระดาษ ที่เรียกว่า ใบปริญญาบัตรแล้ว
ในวันรับปริญญานั้น...

...แววตาของคนที่มาร่วมชื่นชมแสดงความยินดี มีความสำคัญบ้างหรือไม่...

... คนที่มานั่งปูเสื่อรอบัณฑิตเดินออกจากห้องประชุม มีความสำคัญน้อยกว่าใบปริญญาบัตรหรือเปล่า....

.... อาจารย์ที่สวมชุดครุย ที่อยู่ที่ตึกของคณะ นั่งรอ ยืนรอถ่ายรูปที่ซุ้มตลอดทั้งวัน มีความสำคัญหรือเปล่า.....

.....  การมีโอกาสได้รู้จักกับเพื่อนที่มารับปริญญาด้วยกัน ที่มาจากต่างศูนย์การเรียนในช่วงเวลาการซ้อมจนถึงเสร็จพิธีนั้น.. มีความหมายหรือไม่....

น้ำใจที่เอื้อเฟื้อ ระหว่างบัณฑิตในช่วงตั้งแถวรอเดินเข้าห้องประชุม เช่นการช่วยจัดชุดครุยให้เรียบร้อย ผูกชายครุยด้านหลังให้เหมาะสม การแบ่งปันน้ำใจเล็กๆน้อยๆ มีความหมายหรือเปล่า...”


....นับเป็นมุมมองที่ละเอียดของญาติบัณฑิตท่านหนึ่ง ที่เป็นรุ่นน้องระดับปริญญาตรี ที่กำลังศึกษาใน มมส. ทำหน้าที่ถือกล้องตามเก็บภาพของพี่บัณฑิตซึ่งเป็นญาติของตนเอง และได้พบเห็นภาพต่างๆเหล่านั้น.....

.....อาจเป็นไปได้ว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต มีภาระกิจหลากหลาย เสร็จจากซ้อม ก็ไปฉลอง เหน็ดเหนื่อยตลอดทั้งวัน จนไม่ได้จดจำรายละเอียดปลีกย่อยเหล่านี้

มาเก็บตกแง่มุมดีๆจากญาติบัณฑิตคนนี้กันต่อ....

”... ติดตามชมการถ่ายทอดทาง internet และไปตระเวนใกล้ๆอาคารพลศึกษา รู้สึกขนลุกที่มีเพลงประสานเสียง และดนตรีออเคสตร้าบรรเลงในวันรับจริงด้วย อยากเข้าไปนั่งฟังสดๆในนั้นจัง....”

ก่อนสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จะเสร็จมาถึงบริเวณพิธี บัณฑิต มหาบัณฑิตต้องเข้าไปนั่งรอในห้องประชุม ในระหว่างรอ จะมีชมรมประสานเสียง ของ มมส. และวงออเคสตร้า เล่นดนตรีขับกล่อมให้ผู้เข้ารับปริญญาได้รับฟังด้วย

เป็นบรรยากาศและความรู้สึกที่ประทับใจอีกบทหนึ่ง สำหรับคนที่รักเสียงดนตรี

”…. ภาพถ่ายทอดสด เห็น บัณฑิตท่านหนึ่ง ขากระเผลก เดินต่อแถวเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร ซึ่งจะช้ากว่าคนอื่นๆ พอรับเสร็จ และถอยออกมา ถวายคำนับ คนที่เข้ารับตามมา รับเสร็จแล้วโค้งคำนับ รีบเดินตัวปลิวจากไปทันที หลายคนรับเสร็จ แล้วรีบเดินๆๆๆ แต่เห็นพี่บัณฑิตคนหนึ่ง  พอรับแล้ว เดินออกมา เห็นพี่คนขากระเผลก ยังเดินกระย่องกระแย่ง เลยเข้าไปช่วยประคอง ค่อยๆพาเดินลงบันได จากเวที  ทำไมหนอ บัณฑิตคนอื่นๆ ช่างแล้งน้ำใจนัก   ประทับใจพี่คนที่เข้าไปช่วยประคองพี่บัณฑิตคนขากระเผลกมากๆ”

ได้ยินแต่ว่า งานรับปริญญา จะต้องเร่งทำเวลา  1 นาที จะต้องให้บัณฑิตเข้ารับพระราชทานปริญญา เป็นจำนวนเท่านั้นคน เพื่อรักษาจังหวะ เวลาให้กระชับของพิธีการ...

...... แต่ในหมู่บัณฑิตผู้มีความรู้ ก็ยังมีผู้ที่มีน้ำใจอยู่บ้าง......

นี่คือแง่มุมดีๆจากงานรับปริญญา มมส. ปี 2549 ที่เกือบจะไม่ได้รับการบันทึกไว้ครับ....

-