วันที่ ๑๒ กันยายน ๒๕๖๒ ผมไปร่วมเวทีนโยบายสาธารณะ เพื่อขับเคลื่อนการดำเนินงานป้องกันและลดผลกระทบเด็กและเยาวชนจากการพนันออนไลน์ “๑ ทศวรรษ รวมพลังป้องกันเด็กและเยาวชนจากการพนันออนไลน์” ที่ กสมท. จัดโดยศูนย์ข้อมูลนโยบายสาธารณะการลดปัญหาจากการพนัน มูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ (๑)(๒)
จากเอกสาร Health Policy Brief เรื่องการจัดการและรับมือกับปัญหาผลกระทบทางสุขภาพจากพนัน ผมได้รู้ว่าในปี ๒๕๖๐ เด็กไทยกว่า ๓.๖ ล้านคน เล่นการพนัน และผมอยากรู้ว่า ในจำนวนนี้อยู่ในขั้นติดพนันสักร้อยละเท่าไร
ที่จริงการติดพนันก็เหมือนติดยาเสพติด เป็นโรคชนิดหนึ่ง ดังในเอกสาร (๓)
ผมมีเวลาไปร่วมกิจกรรมตอนพิธีกรรมที่ท่าน รมช. สาธารณสุขไปทำพิธีเปิดเท่านั้น ไม่มีโอกาสฟังสาระจริงๆ กลับมาอ่านข่าว (๑)และ (๒)แล้ว ผมอยากย้ำว่า
วันที่ ๑๓ กันยายน ผมพบ นพ. ประวิทย์ ลี่สถาพรวงศา กรรมการ กสทช. ซึ่งอยู่ในที่ประชุมตลอดวันที่ ๑๒ และปรารภกับท่านว่า การประชุมเมื่อวันที่ ๑๒ ยังพูดกันไม่เข้าเป้าที่แท้จริงของมาตรการปกป้องเยาวชนและคนไทย จากโทษภัยของการพนันออนไลน์ คล้ายๆ กับยังเกรงใจกันอยู่ จึงได้ทราบว่า ท่านรู้สึกเช่นเดียวกับผม และรู้สึกมาหลายปีแล้ว ว่าสภาพที่เป็นอยู่เป็นการดำเนินการโดยกลไกที่ไม่เป็นทางการ และเป็นการรวมตัวกันหลายฝ่าย ท่านเห็นว่าควรมีกฎหมายจัดตั้งหน่งวยงานดูแลเรื่องนี้โดยตรง ที่เรียกว่ามีการ institutionalize กิจกรรมป้องกันเด็กจากการพนันออนไลน์
วิจารณ์ พานิช
๑๒ ก.ย. ๖๒ เพิ่มเติม ๑๓ ก.ย. ๖๒
ไม่มีความเห็น