ชมรม TO BE NUMBER ONE ชุมชนบ้านดงกลาง ไต่ระดับสู่ระดับเพชร

           กล่าวถึงความเป็นมาของโครงการรณรงค์ป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด( TO BE NUMBER ONE) ในชุมชนของผม ก่อนหน้าที่จะมีโครงการฯ ปัญหายาเสพติด (ยาม้ายาขยัน) ลักเล็กขโมยน้อย อยู่เป็นระยะๆ และปัญหาวัยรุ่นระหว่างหมู่บ้านทะเลาะกัน ในงานเทศกาลต่างๆ รุนแรงมาก บางงาน ทะเลาะกัน ถึงกับชีวิต ก็หลายงาน การเสพยา แล้วไปทำงาน ถือเป็นเรื่องปกติ บางคนเสพเกินขนาด คุ้มคลั่ง มีเรื่องทะเลาะกับเพื่อนบ้าน มีอยู่กรณีหนึ่งอยู่ข้างบ้านผมเอง สามีมีอาชีพขับรถบรรทุกส่งของ ขึ้น ล่อง เป็นประจำ เสพยาเกินขนาด ทะเลาะกับเมีย เสียงดัง จะเผาบ้าน ทำให้แม่ของผม ซึ่งมีอายุมาก และมีโรคหัวใจประจำตัว วุ่นวายไปด้วย พอดีที่ กศน.ประจำตำบล ซึ่งผมเป็นครู กศน. เกิดแรงบันดาลใจ ทำโครงการบ้านหล้งเรียน และยกระดับเป็นโครงการ TO BE NUMBER ONE เปิดเวทีให้เด็กได้แสดงออก มีสนามมวย มีสัญญาณอินเตอร์เน็ต เปิดให้บริการ ทำให้เด็ก ๆ ทั้งกลุ่มเรียน กลุ่มเล่น(ดื้อ) ไปรวมตัวกัน และมีครูคอยดูแล และป้อนกิจกรรมดีๆ ให้เด็กได้แสดงออก จนเริ่มเป็นกลุ่มเป็นก้อน จนเป็นที่รู้จัก ไปทั่ว จนข้างบ้านละอายใจ ย้ายออกจากพื้นที่ มีอยู่วันหนึ่ง ทางจังหวัดออกมาประชุมสัญจรภายในหมู่บ้าน และได้มาเห็น ก็เลยแนะนำให้ลองส่งเข้าประกวด จนมาถึงทุกวันนี้ ปัญหาต่างๆ ลดลงอย่างมาก พ่อแม่หลายคนได้ลูกกลับเข้ามาเรียน กศน. เป็นคนดี เป็นกรรมการชมรมฯ และได้เป็นครูสอนรุ่นน้องๆ เต้น B BOY ชกมวย ดนตรี เต้น Cover Dance

         และเมื่อวันที่ ๑๔ ถึง ๑๗ กันยายน ๒๕๖๓ ชมรมฯ ได้ไปนำเสนอผลการดำเนินโครงการ TO BE NUMBER ONE ชุมชนบ้านดงกลาง ผ่านเข้าสู่ระดับเพชร ปีที่ ๑