๘๕. ๓ ไร่..ใกล้เกษียณ


" อย่าถามและอย่าท้อว่าถ้าทำแล้วจะได้อะไร จงมีความสุขกับวันนี้ อยู่กับสิ่งที่มี และทำวันนี้ให้ดีที่สุดก่อน เพราะการอยู่กับสิ่งที่เป็น สิ่งที่มีและทำสิ่งที่ควรทำไปตามกาลเวลา..ชีวิตย่อมมีสีสันสดใสเสมอ..เพียงเราเลือกชีวิตของเราเอง..วันนี้..พ่อเลือกที่จะอยู่ที่นี่..."

          ผมชอบชื่อนี้มาก เพราะมันใกล้เคียงกับชีวิตจริง แต่ก็ต้องฟังลูกชายผู้มีส่วนร่วมก่อตั้งโครงการฯ ที่อยากใช้ชื่อนำหน้าสกุลของคุณปู่และคุณตาเป็นที่ระลึก ก่อนที่จะลงมือพัฒนาผืนดินถิ่นอาศัยให้บังเกิดผลเป็นรูปธรรม..เพื่อดื่มด่ำบรรยากาศของ..”โคกหนองนา”

      ในพื้นที่ ๓ ไร่เศษ จัดซื้อจัดหามาตั้งแต่เดือนเมษายน ๒๕๖๒ บรรลุวัตถุประสงค์ขั้นแรกของการมีที่ดินใกล้บ้าน งานต่อมาก็คือการออกแบบ ผมบอกลูกชายว่า อยากให้มีพื้นที่ปลูกไม้ยืนต้น  มีสระน้ำใหญ่ มีพื้นที่ปลูกบ้านหลังเล็กๆ มีแปลงนาและแปลงผักสวนครัวรั้วกินได้

          ลูกชายจัดให้ ด้วยหัวใจที่ตรงกัน วาดแบบออกมาง่ายๆแล้วเข้าไปศึกษาโครงการพระราชดำริเพิ่มเติม ตามแนวทางของเกษตรทฤษฎีใหม่ จึงได้คลองไส้ไก่ รายล้อมที่ดิน มีคันคลองและคันนากว้างใหญ่ สามารถปลูกไม้ยืนต้นได้มากมาย

          เมื่อศึกษาเรื่องดินและน้ำ ตลอดจนทิศทางลมร่มเงาไม้อย่างเพียงพอ ลูกชายขออนุญาตผมทำโครงการสวนป่า..ผมตอบรับทันที และยินดีที่จะซื้อพันธุ์ไม้ให้ แต่ลูกชายจะซื้อเป็นบางชนิด บางอย่างจะเพาะเอง ผมบอกลูกชายว่าพืชผักพื้นบ้านไม่ต้องซื้อ พ่อสะสมเมล็ดพันธุ์ไว้เยอะแล้ว

          เมษายน ๒๕๖๓ โคกหนองนาเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง จากนั้นเมื่อน้ำไหลบ่าเข้ามา ผมจึงรู้ว่าสวนป่าในพื้นที่ ๓ ไร่ไปด้วยกันได้ดี กำลังใจเริ่มก่อเกิด ปลูกอะไรก็งาม มองไปทางไหนก็เห็นน้ำ รู้สึกชุ่มฉ่ำหัวใจดีจริงๆ

          “คลองไส้ไก่” ที่พ่อหลวง ร ๙ เคยตรัสไว้ในโครงการส่วนพระองค์ ผมก็เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรกในที่ดินของตัวเอง แต่ก็คล้ายๆว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อนเหมือนกัน ต้องนึกย้อนไปเมื่อเกือบ ๓๐ กว่าปีที่ผ่านมา..

          ตอนนั้น..พ่อผมยังมีชีวิตอยู่ เราไม่มีบ้านและที่ดิน ต้องอาศัยห้องแถวของทางราชการที่พ่อทำงานในตำแหน่งลูกจ้างประจำ ผมไม่กล้าถามพ่อกับแม่ว่าทำไมเราไม่มีบ้านเหมือนคนอื่นเขา เพราะท่านทั้งสองต้องส่งลูกเรียนปริญญาตรีถึง ๔ คน และผมก็จบปริญญาโทในห้องแถวที่ว่านี้

          ขอบคุณพ่อกับแม่ที่ให้ความรู้.. ขอบคุณห้องแถวที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผมมีบ้าน รถ ยศ ตำแหน่งและที่ดิน ๓ ไร่ เป็นของตัวเอง ถึงแม้ว่าจะใกล้เกษียณแล้วก็ตาม...

          ห้องแถวของพ่อ ในช่วงที่มีน้ำหลากน้ำจะเยอะมาก พ่อจะปลูกกล้วยและทำสวนครัวหลังบ้านพัก โดยขุดล่องให้น้ำไหลมาจากคลองใหญ่ ทำให้กล้วยโตเร็ว พืชผักงามเหลือเกิน พอน้ำลด พ่อก็มักจะไปอาบน้ำในสวนครัว โดยตักน้ำอาบจากตุ่ม และพ่อจะขุดล่องน้ำเล็กๆเต็มไปหมด ให้น้ำที่อาบไหลไปตามสวนครัว นี่คือคลองไส้ไก่ของพ่อแน่ๆ พ่อไม่ได้สอน แต่พ่อทำให้ดูมานานแล้ว

          ผมมีพื้นฐานมาจากครอบครัวที่ยากจน มีวันนี้ได้ก็ถือว่ามีบุญพอสมควร ไม่เคยคิดที่จะสะสมอะไรมากมาย..ปลายทางก็คือมรดกของลูกหลาน แต่รากฐานของวันนี้ ลูกต้องช่วยพ่อสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้ชุมชนและสังคม ทำสิ่งดีๆตอบแทนคุณแผ่นดินบ้าง

          โคกหนองนา คือตัวอย่างของการอนุรักษ์ดินและน้ำ ตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ที่มุ่งเน้นเกษตรอินทรีย์ จึงเป็นโอกาสดีที่เราจะสร้างพื้นที่แห่งการเรียนรู้ ที่ไม่หวังผลกำไรแน่นอน ไม่ว่าจะใกล้เกษียณ หรือเกษียณไปแล้วก็ตาม

          สวนป่า..หากพัฒนาไปสู่ไม้ยืนต้นที่สมบูรณ์ ก็คือมวลอากาศอันบริสุทธิ์ที่จะมอบให้ชุมชน ลดภาวะโลกร้อนให้แก่โลก สังคมจะน่าอยู่ถ้ามีแมกไม้ที่ร่มเย็น ไม้นานาพันธุ์ยังมีเรื่องราวให้ถอดบทเรียนเพื่อการศึกษาได้อีกมากมาย...

          งานของพ่อจะสำเร็จไม่ได้เลย ถ้าลูกๆไม่ช่วยประคับประคองและสานต่อ อย่าถามและอย่าท้อว่าถ้าทำแล้วจะได้อะไร จงมีความสุขกับวันนี้ อยู่กับสิ่งที่มี และทำวันนี้ให้ดีที่สุดก่อน เพราะการอยู่กับสิ่งที่เป็น สิ่งที่มีและทำสิ่งที่ควรทำไปตามกาลเวลา..ชีวิตย่อมมีสีสันสดใสเสมอ..เพียงเราเลือกชีวิตของเราเอง..วันนี้..พ่อเลือกที่จะอยู่ที่นี่...๓ ไร่..ใกล้เกษียณ..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๐  กันยายน  ๒๕๖๓



หมายเลขบันทึก: 682641เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2020 21:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 กันยายน 2020 21:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ความมั่นคงทางอาหารครับ ตู้เย็นรอบบ้านครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท