จวงจื่อเป็นนักปราชญ์จีนเมื่อ 400 ปีก่อนคริสต์ศักราช ยึดกฏแห่งธรรมชาติ ท่านไม่สอนสมาธิภาวณาอะไรเลย สอนแต่เรื่องไร้สาระของท่าน แหมตรงกับลุงเอกไร้สาระศาสตร์พอดี เพื่อทำให้จิตคนหยุดฟุ้งซ่าน ท่านบอกนี่คือสมาธิภาวณา จวงจื่อมีวิธีของท่านที่ไม่เหมือนใคร ท่านกล่าวถึงสิ่งไร้สาระ ทำให้จิตใจไม่ขบคิด จิตต้องการบางสิ่งบางอย่างที่เป็นเหตุผล มีตรรกะ นี่คือขอบเขตของมัน แต่ความไร้สาระอยู่เหนือขอบเขตนั้น เอาไปปฏิบัติเองแล้วกัน
มีบทกวีที่ท่านเขียนไว้ว่า
“ง่ายคือความถูกต้องจงเริ่มต้นให้ถูกต้อง
แล้วจะทำได้ง่ายรักษาความง่ายนั้นไว้
แล้วจะถูกต้องหนทางที่ถูกต้องนำไปสู่ความง่าย
ก็คือจงลืมหนทางที่ถูกต้องเสีย
และจงลืมด้วยว่า การไปนั้นง่าย”
ไม่มีความเห็น