บันทที่ ๒๔๖ บทกวีจำเป็น : พอเพียง-การปลูกไม้ใช้สอย

ความเรียบง่ายบ่งชี้.........พอเพียง

ความประหยัดเป็นเสบียง...อยู่ได้

ความขยันหมั่นเพียรเคียง...ขับเคลื่อน  ตนแฮ

ความสุขจักชิดใกล้..........เมื่อรู้จักพอ

          - การนำเอากิ่งไม้ เศษไม้ มาทำฟืนประกอบอาหารช่วยลดรายจ่าย ไม่เปลืองค่าแก๊ส ไม่เปลืองค่าไฟฟ้า ตอนเป็นเด็กเคยตามแม่ไปเก็บกิ่งไม้แห้งตามป่าหัวไร่ปลายนามาทำฟืน และเก็บไม้ไว้ก่อนจะเข้าหน้าฝน เด็กๆสมัยนั้นจะหัดก่อไฟนึ่งข้าว หัดทำกับข้าวง่าย ผู้ใหญ่จะฝึกเด็กให้รู้จักช่วยเหลือตัวเองได้  แต่ในปัจจุบ้นไม้ลดน้อยลง ผู้คนหันมาใช้แก็สหุงต้ม ใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าแทน เนื่องจากไม้ฟืนหรือถ่านเริ่มหายาก 

          - คนที่ยังมีใช้ฟืน ถ่าน ส่วนหนึ่งจะเริ่มหันปลูกไม้ตามไร่ตามนาไว้ใช้สอย ทำฟืน เผาถ่านขายสร้างรายได้ให้กับครอบครัว  ปลูกไม้โตเร็ว เช่น ยูคาลิปตัส  กระถินยักษ์  กระถินณรงค์ สะแก ขี้เหล็ก ฯลฯ

            การปลูกป่าตามแนวพระราชดำริ โดยการปลูกไม้ ๓ ชนิด เพื่อประโยชน์ ๔ อย่าง สามารถยังประโยชน์ได้สูงสุด

          - การปลูกต้นไม้ ๓ ชนิด ได้แก่ ๑) ไม้ใช้สอย  ๒) ไม้ใช้ก่อสร้าง  ๓) ไม้กินได้

          - ประโยชน์ ๔ อย่าง ได้แก่ ๑) ใช้เป็นฟืนสำหรับหุงต้มและใช้สอย ๒) ใช้สร้างและซ่อมแซมที่พักอาศัย  ๓) ใช้เป็นอาหาร ๔) เป็นการอนุรักษ์ดินและน้ำในขณะเดียวกัน

          ผู้เขียนเองสนใจปลูกไม้ไว้ใช้สอย โดยทดลองปลูกขี้เหล็กมาได้ปีกว่า เห็นว่าขี้เหล็กโตไว การดูแลไม่ยุ่งยากจะรดน้ำในช่วงเดือนแรกๆ ขี้เหล็กเป็นไม้น่าปลูก นอกจากจะมีไว้ใช้สอย นำมาประกอบอาหาร และปลูกขี้เหล็กเป็นไม้พี่เลี้ยงพืชอื่นได้อีก