-เสพติดชีวิต (ธรรมศาสน์ ตอนที่ ๑๑)
เสพติดร้ายแรงเพียงใดไม่เท่าเสพติดชีวิต ประการแรกเลิกง่ายและมีผลกระทบในวงแคบ ประการหลังเลิกยาก มีแต่จะพัฒนาไปในทางที่รุนแรงมากขึ้นทุกที จนกระทั่งทำความเดือดร้อนให้สังคมในวงกว้าง
.
อาการสำแดงสำคัญของการเสพติดชีวิต คือการกินอยู่หรูหราเกินจำเป็น มีความโลภเป็นแรงใจในการดำเนินชีวิต ได้มากเท่าไร ก็ยิ่งต้องการมากขึ้นเท่านั้น ไม่รู้จักความ “เพียงพอดี” และ ความสันโดษ
-----คนถางธรรม..๑๖มีค.๖๔
ไม่มีความเห็น