นวนิยายเรื่องสั้น "ขนำ" ตอนที่ ๑ ที่ดินของยาย


เสียงทับ ปี่ กลอง รัวลั่นบ้าน ขณะที่ราชครูกำลังใช้พลังเสียงขับเรียกจิตวิญญาณของคนที่ตายไปแล้วและเป็นที่นับถือของร่างทรงลงประทับบนร่างทรงที่นั่งประนมมือคุกเข่าก้มศีรษะลงโดยมีผ้าขาวคลุมศีรษะอยู่ ไม่นานร่างทรงก็สั่นเทา จากน้าสาวยิ้มหวานกลายเป็นร่างมีอำนาจมีท่าทางขึงขังเหมือนชาย เสียงดนตรีที่ปลุกเร้าเริ่มเบาและหยุดลง ลูกหลานเหลนโหลนต่างเข้าไปภายในโรงโนราห์ พิธีกรรมโนราห์โรงครูอาจคือชุดเชื่อมระหว่างจิตวิญญาณของคนที่ตายไปแล้วกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ให้สื่อสารระหว่างกันได้ผ่านร่างทรง พิธีกรรมดังกล่าวมีอยู่ทั่วภาคใต้ตอนล่างโดยเฉพาะพัทลุง สงขลา และที่กลาวถึงในเวลานี้คือพื้นที่บ้านบางเหรียง อำเภอควนเนียง จังหวัดสงขลา

คุณยายกิมเหี้ยง เคยเป็นร่างทรงมาก่อน แต่บัดนี้ท่านชราภาพมากแล้วไม่สามารถจะเป็นร่างทรงให้ได้อีก จึงมอบสิ่งที่ได้รับให้กับลูกสาวและหลานสาวไป คุณยายมีที่ดินจำนวน ๗ ไร่กว่า ซึ่งซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนกับคุณตา กว่าจะได้มานั้นต้องเก็บเล็กผสมน้อยและต่อสู้มาอย่างยากเย็น ช่วงที่ซื้อมาใหม่ๆ ต้องย้ายที่อยู่อาศัยจากในหาดใหญ่มาทำสวนโดยบ้านหลังแรกเป็นบ้านกั้นด้วยฝาถังน้ำมันที่พอจะอยู่ได้เท่านั้น แต่ด้วยความขยันขันแข็งของคุณตาในการทำสวนพริกบ้าง กระเพราบ้าง นาข้าวบ้าง บ้านที่กั้นด้วยฝาถังน้ำมันกลายเป็นบ้านหลังเล็กชั้นเดียวฉาบปูน พร้อมด้วย ชีวิตของลูกจำนวน ๖ คน และหลานๆอีกจำนวนหนึ่งที่ได้อาศัยเติบโตมาในนบ้านและบนที่ดินผืนนี้

ในช่วงที่ยางมีราคาดี คุณยายได้เปลี่ยนชีวิตจากชาวสวนพริกกระเพราเป็นการปลูกยาง แต่แล้วไม่นานราคายางก็ตกต่ำและเป็นช่วงที่คุณตาที่เป็นคู่ชีวิตร่วมสุขร่วมทุกข์มาด้วยกันเสียชีวิตไปหลายปีขณะที่คุณยายชรามากแล้ว กำลังวังชาไม่พร้อมที่จะทำงานหนักเหมือนสมัยสาวๆแล้ว จึงได้แบ่งที่ดินผืนดังกล่าวออกเป็น ๖ แปลง

ต้อมซึ่งเป็นหลานชายคนหนึ่งของบ้านนี้ ปรารภจะทำสวนผสมบนที่ดินดังกล่าว แต่ยังทำไม่ได้เพราะที่ท้งหมดยังเป็นต้นยางและไม่มีทุนในการเคลียร์พื้นที่ แอมหลานสาวคนหัวปีของคุณยายและมีศักดิ์เป็นพี่สาวของต้อมรับรู้ความต้องการของน้องจึงปรารภเรื่องดังกล่าวโดยขออนุญาตในการเคลียร์พื้นที่ยางให้เป็นพื้นที่ว่างเปล่าเพื่อปลูกพืชผักสวนผสม ครั้นได้รับอนุญาตจากคุณยายและน้าๆ แล้ว ต้อมจึงประสานงานติดต่อรถไถจัดการเคลียร์พื้นที่ต้นยางออกไป จากพื้นที่เคยมีต้นยางปกคลุมกลายเป็นพื้นที่ที่มีแต่ดิน และพื้นที่ที่มีร่มเงาของยางกลายเป็นร้อนอบอ้าวในช่วงหน้าร้อนและแดดเปรี้ยง เขาจึงคิดสร้างขนำเล็กๆขึ้นมาหลังหนึ่ง เพื่อเป็นที่พักในช่วงเหน็ดเหนื่อยจากการทำสวน

หมายเลขบันทึก: 680891เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2020 15:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 กันยายน 2020 07:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

มาทักทายจ้ะ ติดตามตอนที่ 2 จ้ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท