อาระดินกับยักษ์ในตะเกียงของดร.อาจอง
ผมมีโอกาสฟังดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยาเล่านิทานประกอบการ บรรยายที่สนุก และได้สาระความรู้มาก ท่านบรรยายโดยสร้างการมีส่วนร่วมกับคนฟัง โดยเฉพาะคนนั่งแถวหน้า (โชคดีที่ผมนั่งแถวสอง)
ผมกลับมาเล่าให้ลูกๆและภรรยาฟัง แม้มีทักษะไม่ถึงครึ่งของอาจารย์ แต่ก็ได้รับการตอบรับด้วยดี
นิทาน เรื่องเก่าแก่
อาระดินกับยักษ์ในตะเกียงนั่นเอง
อาระดินได้ตะเกียง ถูจนยักษ์ออกมา
"ขอบคุณเจ้านายที่ปล่อยข้าออกมา ข้าจะเป็นทาสรับใช้เจ้านาย
เจ้านายต้องการอะไร ข้าจะเนรมิตรให้ทุกอย่าง แต่หากเจ้านายหยุดต้องการเมื่อไร ข้าจะจับเจ้านายกิน" (เป็นอาระดินภาคพิเศษ)
อาระดินดีใจมาก "ข้าต้องการปราสาทสักหลัง"
ยักษ์ดีดนิ้ว(อาจารย์ทำให้ดู) ปราสาทก็ผุดขึ้นมาในพริบตา
อาระดินนึกว่าต้องใช้เวลา 2 เดือน เพียงแค่ดีดนิ้งปราสาทก็เสร็จแล้ว
ข้าต้องการรถยนต์ แก้วแหวน เงินทอง ....
"ต้องการอะไรอีก" ยักษ์ถาม
อาระดินต้องคิดแล้วบอกยักษ์ไปเรื่อยๆ หยุดเมื่อไรยักษ์ก็จะรุกเร้า
"ต้องการอะไรอีก?"
"ต้องการอะไรอีก?"
จนอาระดินเหนื่อยเพลีย คิดอะไรไม่ออก
"ต้องการอะไรอีก? ถ้าเจ้านายไม่ต้องการข้าจะจับเจ้านายกิน"
อาระดินหมดปัญญา แต่ก่อนที่ยักษ์จะจับอาระดินกิน อาระดินก็คิดอุบายขึ้นได้
"ข้าต้องการเสาต้นใหญ่สูงเสียดฟ้า"
"ได้เลยเจ้านาย"
ข้าต้องการให้เจ้าปีนขึ้นไปบนเสาให้ถึงยอด แล้วไต่ลงมาถึงโคนต้น แล้วปีนขึ้นไปให้ถึงยอด ไต่ลงมาถึงโคนต้น ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ
เมื่อข้าจะใช้งานเจ้า จะเรียกเจ้าลงมา ทำงานที่ข้าต้องการ
ตอนนี้ข้าขอพักก่อน
แล้วอาระดินก็สามารถใช้ยักษ์ได้ตามที่ต้องการ โดยไม่ถูกยักษ์กิน
ถามว่า อาจารย์อาจองใช้นิทานเป็นเรื่องเล่าเพื่อจะบอกอะไรผู้ฟังครับ
ความเห็น (4)
ถูกทั้งหมดเลยครับ แต่ไม่ตรงเผง
ให้ใช้ตัวช่วยได้ครับ