ย้อนคิด รวมมิตรการเปลี่ยนแปลง

ภายใต้อากาศหนาว กลับมีอากาศร้อนด้วย การสัมผัสรับรู้ความรู้สึกนี้ ปลุกให้ผู้เขียน ย้อนคิด บางสิ่ง...

         การหยุด แล้วถอยหลังกลับมามอง...ก่อนที่จะก้าวเดินต่อไป ดังนั้น การถอยหลัง มิใช่เรื่องไม่ดี กลับทำให้ ผู้คน ต้องย้อนคิด ปรับมุมมอง กลายเป็นปรับเปลี่ยนพฤติกรรม     ความเจริญ หรือ การก้าวออกจาก วัฏจักรวังวนคงไม่เกิดขึ้น หาก ไม่ผ่านจุดนี้

        ในช่วงวัยเด็ก เพียงคิดว่า มีเป้าหมาย แล้วทำทุกวิถี เพื่อบรรลุ เป็นเพียงเรื่องสมมุติ ที่รับมา... ในทางปฏิบัติแล้ว มิใช่เช่นนั้นเลย  เส้นทาง มีเรื่อง โอกาส จังหวะ อุปสรรค ฯลฯ

         ยุคต่อจากนี้ เราจะมีโอกาสได้สัมผัสความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีขั้นสูง  แต่ในความเป็นมนุษย์ กลับมีความต้องการพัฒนาจิตใจระดับสูงเช่นกัน  ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมบ่งบอกความเจริญที่ถูกสั่งสมมายาวนานเพียงใด เป็นเรื่องของบรรพชนชาตินั้นๆ ได้สร้างไว้

         ด้วยความลึกซึ้งในกระบวนวิธีคิด เป็นเรื่องจำเป็น เมื่อเรามีอาวุธที่ทรงอานุภาพ ผู้ใช้ก็ต้องมีจิตใจที่สงบนิ่ง มีสติ สมาธิขั้นสูง เพื่อใช้ เครื่องมือให้เกิดประสิทธิผลสูงสุด ไม่ทำร้ายผู้อื่น

         ทุกศาสนา ล้วนสอนให้ผู้คนทำความดีละเว้นความชั่ว เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติของมนุษย์โลก 

         การรับบริจาคทานอาหารของภิกษุสงฆ์ ตั้งแต่สมัยพุทธกาล เพียงจำนวน ๑ มื้อ เพื่อการดำรงชีวิตอยู่ นักบวชผู้ถือศีลจึงยกระดับจิต เข้าใจธรรม เผื่อแผ่ความจริงนั้นให้ผู้บริจาคทานได้คลายทุกข์เป็นที่พึ่งทางใจ  ในยุคถัดมา ผู้คนเลื่อมใสศรัทธาศาสนามากขึ้น ทำให้ มีอาหารล้นเหลือ ผู้ถือศีลกลับต้องคิดวิธีก่อประโยชน์สูงสุด จากการปฏิบัติศีลขั้นสูง เช่น ทำพระเครื่อง เพื่อใช้ยึดเหนี่ยวสืบต่อศาสนาต่อไป    ในอดีตกาล การสร้างวัตถุ จำเป็น  เพื่อสืบต่อ...   ในปัจจุบัน ผู้คนจำนวนมาก ยากจนลง ไม่เหลือกินเหลือใช้อีกต่อไป อะไรคือ เรื่องจำเป็น...  คล้าย ผู้คนต้องการ ที่พึ่งพาทางใจ แล้วหาได้จากที่ใด?    ผู้มีสถานภาพทางศาสนา คงจะมีการบ้าน เป็นความรับผิดชอบที่ยากไม่น้อย  การได้ปฏิบัติกิจโดยสม่ำเสมอยาวนาน ในทางที่ใช่ ก็สามารถรองรับการเปลี่ยนแปลงแห่งยุคได้อย่างแน่นอน    ผู้เขียนก็ยังได้เจอพระสงฆ์ ที่ปฏิเสธ การรับข้าวใส่บาตรเกิน ๑ ทัพพี ท่านได้รับความศรัทธาลื่อมใส จากชาวบ้านจำนวนมาก ในรูปแบบการพึ่งพาทางจิตใจ คลายทุกข์ 

         ยุคการปลอมแปลง เริ่มเปลี่ยนผ่าน ทุกสรรพสิ่ง ทยอยปรับตัว สู่สิ่งที่ควรจะเป็น...