นกขมิ้นทัวร์.." เรื่ิิอย ... เรื่อย..แต่...มีจุดหมาย "



เว้นว่าง  ว่างเว้นจากการเดินทางไกลมาก็หลายเพลา ทั้งก่อนหน้า โควิด-19 และช่วง โควิด-19 จนกระทั่งได้ฤกษ์งามยามดีมีโอกาส ที่ " ทัวร์นกขมิ้น" ของคุณมะเดื่อและครอบครัวจะได้เดินทางไกลอีกวาระหนึ่ง  ณ วันที่ 25 - 30 กรกฎาคม 63  " ล่องใต้ ชุมพร - พัทลุง"


จุดหมายแรก คือ ดินแดนแห่งญาติและมิตร...พะโต๊ะ...ชุมพร จ้ะ  ดูเหมือนว่า ไม่มีคราใดที่มาที่นี่ แล้ว จะไม่เจอฝน  ไม่ว่าจะฤดูกาลใด  ก็ต้องเจอฝน มากน้อย ตามฤดูกาล ดังเช่นครั้งนี้ ฝนตกมาก่อนหน้าที่คุณมะเดื่อจะเดินทางมาถึงด้วยซ้ำไป  ....  ในการมาเยือนญาติมิตรน้องพี่ที่พะโต๊ะครั้งนี้ ก็กำหนดพักที่บ้านของหลานเล็ก หลานมุก เช่นเดิม  และทราบว่า ในวันที่ 26  ก.ค. วันรุ่งขึ้น ก็จะมีญาติ ๆ ของหลานเล็ก หลานมุก  เดินทางจาก  ทับสะแก  ประจวบฯ อีกคณะหนึ่งมาเดินทางมาสมทบเพื่อเยี่ยมเยียนและพักที่นี่เช่นกัน  ....  เมื่อคุณมะเดื่อมาถึงก็ใกล้เที่ยงแล้ว เจ้าของบ้าน และบ้านใกล้เคียง ซึ่งก็เป็นญาติพี่น้องเช่นกัน  ได้เตรียมมื้อเที่ยงไว้รอรับแล้ว  อิ่มหนำจากมื้อเที่ยงแล้ว หลานๆ   ก็ชวนเจ้าตัวเล็ก ไป " คั่วลูกกอ"  (เกาลัดไทย)  ที่เขาเก็บมาจากป่า  รสชาติก็ใกล้เคียงกับเกาลัดจีนเหมือนกัน  เจ้าตัวเล็กเห็นว่ามีหลายเม็ดที่มีรากงอกออกมา จึงรีบเลือก ๆ เอาไว้ แล้วขอเอาไว้เพาะเมื่อกลับไปบ้าน เพื่อเอาไปปลูกต่อไป


โปรแกรมของวันที่ 26 ก.ค.นี้ พวกเราตั้งใจว่าจะเดินทางพาคณะญาติ ๆ ที่เดินทางมาสมทบในช่วงสาย ๆ ของวันนี้ ไปอาบน้ำแร่ที่   "น้ำพุร้อนพรรั้ง"  เขตอุทยานแห่งชาติน้ำตกหงาว  เมืองระนอง  แต่บรรยากาศฉ่ำแฉะไปด้วยละอองฝนที่ตกเกือบตลอดคืน  แม้ไม่หนัก แต่ก็ไม่เป็นใจในการท่องเที่ยวเอาเลย  มิหนำซ้ำพอไปถึง น้ำพุร้อนพรรั้ง....ก็ปิด...ยังไม่เปิดให้บริการอีก  พวกเราจึงเปลี่ยนไปเป็น ..น้ำพุร้อนรักษะวาริน ในเขตเทศบาลเมืองระนองแทน  เพราะเชื่อว่าอย่างไรเสียก็ต้องเปิดให้บริการแน่ ๆ .. ก็เปิดจริง ๆ  แต่สังเกตว่าที่นี่เปลี่ยนไปมากทีเดียว มีบางที่กำลังก่อสร้างเพิ่มเติม  และที่สำคัญ  ไอควันของความร้อนจากบ่อน้ำพุ บ่อพ่อ  บ่อแม่ พุ่งโขมงโชว์ความร้อนตลอดเวลา  ซึ่งต่างจากที่คุณมะเดื่อเคยไปมาแล้วสองสามครั้ง  ไม่เคยเห็นแบบนี้..มีนักท่องเที่ยวชาวไทยไปเที่ยวที่นี่พอควร แต่จู่ ๆ ฝนก็เทกระหน่ำลงมาทำลายบรรยากาศโดยสิ้นเชิง  พวกเราจึงเบนเข็มไป.." วัดหาดส้มแป้น" แทน  เชื่อว่าคงได้นั่งพักหลบฝนบ้าง...ก็จริงอย่างคาด ที่วัดหาดส้มแป้น อันเป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวของเมืองระนอง ซึ่งไม่ไกลจากบ่อน้ำพุร้อนรักษะวาริน  ไม่มีฝน แต่มีร่องรอยว่า ตกไปก่อนหน้าแล้ว  น้ำในลำธารขุ่นเป็นสีชา  นักท่องเที่ยวบางตาทีเดียว  ... เจ้าตัวเล็กจึงถือโอกาส..ซื้อปลาหมอกับปลาดุก ที่มีชาวบ้านนำมาวางจำหน่าย เอาไปปล่อยในลำธารหน้าวัด  เพื่อทำบุญในวันเกิด เพราะใกล้วันเกิดแล้ว  จากนั้นก็กลับไปพักที่บ้านของหลานเล็ก  หลานมุก ก่อนถึงบ้าน ก็แวะซื้ออาหารสดไปทำอาหารมื้อเย็นด้วย

วันที่ 27  ก.ค. ก่อน 6 โมงเช้า ครอบครัวของคุณมะเดื่อและหลานอร ก็เดินทางต่อไปยัง อ.สิชล เมืองนคร ฯ  เพื่อไปแวะวัดที่เรื่องชื่อระบือไกล..." วัดเจดีย์ไอ้ไข่"  สังเกตว่า เช้าวันนี้รถบนถนนสาย 4 หนาตา คงเพราะเนื่องมาจากมีวันหยุดยาว 4  วันนั่นเอง  ยิ่งใกล้วัดไอ้ไข่  รถยิ่งหนาแน่น  ดีว่าพวกเราเดินทางแต่เช้า และไปถึงทางเข้าวัดยังเช้าอยู่ แม้รถจะหนาแน่น ก็ยังคล่องตัว 


สังเกตว่าสองข้างทางที่ไปยังวัดเจดีย์ไอ้ไข่ มีแต่รูปปั้นไก่ เรียงรายตลอด ทั้งตัวเล็ก ไล่ไปจนถึงไก่ยักษ์ตัวใหญ่ ๆ ยิ่งใกล้วัด  ยิ่งหนาตา รวมทั้งร้านจำหน่ายรูปปั้นไก่ทุกขนาด ดูละลานตาไปหมด  ทำให้นึกไปถึงเส้นทางไป  " คำชะโนด"  ที่ตลอดสองข้างทางจะเต็มไปด้วยร้านจำหน่าย "บายศรีบูชาพญานาค" ที่ชาวบ้านทำไว้จำหน่ายเป็นบริการแก่นักท่องเที่ยวที่จะนำไปบูชาพ่อปูศรีสุทโธ...

ดูเหมือนผู้คนจากทั่วสารทิศมุ่งหน้ามารวมกันอยู่ที่นี่  ด้วยความมุ่งหวังตั้งใจที่ส่วนใหญ่คงคล้ายคลึงกัน  และอาจจะมีส่วนหนึ่งที่แตกต่างกัน ซึ่งหนึ่งในจำนวนที่แตกต่างกันนี้ ก็มีคุณมะเดื่อนี่แหละรวมอยู่ด้วยคนหนึ่ง....ตรงบริเวณอาคารที่บริการดอกไม้ธูปเทียน มีจุดคัดกรองและเจ้าหน้าที่จัดให้ยืนเว้นระยะห่างกันตามมาตรการป้องกันโควิด-19  แต่พอจะเข้าไปจุดธูปบูชารูปปั้นไอ้ไข่  การจัดระเบียบก็แทบไม่ประสบผล  เพราะเนืองแน่นไปด้วยผู้คน .. แต่เมื่อทุกคนจุดธูปแล้ว ก็จำเป็นต้องเว้นระยะห่างกันไว้ เพราะเกรงว่า จะถูกธูปจิ้มหลังเอาน่ะแหละ..555  พอไหว้รูปปั้นไอ้ไข่ที่ทางวัดจัดไว้หน้าอาคาร 2 ที่แล้ว ทุกคนก็จะไปปิดทองรูปไม้แกะสลัก (ที่ทางวัดประชาสัมพันธ์ว่า เป็นรูปเดิมของไอ้ไข่) ที่ตั้งไว้ในโบสถ์  ระหว่างทางเดินก็มีคนแจก " ไข่ต้ม" ที่นำมาแก้บนให้กับคนที่เดินผ่าน คุณมะเดื่อ ก็ได้มาเหมือนกัน ใช้เป็นเสบียงในการเดินทางต่อได้เป็นอย่างดี

ทั่วบริเวณวัดเนืองแน่นไปด้วยผู้คน โดยเฉพาะบริเวณที่ตั้ง " รูปปั้น" (รูปไม้แกะสลัก)  ที่อันเป็นจุดรวมแห่งความตั้งใจในการที่จะได้ไปปิดทองสักการะบูชา  แม้จะมีการประชาสัมพันธ์อยู่เนือง ๆ จากเจ้าหน้าที่ของวัดให้ทุกคนได้...เว้นระยะห่าง...จากกัน 1 เมตร ก็ดูเหมือนไม่มีใครได้ยิน  ... เพราะความตั้งใจในการที่จะได้เข้าไปปิดทองรูปปั้นของไอ้ไข่นั่นเอง....คุณมะเดื่อเองก็แทบจะไม่ต้องเดินเข้าไปให้ถึงรูปปั้นนั้น เพราะรู้สึกว่าจะถูก  " ดัน " ให้เข้าไปได้อย่างรวดเร็วจากบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลัง....

เสียงประทัดดังชนิดหูดับตับไหม้ จากบริเวณที่ทางวัดจัดไว้ให้จุดประทัดแก้บน  โดยผู้ที่จะแก้บนด้วยประทัด เมื่อจุดธูปบอกกล่าวเสร็จแล้ว ก็นำประทัดไปมอบให้กับเจ้าหน้าที่ของทางวัด ซึ่งจะเป็นผู้จุดให้

คุณมะเดื่อและครอบครัวใช้เวลาอยู่ที่วัดเจดีย์ไอ้ไข่พอสมควร ก่อนเที่ยงจึงออกจากวัด เพื่อเดินทางต่อ...มุ่งสู่...พัทลุง...อันเป็นจุดหมายปลายทางต่อไป..

หมายเลขบันทึก: 680257เขียนเมื่อ 8 สิงหาคม 2020 20:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 สิงหาคม 2020 20:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เกษียณแล้ว..ได้เที่ยวแบบนี้..ดีจริงๆเลย

เที่ยวอย่างมีจุดมุ่งหมาย เพื่อหาความรู้จากการเที่ยวด้วยจ้ะ รอต้อนรับน้อง ผอ.คนเก่งนะจ๊ะ

สวัสดีจ้ะคุณศุภณัฐ ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ…..เจ้าตัวเล็กน่ะ หลานชายครับผม…ไม่ใช่ลูกชาย คุณมะเดื่อน่ะวัยชราแล้ว ขืนมีลูกตัวแค่นี้ คงเลี้ยงไม่โตแน่จ้ะ 5555

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท