ผู้เขียนนอนไม่หลับเลยค่ะ รู้สึกเหมือนงานยังไม่เสร็จ เพราะตัวเองมีงานค้างใกล้วัน deadline (วันที่ 20 หรือพุธนี้) อยู่หนึ่งชิ้นคือ AAR งานมหกรรม KM ส่งคุณเอื้อ ก็็เลยตั้งใจลุกขึ้นมาเขียนAAR แต่ที่ไหนได้พอนึกย้อนไปย้อนมา กลับกลายเป็นอยากจะเขียนเรื่องอื่นแทน ซะเนี่ย ! เรื่องที่่ว่าคือ...
ตั้งแต่แรกเริ่มเดิมทีก่อนวันงาน "เพราะเหตุใดถึงไม่ค่อยอยากจะไป" ???(ผู้เขียนยอมรับเลยค่ะยิ่งพอใกล้ถึงวันงานยิ่งไม่อยากไป...เพิ่มขึ้นอีก)
เพราะอะไรหรือ???....
-
จัดงาน จำได้ว่าพวกเราต้องเดินทางกันวันพฤหัส ตัวเองโชคดีหน่อยสัปดาห์นี้งานไม่ยุ่งมากนัก แต่วันศุกร์ต้องตรวจสอบผลการทดสอบ ก็เลยขอแลกกับคุณอภิชาติหรือมิงโดยผู้เขียนไปตรวจสอบผลก่อนในวันอังคารแทน
-
จัดเวร ตัวเองต้องอยู่เวรนอกเวลาเช้าทุกวันเสาร์ ดังนั้นสิ่งที่ต้องทำก็คือแลกเวร แต่พี่วรรณีซึ่งเป็นคนจัดเวรก็เปลี่ยนเวรให้ โดยที่เราต้องไปอยู่วันหยุดพิเศษชดเชย ยิ่งกว่านั้นก็คือผู้เขียนต้องอยู่เวรกับนายดำ เมื่อผู้เขียนอยู่ไม่ได้ นายดำก็อยู่ไม่ได้ด้วย เพราะเด็ก ๆ จะลำบาก บางครั้งเขาก็อยากอยู่กับยาย บางอารมณ์ก็มาอยู่เวรกับพ่อแม่ สัปดาห์นั้นนายดำเลยต้องกลับพัทลุง เราก็อดไปเหมือนกันจากเดิมที่กำหนดไว้จะไปด้วยกันในวันพ่อ
-
จัดกระเป๋า เฮ้อ !ผู้เขียนมิเคยต้องรีดผ้าของตัวเองมานานแสนนาน ทรมาน..หนักหนา ส่วนใหญ่ก็อยู่แต่ห้อง Lab. น่ะน๊ะ ใส่เสื้อเหลือง ถึงห้องก็ใส่เสื้อกาวน์ ไม่มีใครเห็นรอยยับรอยย่น แล้วนี่เราก็ไปร่วมกับคุณเอื้อ อ.เสาว์ พี่เม่ย พี่โอ ๋ และพี่ nidnoi ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดี เสื้อเหลืองหรือกางเกงที่มิเคยได้สัมผัสเตารีดก็ได้สัมผัสงานนี้แหละ ฮ่า แต่จริง ๆ แล้วไม่ต้องรีดก็ได้น๊ะ เพราะผู้เขียนนึกขึ้นได้ก่อนจะไปว่ามีเสื้อแจ๊กเก็ตที่ได้รับจากส.ค.ส. อยู่ในรถพอดิบพอดี งานนี้ก็เลยได้แกะจากห่อ นำมาใช้ทั้งๆ ที่ยังมิได้ซัก
-
จัดเวลา เนื่องจากรถที่จองไว้ที่คณะแพทย์เวลา 6.45 น. (พี่จำเป็นโทรบอก)โธ่ !ถังกะละมังหาย ก็เวลาตื่นนอนของผู้เขียนคือ 6.30 น. อย่างเร็ว ก็เลยต้องตั้งนาฬิกาปลุก แต่ดันปิดเสียงซะนี่ แต่โชคดีตื่น 6.10 น. ตื่นปุ๊ปตาก็สว่างปั๊บ ลุกลี้ลุกลนปลุกคนขับรถ (นายดำ) และลูกๆ อาบน้ำแปรงฟัน ชงกาแฟมาทานในรถ โชคดีว่ารถไม่ติดน๊ะ จากบ้านมาถึงคณะใช้เวลา 10 นาทีโดยประมาณ
-
จัดรถรับส่ง ก็เพราะนายดำกลับบ้านพัทลุงในเย็นวันศุกร์ ผู้เขียนกลับมาค่ำวันเสาร์ ก็ต้องนัดแนะให้นายดำมารับจากพัทลุงเชียว ซึ่งนายดำทำหน้าที่ได้ดีมาก ๆ มาก่อนเวลาด้วยขอชมขอชม
-
จัดเอกสาร เผื่อ ๆ ไปด้วย ถ้าไม่ต้องพูดก็รอดตัว ถ้าพูดก็ได้มีข้อมูลบ้างแหละ
-
จัดเงิน โดยปรกติผู้เขียนจะไม่ชอบพกเงินเลยค่ะ มีบ้างก็ไม่เกิน 200 -300 บ. เพราะโดยปรกติเป็นคนที่ไม่จ่ายเงิน แต่ต้องพกบ้าง เพราะนายดำเขาบ่นมาว่า อยากกินขนม 5 - 10 บ. ก็มาบอก มาขอเขา บางครั้งเขาไม่อยู่เราก็วุ่นวาย อีกอย่างเขาก็รำคาญด้วยเลยบอกให้เราพกตังค์ซะบ้าง และผู้เขียนมักใช้บริการสหกรณ์ออมทรัพย์ ซึ่งไม่สามารถจะไปเบิกเงินนอกพื่นที่ได้ (ด้วยสโลแกนส่วนตัวของผู้เขียนคือเล็กๆ เราไม่ ใหญ่ ๆ เราต้้อง ประมาณว่ารายจ่ายเล็ก ๆ นายดำ รายจ่ายใหญ่ ๆ ผู้เขียนเอง) งานนี้ก็เลยได้พกบัตร ATM ของนายดำติดตัวมาด้วย (มีตั้งสองใบ แต่เราไม่ยักกะมี)
เฮ้อ ! ยังมีอะไรอีกน๊า !นึกไม่ออก นึกไม่ออก เอาเป็นว่า AAR เก็บไว้ก่อนแล้วกัน ได้ข่าวว่าพี่โอ๋เขียนได้ตั้งสองหน้ากระดาษ ผู้เขียนมิต้องเขียนได้คงจะดี--อิ อิ