วิ่งสมาธิ

   หากเราศึกษาวิธีการฝึกสมาธิ ผมยังไม่พบว่าจะมีใครพูดถึงการวิ่งสมาธิ (หรือมีก็ได้ แต่ผมยังไม่แหล่งความรู้นั้น) ท่าหรือกิริยาที่เราฝึกก็จะมีการ ยืน เดิน นั่ง และนอน ส่วนการวิ่งมีความเป็นไปได้มากน้อยเพียงใด

   ผมเคยวิ่งออกกำลังกาย และระหว่างวิ่งนั้นผมก็กำหนดเหมือนกับการเดินคือ ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ ส่วนการวิ่งหากกำหนดอย่างนั้นคงไม่ทัน จึงกำหนดว่า ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา แทน ทีนี้ ระหว่างกำหนดซ้ายขวานั้น ผมต้องมีความรู้สึกเห็นกับสิ่งที่เป็นจริง คือรู้ว่าเท้าซ้ายย่างไปและเท้าขวาย่างไป ทุกระยะของการย่าง ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปเอง และเราก็กำหนดไปด้วย สิ่งที่ผมพบคือ ผมวิ่งๆ ๆๆๆ จนผมหยุดไม่ได้ และเท้าก็ก้าวไปเองโดยอัตโนมัติ ผมปล่อยไปพักใหญ่ แต่ไม่ให้เลยเถิด เกรงว่า วิ่งนานไปจะเป็นปัญหาต่อขาผมในตอนกลางคืนหรือเช้าวันรุ่งขึ้น จำได้ว่าผมไม่เหนื่อยกับการวิ่งแม้แต่น้อย และเช้าวันรุ่งขึ้นก็ไม่รู้สึกปวดอะไรเลย นั่นแสดงว่ามีความเป็นไปได้กับการวิ่งสมาธิ ขณะวิ่งเราไม่ได้คิดว่าวิ่งแข่งกับใคร แต่ปล่อยให้การวิ่งเป็นไปเอง อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นก็ไม่เกิดอาการเช่นนี้อีกเลย เนื่องจาก ความอยากให้เกิดมันครอบงำ...เมตตา สาธุ